Wat is precies je vraag hierover? Want de meeste vrouwen in Nederland vinden dat je het gewoon echt moet kunnen. Ik verzin het niet, kun je overal vinden. Terwijl in andere landen pijnbestrijding heel normaal is. Nederlandse vrouwen zijn keihard tegen elkaar in veel gevallen. Ik ben nog niet erover uit hoe ik ga bevallen, maar aangezien mijn moeder in hetzelfde ziekenhuis een paar maanden geleden is overleden, ben ik heel bang voor flashbacks. Dat kan dus ook nog. Dus neig ik zelf naar pijn bestrijding. Maar, je hoeft niet eens een reden te geven of je te verantwoorden. Maar Nederlanders en vooral vrouwen zijn geneigd dat met alles te doen. Ik zou dus niet op dit forum zo'n vraag stellen maar je verloskundige of een gynaecoloog vragen. Dat is mijn uitspraak en daar moet u het mee doen
Alle 6 zonder pijnbestrijding. Wilde uiteindelijk wel bij de jongste omdat het echt heftig was en ik pas op 4 cm zat.. alleen nog geen half uur later had ik mijn dochter in mn armen dus dat verklaarde de heftigheid
Beide kindjes zijn geboren zonder pijnstilling, aan het eind van de zwangerschap vond ik het veel erger als hij nog een dag zou blijven zitten. Ik was ineens over de angst heen. Beide keren gelukkig geen complicaties gehad en na 4 dagen liep ik alweer lekker rond. Eigen tempo natuurlijk. Ik moest van mijn verloskundige op een koude harde ondergrond zitten, de eerste keer vond ik haar cru en gemeen. Ik ben haar nog steeds dankbaar!
Maakt het iets of het bij je 1e of een volgende was dan? Elke bevalling is weer anders. Ik heb bij de eerste wel pijnbestrijding gekregen, een pompje via infuus in de hand. Niet voor de pijn, maar in een poging een weenstorm af te zwakken zodat ik kon ademhalen. Daarna pompje weer uit en weer verder. De twee bevallingen er na geen pijnstilling gehad, niet nodig, maar had ook vanwege de snelheid niet eens gekund.
Ik was ervan overtuigd te gaan bevallen zonder pijnstilling. M’n vliezen braken en kwam meteen in een weeenstorm. Daar was de eerste ruggenprik. Uiteindelijk spoedkeizersnede gehad.. Ik heb wel geleerd dat je een bevalling niet kunt plannen. Mijn bevalling is zoo anders verlopen dan ik gehoopt/gedacht had.
Ja hier 3 x bevallen zonder pijnbestrijding, ik wilde het graag zelf ervaren hoe het is. Het is gewoon persoonlijk wat je wenst, en niets mis met pijnbestrijding. Bij alle bevallingen vond ik het echt heftig worden vanaf zo’n 7 cm, maar het is gelukt, incl sterrenkijker .
Mijn eerste bevalling duurde 26 uur en heb die volledig zonder pijnbestrijding gedaan.
Mijn tweede bevalling duurde 27 uur en heb na 22 uur uiteindelijk een epidurale gehad. Vanaf dat moment voelde ik helemaal geen pijn meer en kon ik zelfs nog wat doezelen/slapen. Persen zelf was ook zonder pijn.
Beiden bevallingen waren een uitputtingsslag, maar de bevalling zonder pijnstilling vond ik toch mooier en bijzonderder. Er kwam toen echt een oerkracht in mij naar boven, en ondanks alle pijn, vond ik het voelen van die oerkracht echt bijzonder. Dat gevoel van volledige overgave miste ik wel tijdens mijn tweede bevalling. Maar tegelijkertijd vond ik het ook wel echt zalig verlost te zijn van alle pijn en op die manier te kunnen bevallen. Aan beide bevallingen kijk ik goed op terug, maar mocht ik ooit nog eens bevallen, dan hoop ik het toch zonder pijnstillers te doen 😊
3x zonder pijnbestrijding. Stond er wel voor open hoor, bij de 1e. Maar toen ik dacht 'en nu wil ik pijnstilling' had ik 10 cm ontsluiting. Ik had wel snelle bevallingen, 5u - 3u - 1,5u. Dat is ook niet te vergelijken met lange bevallingen.
Ik wilde het wel, maar na een volledige nacht zeer intense weeën en weeënstormen heeft de verloskundige me geadviseerd naar het zkh te gaan voor pijnbestrijding. Vond ik het beste idee van de wereld. Dus uiteindelijk met pijnbestrijding.
Nee bij alle drie pijnstillers gehad. Bij de eerste ruggenprik gehad maar die was verkeerd gezet en werkte niet. Dus eigenlijk zonder gedaan. Bij de andere 2 een pompje gehad. Ben nog steeds trots op mezelf dat ik 3 kinderen op de wereld heb gezet.
Vast heel veel. Kunnen we stoppen met typen: 'er is geen één moeder doodgegaan van de pijn met zo'n lachend smiley erachter?
Er zijn namelijk genoeg vrouwen die enorme angst en paniekklachten hebben overgehouden aan de bevalling mede door de enorme pijn. Het is nog steeds een cultuurtje in Nederland om dit toch nog even tussen neus en lippen door te melden.
Bevallen is topsport en iedere vrouw ervaart dat anders. Ik hoop vooral dat er ooit een tijd komt dat elke vrouw goed op haar bevalling kan terugkijken, met of zonder pijnstilling.
@TO; ik vind die pijn hels, geen reet aan en nutteloos dus met drie centimeter zat er een ruggenprik in. Heerlijk liggen relaxen totdat ik mocht gaan persen. Prik bleef aan dus tijdens het hechten ook niets gevoeld.
Mooi gezegd, doet me goed. Ik was graag thuis zen in bad bevallen maar het werd een bevalling in het ziekenhuis met pompje, ik hield de pijn van de rugweeën niet vol. Uiteindelijk is er ook nog een knip en vacuümpomp aan te pas gekomen en toen de baby er was zei ik als een van de eerste dingen ‘maar ik heb het niet helemaal zelf gedaan’, stom hè…
Eens. Ik vind er niks stoers of sterks aan als je het zonder doet, of dat je zwak bent of faalt als je met doet. Je hebt gewoon mazzel dat je het aan kon zonder (of pech dat er geen tijd meer voor was). Maar ik vind doorgaan zonder pijnstilling als je die wel nodig hebt, vooral heel dom. En pijnstilling nemen zodat je het wel aankunt echt niet meer dan logisch. Je kunt bevallingen ook nooit met elkaar vergelijken, dus de een sterk vinden omdat ze zonder doet en de ander faalt omdat ze pijnstilling kreeg, nee hoor die vlieger gaat niet op. Dat is net zoiets idioots als iemand stoer vinden als ze het in 2 uur gedaan heeft, en de vrouw die 24 uur bezig is vinden falen. Slaat net zo goed nergens op
Ja, maar niet uit eigen keuze xD Het plan was wel zonder pijnbestrijding bevallen, alles zo natuurlijk mogelijk. Had een hypnobirthing cursus gedaan en echt heel veel vertrouwen in de bevalling. Toen het echter begon en bezig was deed het zo ontzettend veel pijn. Ademhaling, warmte, douchen, niets hielp. Toen wilde ik toch pijnbestrijding, maar tegen de tijd dat ze kwamen checken hoe ver ik was voor eventuele pijnbestrijding was ik al 9 cm en daalde de hartslag van de baby steeds waardoor er haast moest worden gemaakt en niet echt tijd meer was voor pijnbestrijding. Ik moest dus vooral zo snel mogelijk bevallen en direct gaan persen.
Ik denk heel veel mensen haha. Mijn 1e en 2e zijn zonder pijnbestrijding geboren. Leek me zo eng een ruggenprik oid. Daarbij gingen de bevallingen super snel. Na bevalling 1 wist ik wel dat je nooit op voorhand kunt bepalen of je wel of geen pijnbestrijding wilt. Het is zo afhankelijk hoe dingen lopen.
De tweeling kwam dmv een keizersnede en kreeg toen dus een ruggenprik. Deze vond ik inderdaad net zo eng als ik vooraf had gedacht haha.
Ja ik! En bij de 2de weer. Ik ben 2x thuis bevallen. Ik vond het echt nog wel goed te doen. Ik heb geen moment spijt gehad dat ik geen pijn bestrijding kon. Bij de 2de dacht ik wel op een gegeven moment dit trek ik niet, breng me alsjeblieft naar het ziekenhuis. Maar 5 minuten laten bleek ik al volledige ontsluiting te hebben 😅
En even goed om te beseffen, of je nu met of zonder pijn bevalt. Er is hierin geen goed of fout. Doe waar jij je het prettigst bij voelt
Ja, ben van m'n eerste kindje thuisbevallen zonder pijn bestrijding. Ik vond het eerlijk gezegd heel intens en op t laatst echt enorm pijnlijk maar ik heb helemaal geen moment aan pijnbestrijding gedacht, was ik gewoon vergeten ofzo. Wilde vooral heel graag thuis blijven op dat moment. Maar snap vrouwen die er wel voor kiezen ook echt helemaal. Ik vind het een niet knapper dan het andere.
Ja ik wel, allebei de keren. Zowel ingeleid in het ziekenhuis met weeenstom, als de thuisbevalling. De weeenstorm was echt heftig, dat kon ik net aan, de thuisbevalling was daarentegen een ‘eitje’ in vergelijking met de eerste.
Ja hoor, alle 3 de keren en ben het deze keer ook weer van plan. Ook alle keren thuis bevallen en nu hopelijk ook weer. Aan elke pijnbestrijding zitten ook weer voor en nadelen voor moeder en kind. Is niet geheel zonder risico. Pijn hoort erbij en van pijn is nog nooit een bevallende vrouw dood gegaan. Wel van complicaties en 48 uur durende bevallingen. Dus dat is een ander verhaal vind ik. Het is een natuurlijk proces en je moet het over je heen laten komen. Pijn accepteren en zoveel mogelijk ontspannen. Je lichaam weet goed wat het moet doen, maar ga je je verzetten of in de stress schieten, dan werkt het averechts en duurt het vele malen langer.
Vanwaar je vraag?? Heb je het met je vk besproken?
Nou pijn hoort erbij.. wat vreselijk kortzichtig. Hebben ze al een standbeeld voor je opgericht? Ik moet nog bevallen maar ik ken genoeg die van de pijn uitgeput zijn geraakt. Het is voor iedereen anders. Dit is best een bizar antwoord op de vraag.
Ja ik! Ik wilde het zeker doen omdat ik van mening ben dat het kan, het geen nadelige bijwerkingen heeft voor het kindje, ik het in alle opzichten 100 % wilde ervaren.
Pijn? Ja maar echt te doen.. we doen het al heeeeel wat jaren en in heel veel landen is geen pijnbestrijding mogelijk.
Ik ben overigens niet tegen pijnbestrijding.. puur persoonlijk:)
Jep beide keren aangezien ik bang ben voor naalden.de eerste keer ging dat super goed ik zat in mijn eigen bubbel. De tweede keer was erg heftig en kwam ik die bubbel niet in.
Yes 3 keer. Eerste natuurlijk gestart met knip (40.3) tweede ingeleid met knip (37.0) en derde ingeleid (40.3). Bij onze middelste dacht ik nooit meer.. ennn er is nog nooit een moeder dood gegaan aan de pijn 😂 Bij derde tens geleend maar niet eens aan gedacht die te gebruiken. Wilde het gewoon puur natuurlijk houden, slaat voor anderen misschien nergens op maar zo was het voor mij wel
Ja , alle 5 en bij de 6e ben ik het ook niet van plan. Dat moment dat je denkt “ ok… nu is het echt niet tof meer” dan ben je dr bijna. Heb bevallingen van 4u gehad en van 39u en tussenin ook weeenstorm en sterrenkijker. Weeenstorm is echt echt niet relax.. toen dacht ik als dit geen 10 cm opgeleverd heeft wil ik een spuit 🤣, maar was bijna 10 en dat gaf de burger moet en was alles ineens veel minder erg 🤔 psychologisch deel van pijn. Was de eerste btw . Nu weet ik heel goed welke pijn bij welke fase hoort
Ja, ik ben 4 keer bevallen zonder pijnstilling. 3x thuis en 1x in het ziekenhuis.
Hoewel ik bevallen echt pijnlijk vind, heb ik de behoefte nooit gevoeld om pijnstilling te vragen. Ik was daar niet per se op tegen ofzo, maar het kwam gewoon ook niet in me op.
Ik ben benieuwd wat je vraag is en waarom zo specifiek bij de eerste bevalling? Bij mij bij de eerste wel ruggenprik, was ook ingeleid, bij de tweede zonder en thuis. Maar de eerste toch echt als veel pijnlijker ervaren, gewoon omdat het door het inleiden zo anders was. Ruggenprik werkte ook niet volledig en is nogal op tijd weer uit gezet.
Ik vind het niks met sterk te maken. Heeft te maken met hoe je bevalling gaat. Ik had geen wee gevoeld en 8 cm ontsluiting. Was nog vol energie. Dat is al heel anders dan iemand die al uren aan het puffen is.
Tuurlijk wel! Zo bedoelde ik het helemaal niet. Ik denk dat als ik geen inleiding had gehad, ik het ook had gekund op eigen houtje. Ik zat in een urenlange weeënstorm en op 1cm. Balen dat ik deed! Ik heb gewoon heel veel bewondering voor vrouwen die het zonder gekund hebben. Voelde lang als falen bij mezelf, maar bij een ander vind ik dat weer niet. Ben soms te hard voor mezelf. Bedankt om me daar attent op te maken 🙈
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (66) Verversen