Ik heb er al veel met mijn man over gepraat maar vind gewoon geen oplossing. Mijn prachtig zoontje is geboren op 2 april. Ik wilde al een poosje kinderen en toen ik hem zag, was er direct die speciale band waar ik al zoveel over gehoord had. Toen hij twee weken oud was, is hij beginnen huilen. Erg veel soms tien uur per dag 😔 de vroedvrouw en osteopaat wisten het ook niet meer dus ben ik verder gaan kijken bij een kinderarts. Tussen zijn acht weken en veertien weken zat ik wekelijks bij de kinderarts. Ik deed kine met hem, osteopaat. Ze zeiden het is sowieso kma. Ik moest stoppen met bv want mijn koemelkvrij dieet was onvoldoende. Hij kreeg neocate, geraakte geobstipeerd. Huilde nog altijd evenveel... Na veertien weken heb ik aangedrongen op medicatie tegen reflux en sindsdien was het beter maar huilde nog altijd veel.

Ik heb een job waar ik erg veel voor heb moeten knokken. Met veel bedoel ik echt veel. Ik heb er eerst acht maanden onbetaald stage gedaan. Werkte gemakkelijk 60 uur per week. Ik was zo trots toen ik mijn job had. Het was daarom vanzelfsprekend dat ik direct toen mijn moederschapsrust erop zat full-time ging werken. Alleen huilde hij nog steeds veel en brak het mijn hart om hem in de crèche achter te laten. Tien kreeg hij erge buikgriep moest opgenomen worden in het ziekenhuis voor vocht. Hij ging paar dagen terug naar de crèche, kwam thuis met RSV. Terug in het ziekenhuis voor extra zuurstof. Hij had ook enorm veel last van krampen. Ik bleef uiteraard bij hem, verzorgde hem maar ze bleven maar mailen en werk geven. Ik sliep iedere dag maar 2u en ik begon me erg depressief te voelen. Toen we thuiskwamen hebben we beslist om eens andere melk te proberen omdat we de krampen en slapeloze nachten wel erg beu werden en wat bleek geen enkel teken van allergie en een gelukkige baby zoals we hem nog nooit gezien hadden. Hij speelt nu en lacht. Hij lacht zo ontzettend veel. En hoewel ik enorm gelukkig ben dat hij gelukkig is, voel ik me enorm ongelukkig dat ik heel mijn moederschapsrust zoveel ellende heb gehad en nu het eindelijk genieten is, zie ik hem amper.

Na deze woelige periode, wilde ik weer met nieuwe moed starten op mijn werk. Maar hij is opnieuw ziek. Buikgriep. Er zit ook Corona in de crèche, mond hand voetziekte en windpokken dus dit is nog niet het einde van het vele ziek zijn...

Ik ben echt niet meer gelukkig meer. Ik wil ook eens leuke tijd met mijn zoontje. Genieten van hem, leuke dingen doen. Niet steeds moeten zorgen voor een ziek kind en tussendoor mijn werk niet deftig kunnen doen. De druk wordt te groot. Ik zou graag loopbaanonderbreking nemen maar je moet dat twee maanden op voorhand aanvragen (woon in België). Ik zou zo graag eens een maand met hem doorbrengen en samen plezier maken, hetgeen ik al zo graag wilde maar totaal niet gelukt is in mijn moederschapsrust.

Ik weer het even niet meer, zie gelijk geen uitweg. wil geen ontslag geven want ik deed mijn job erg graag en heb er zo hard voor gewerkt. Als mijn zoontje wat groter is en ik meer stabieler, zal ik er anders spijt van hebben sowieso...

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (15)    Verversen


  • Narnar

    Ik snap je conflict heel goed! Mijn dochter is 17 april geboren en het liefst ben ik zoveel mogelijk bij jaar. Maar ik heb heel leuk en druk werk met m'n eigen bedrijf. Ze gaat maar twee dagen opvang, en verder ben ik met haar thuis. Ik werk zoveel mogelijk s avonds of in het weekend. Dat is mega vermoeiend, maar het eerste jaar gaat zo snel, ik wil niets missen.

  • Scheirischa

    Die 2 maanden is inderdaad een regel maar bij gegronde reden en in overleg met de werkgever kan hier van afgeweken worden. (Bij ons op het werk heeft iemand het binnen de 3 weken geregeld gekregen.)

    Is eventueel onbetaald verlof een mogelijkheid om even op adem te komen?

  • Massie90

    Hier universiteit afgerond (ook hard voor gewerkt) en daarna fulltime gaan werken. Inmiddels 3 kinderen verder en ben momenteel parttime werkzaam op een mbo+ functie. Ik krijg minder betaald maar zoveel gelukkiger nu dat ik tijd met de kindjes heb, ik ben wel nog aan het werk dus wel nog in het werkende leven etc. Kortom, is er geen baan op rustiger niveau die je kunt doen zolang je kleine kinderen hebt? Die tijd met je kind komt nooit meer terug, werken moet je nog heel lang !

  • Mommyx3

    De tijd die je nu hebt met je zoontje krijg je nooit meer terug. We moeten nog jaren werken dus ik heb altijd parttime gewerkt en ik heb alles meegemaakt op school , optredens , uitstapjes noem maar op geen sec spijt van gehad . Dus ik had echt voor mijn kids gekozen en ontslag genomen als het financieel haalbaar is.

  • niobe

    Ik zou de loopbaanonderbreking aanvragen, die twee maanden wachten lijkt nu enorm lang, maar uiteindelijk is twee maanden zo voorbij. Dan heb je ook iets om echt naar uit te kijken en wellicht geeft dat ook energie. Als je dat dan toch niet trekt, dan naar de huisarts gaan, want dan is het duidelijk dat je meer nodig hebt dan wat de regels je geven kunnen.

  • Spencer

    Ik zou op je werk eens aankaarten dat die eerste maanden door omstandigheden zo zwaar zijn gevallen. Dat je er zelf ook een heel eind doorheen zit ( dat begrijp ik ten minste uit je verhaal). Bespreek eens hoe zij daar in staan. Misschien kunnen ze je wel tegemoet komen op de een of andere manier.
    Aan de andere kant, fulltime werken met zo’n kleintje lijkt me al zwaar als alles op rolletjes loopt, laat staan wanneer het al zo’n lastige start is geweest.
    Of bespreek op je werk om toch ( tijdelijk?) minder te gaan werken. Die kleintjes zijn zo groot en van alle mijlpalen is er maar 1 keer.
    Sterkte met je keuze

  • MNAZ

    Ik zou minder werken en meer tijd met je kind doorbrengen.Jouw kind de tijd en de liefde kunnen geven is onbetaalbaar.Natuurlijk is het niet leuk als ze ziek zijn maar ook dit hoort bij het moederschap.Er zullen altijd ups en downs zijn maar ook van dit moet je proberen te genieten.

  • Florien84

    Kan je niet minder werken. Fulltime werken is echt wel heel pittig. Of gedeeltelijk ouderschapsverlof, weet niet of ze dat in België hebben. Ik werk 4 dagen, nu dan ziektewet, maar ga straks naar 3 en dat is dan echt meer dan genoeg.

  • Myrtheflower

    En kijken of je minder uren kan werken? Of even een weekje vakantie?

  • My-two-Pride-and-Joys

    Ik denk dat jij je moet realiseren dat het het een kwestie van prioriteiten stellen is. Jij geeft aan je werk heel belangrijk te vinden, en dat het blijkbaar bij jouw baan hoort om heel veel uren te werken. Maar je kunt maar op één plek tegelijk zijn. Dus óf je kiest voor je werk, met als consequentie dat je je kindje niet vaak ziet. óf je zet je kindje voorop en kijkt of het mogelijk is om minder te gaan werken of een andere functie met minder uren waarbij je wel wat meer tijd met je zoontje hebt.

    Ik denk dat je eerder spijt gaat krijgen dat je veel van je kindje hebt gemist, dan dat je gekozen hebt voor je werk. Ik heb nog nooit met een bejaard iemand gesproken die zei 'had ik vroeger maar meer gewerkt want ik was zo veel bij de kinderen' eerder is het iets in de trant van 'had ik vroeger maar wat meer tijd in mijn gezin geïnvesteerd, ik heb zoveel gemist'.

    Uiteindelijk is het jouw beslissing, jouw keuze, en wat je kiest, het zal mij allemaal best zijn. Een ieder moet vooral doen waar hij/zij gelukkig van wordt. Ik zelf heb werk nooit op 1 gezet en zal dat ook niet doen. Natuurlijk is het goed en fijn om te werken, niets mis mee. Maar als ik zou merken dat er ergens een 'conflict' ontstaat tussen werk en gezin en ik zou merken dat ik uit balans raak, dan kies ik 100% voor mijn gezin.

  • Oummii

    Lijkt mij dat hoe je het ook draait of keert, je zal achterblijven met spijtgevoelens. En daar waar je bij het ene andere kansen zal krijgen, krijg je dat bij de ander nooit meer.

  • Lady-Whistledown

    Is er een optie om je ziek te melden? Er zijn genoeg vrouwen die na hun verlof (moederschapsrust) zich ziek melden omdat zij nog niet vanwege verschillende redenen in staat zijn om te werken. In Nederland beland je dan in de reguliere ziektewet dat bij wet 70% doorbetaald maar in de praktijk door de werkgever vaak wordt aangevuld tot 100% doorbetaald. Is dat in België ook een mogelijkheid? Werken en de intensieve zorg kan voor nu even teveel zijn.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50