Iemand die mij kan uitleggen of het 'te doen' is om de avond van je keizersnee al een hele hoop bezoek te ontvangen? ik had aangegeven de dag van de keizersnee zelf GEEN bezoek te willen omdat ik waarschijnlijk veel pijn ga hebben, de kleine komt zowieso in de couveuse dus ze kunnen hem enkel zien van achter het raam. ik begrijp dus echt niet waarom ze niet 1 dag kunnen wachten.. ik kreeg de opmerking van mijn schoonbroer 'dus ik mag enkel langskomen wanneer het u uitkomt'.. nu stuurt mijn schoonmama dat ze ook langs gaat komen met de schoonpapa, en de overgroot oma en opa.. dus zo al even 5 man bezoek in 1 keer.. is dit doenbaar?
zie er nu al tegen op en voel me echt onbegrepen..
mijn ervaring is. de 1ste dag wil je het zoizo rustig houden jij en de baby de oudste en de papa die vertrekken toch maar de oudste was onwijs nieuwsgierig naar haar broertje verder heb ik gelukkig niet snel iemand die wilt langs komen maar de rust de 1ste dag is wel een aanrader nog niemand op het gezin na. daarna is het eigenkeuze. je krijgt steun kousen aan en elke ochtend een prikje tegen verbid hoe je dat ook schrijft. verder gaat de genezing bij de 1 sneller dan bij de ander. bij de 1ste mocht ik na 6 dagen naar huis, bij de 2de was ik op dag 3 al thuis. je moet na paar weekjes wel naar de dokter om de lusjes weg te laten knippen als ze je van binnen hebben gehecht met oplos hechting, hebben ze je van buiten gehecht wordt die draad er uit gehaald (laatste heb ik hard moeten huilen van de pijn jeetje)
neen amaai ik heb er 3 gehad de eerste dag zeker geen bezoek en al zeker niet zo veel je hebt pijn het is niet zomaar even iets kleins ik zou het af raden.
Het herstel is bij iedereen anders. Persoonlijk wilde ik ' avonds wel dat mijn ouders, en zus kwamen. En mijn schoonvader en de zus van mijn man waren ook welkom. De rest van de familie en vrienden kwamen de dagen die volgden. Mijn eerste was een spoedkeizersnee. Terwijl ik daarna vanwege complicaties weer met spoed) onder het mes moest. ( volledige narcose) heb ik tegen mijn man gezegd dat onze ouders en zussen wél moesten komen. Tweede was gepland. Mijn oudste ( toen 20 maanden) kwam 's avonds ook even mee. Maar goed dat was mijn keus en zelf zo geregisseerd. Jij moet doen wat jezelf wil. Dat opdringerige hou ik ook niet van. Mensen vergeten wel eens dat je een patiënt bent. Het is een flinke ingreep.
Ik kreeg na ruim 12 uur flinke weeën een keizersnede en heb de dagen daarna gewoon bijna geen visite gehad omdat IK dat niet wilde. En mijn man heeft mij daar zeer goed in ondersteund. De eerste 4 dagen dat de kleine op neonatologie lag is er sowieso geen visite geweest qua familie. En eenmaal op de kraamsuite mochten ze heel even komen kijken maar niemand mocht de kleine vast houden. We kregen ook een mooi bordje op de deur dat er niet meer dan twee personen op visite mochten komen en dat de kleine niet vast gehouden mocht worden omdat hij "ziek" was. Hij ging al door genoeg handen van artsen en verpleegkundigen.
Inmiddels ben ik drie weken geleden bevallen en voel me lichamelijk nog steeds waardeloos wat ook mijn geestelijke gesteldheid niet ten goede komt. Onze kraamvisite is dan ook nog niet echt op gang aangezien we de kaarten ook nog niet verstuurd hebben. Maar alles op zijn tijd hoor😊 We genieten nu als gezin van ons mannetje en ik probeer mijn rust te pakken en te herstellen. Heb die tijd ook echt nodig.
Hoe staat je partner in dit geheel? Hij lijkt mij de uitgelezen persoon om ze tot de orde te roepen en jou grenzen aan te geven. Sterkte alvast!
Ligt eraan hoe jij je voelt. Ik heb een ks recent gehad maar in de avond. De volgende dag kwamen mijn ouders schoonzus en zwager. Omstreeks beurten . Ik vond het zat ze bleven netjes kort. Ik lag in bed nog met katheter en pijn pomp. Na het bezoek lekker gaan slapen.
Ik vind het heel onrespectvol van je schoonfamilie. Ik kan heel hoed begrijpen dat ze de kleine graag willen zien, maar ik denk dat jij eben beslist of je dat wel of niet wilt. En wie weet zeg je wel, nou het gaay eigenlijk wel, dan kunnen ze toch nog altijd langskomen? 🤷🏼♀️ eerst maar even kijken hoe het allemaal verloopt. Luister naar jezelf en ik vind dat je man ook naar jouw lichaam moet luisteren. Zo'n hele bevalling, of het natuurlijk of met keizersnee gebeurt, is niet niks he 😕
Mam broer en s. Waren bij k eerste bezoek zijn 2 uurtjes gebleven was meer dan genoeg . En savonds kwamen schoonvader en kadoschoonmoede3r langs en max uurtje en dat was meer dan genoeg .
Pap en zusje kwamen later . Pap lag toen in zh ( wat kutwijf niet door had gebeld ) en zusje kwam.met pap mee .
En kutwijf nooit gezien . Gelukkig heegt ie nu een lieverd
Geen ervaring met geplande keizersnee of kindjes in couveuse, maar ik heb wel 2x een spoedkeizersnee gehad en beide keren heb ik in de loop van de dag/ochtend bezoek gehad van moeder, schoonouders, zus en zwager en nog wat vrienden. Heel prima te doen, maar ik vond beide keren de keizersnee sowieso goed te doen en ik vond het bezoek leuk, dat scheelt. Maar goed, je weet niet hoe je je voelt en los van of een ander vindt of het te doen is: als jij en je man het niet willen, vind ik dat mensen daar naar moeten luisteren.
Ik heb vorige week een keizersnee gehad en heb op voorhand wel bekeken wie kwam en niet. Wilde ook niet teveel mensen. En gelukkig ook. Heb problemen gehad met de epidurale (die naar boven en beneden verdoofde) en nadien terug op de kamer stak die tegen een zenuwbaan. Ik heb me daardoor wel echt ellendig gevoeld. Bij mijn eerste keizersnee was dit niet. Het is en blijft een chirurgische ingreep. En buiten dat... jij beslist wie er komt.
Om antwoord op je vraag te geven: mijn ervaring is dat het wel haalbaar is om de avond van de keizersnede bezoek te krijgen. Je krijgt pijnstilling en moet verplicht in bed blijven liggen. Om deze reden voelde ik me de eerste twee dagen juist beter dan de dagen er na. Na twee dagen werd ik ontslagen uit het ziekenhuis en thuis doe je toch al snel iets te veel.
Echter vind ik dat je (schoon)familie naar jullie zou moeten luisteren. Wat wil jij? Wat vindt je partner? Ik lees nu dat je er tegen op ziet, dan gaat er dus iets mis. Heb je dit al met je partner besproken? Jij moet een zware buikoperatie ondergaan, wat mij betreft mag jij zeker je wensen uitspreken en is dit wel het laatste waar jij je druk om zou moeten maken.
probeer me niet op te jagen want er wordt spijtig genoeg toch niet geluisterd naar wat IK wil.. blijkbaar mag ik hun niet 'ontzeggen' om naar de kleine te komen kijken.. voel me gewoon volledig aan de kant geschoven.. ik weet uiteraard dat ze dit allemaal goed bedoelen maar ze moeten toch ook beseffen dat dit allemaal niet niks is.. ik heb 6jaar geleden ook een keizersnee gehad en verschrikkelijk afgezien de dag erna en ik gaf aan nu pas bezoek te willen als ik zeker ben dat ik het aankan en kreeg als antwoord dat een keizersnee tegenwoordig 'niks' pijn doet.. nou dan mogen ze hun zelf eens lekker laten open snijden.. eens zien of het dan geen pijn doet..
Ik hoop niet dat iets in mijn reactie je opjaagt. (Of lees ik je eerste zin verkeerd..) In dat geval sorry, zo bedoelde ik het zeker niet! Ik vind het echt super vervelend voor je dat je je zo voelt. Zou het iets zijn om nog een keer aan ze uit te leggen waar je angst zit? En bijvoorbeeld af te spreken dat jullie op de dag zelf aangeven hoe je je voelt en of ze kunnen komen, of dat dit helaas nog niet gaat en ze de dag erna kunnen komen?
Gek hè, dat mensen zich zo bazig willen opstellen... Blijkbaar heeft dit iets met eergevoel te maken: zij willen kunnen bepalen en geen rekening houden met degenen waar het om gaat. Die zwager moet als antwoord krijgen: inderdaad, je mag komen wanneer wij daar klaar voor zijn....
Ik vind dit heel eerlijk gezegd, wel een beetje kort door de bocht. Ik ben het er mee eens dat het nu zeer dwingend over lijkt te komen. Dit lijkt me niet de manier om met elkaar om te gaan.. Echter is het ook goed om je ervan bewust te zijn dat er meer mensen zouden kunnen zijn voor wie dit kindje heel belangrijk is. Ik bedoel daarmee dat ik mijn ouders en schoonouders echt een enorm groot verdriet had gedaan als ze niet op de dag van de geboorte welkom zouden zijn. Ook bij hen werd er namelijk onvoorwaardelijke liefde geboren. Nu heb ik een hele goede band met beide families, dus heb hier gelukkig nooit een discussie over gehad.
Ik hoop dat jullie er met elkaar uit kunnen komen! En ja, blijf vooral bij je eigen gevoel. Jij krijgt een kindje, jij gaat bevallen. Als je echt niet wil dat ze komen, zou ik vragen (of door je partner laten vragen) of zij zich zouden willen aanpassen.
Helemaal niet kort door de bocht. Degene die is geopereerd mag toch echt bepalen of, wanneer, hoeveel en hoelang visite komt. Niemand heeft ergens recht op, behalve de ouders en het kind!
Dat doet niks af aan het feit dat grootouders en andere familie ook blij is om de baby te zien. Maar ook de dag erna is de baby nog hartstikke vers en nieuw en belangrijk. Je kunt bezoek gewoon niet afdwingen, dat is toch echt de keus van de ouders. Je weet nooit hoe het loopt. Stel je terughoudend op, wacht tot je uitgenodigd wordt en ga niet van te voren al bepalen/roepen dat jij wel even bepaalt wanneer je langs komt en met wie. Iedereen doet het op zijn manier en dat moet je respecteren.
Wij hebben ook de eerste dag de ouders van mijn man erbij gehad en mijn beste vriendin was bij de bevalling. Maar als ik had gezegd, dat ik dit niet wilde (bij nr1 veel complicaties, veel bloed verloren, naar OK met spoed, pas 18u weer op kamer) dan hadden ze dat begrepen en gerespecteerd en waren ze de volgende ochtend gekomen.
Ik zou persoonlijk de opa's en oma's zeker even de gelegenheid geven, maar niet met overgrootouders erbij... Maar even kort en geen hele visite als dat op dat moment niet lukt... En niet omdat het moet, maar gewoon omdat iedereen het elkaar gunt... Maar ik weet niets van de relatie zoals die daar is...
Wat "fijn" dat er zo goed naar je geluisterd wordt door je schoonfamilie. Het is mogelijk om vooraf aan de artsen aan te geven dat je die dag geen bezoek wil, familie kan jou namelijk niet verplichten om bezoek te ontvangen en het ziekenhuis kan bezoek weigeren toe te laten op de kraamafdeling. Dus het is aan jou en je partner om te bepalen wat er gebeurt en niet aan de familie. Is het anders een idee dat je partner het bezoek ontvangt in het restaurant en ze een rondleiding langs het raam van de couveuse-afdeling geeft zodat ze jou met rust laten? Los daarvan: na de keizersnede krijg je standaard paracetamol en morfine. Dus die eerste dag is de pijn goed te doen. Vanaf de tweede dag, wanneer je geen morfine meer krijgt en je lijf doorheeft dat je een buikoperatie hebt gehad, wordt het pijnlijker, maar paracetamol haalt de scherpste kantjes er wel van af. Neem vooral de tijd om te herstellen en bouw je activiteiten weer rustig op zodra het mag. Dan kom je de herstelperiode prima door. Alvast heel veel succes toegewenst en hopelijk kun je straks volop genieten van je kleintje zonder opdringerige familie.
Ik ben even 10 minuten bij mijn zusje geweest na de spoedkeizersnede. Mijn ouders en en haar schoonouders ook. Maar verder niet. Ze had 's ochtends de keizersnede gehad. Ik ging rond 16.00. Zonder kinderen. Zij wilde graag haar babietjes laten zien en vond het fijn me even te zien. Maar dat zal per persoon verschillen... Laat je man dit met hun oplossen.
Laat hem maar eens vragen of zij 5 man op visite willen hebben direct na een operatie....
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (23) Verversen