Mijn dochtertje is 15 maanden en heeft echt een enorm volume. Dat slurpt veel energie omdat ik de hele dag thuis ben en het dus de hele dag moet aanhoren. Ze kan keihard schreeuwen krijsen en janken. Echt heel hard.
Nu heeft ze ook iets nieuws ontdekt en dat is gillen. En ook dat doet ze heel hard. Ze doet dat als je haar ergens weghaalt waar ze niet mag komen, of als je iets af wil pakken waar ze niet aan mag zitten. Maar ook als ze niet in de kinderwagen wil als je weg moet.
Kortom.. ze is de hele dag keihard geluid aan het produceren en ik ben daarmee een beetje aan het eind van mn Latijn.
Ik weet dat het waarschijnlijk een fase is maar toch 🙉 heeft iemand een tip?
Wat ik doe is nee zeggen, op een rustige maar strenge toon. Als mijn kindje er mee stopt lach ik naar hem en geef ik hem positieve aandacht. Ik geef hem ook veel liefdevolle aandacht, dus als ik dan het omgekeerde doe en serieus ben stopt hij er dikwijls mee, ik doe ook verder zoals normaal en maak er niet zo'n big deal van. Het is nog maar een klein jong kindje...ik vind het al knap dat hij luistert
Steeds haar gevoel benoemen. ‘Je wilt niet in de stoel hè? Dat is stom. Dat snap ik en toch moet het. Denk er maar even over na.’ 10 sec geven en dan gewoon doen. Dat kan je bij alles doen. Geleidelijk aan (denk in maanden tot jaren) wordt het dan in kleine stapjes steeds beter. Zo leren ze ook hun gevoel te gaan benoemen ipv gillen/huilen/boos etc (wat bij 15 mnd logisch is). En je mag ook even boos zijn :) zeg ik vaak ook. Ik snap dat je boos bent. Duurt het echt te lang dan consequentie aan gaan verbinden .. ligt beetje aan de leeftijd wat dan. Kan kinderstoel omdraaien zijn of in hoekje zetten zodat ze niets meer meekrijgen (waren ze hier vlot stil als ik dan zei stoppen met gillen dan mag je weer terug), later op de gang of in kamer
Het goede voorbeeld blijven geven. Bij echt gillen zou ik zeggen: iets zachter vertellen (met gebaar erbij), ssssst en benoemen wat ze eigenlijk bedoelde. (Emotie of handeling etc) Er bestaan ook wel afbeeldingen met een audiometer erop. Maar dat is denk ik voor ietsje ouder. Dan kan je er samen over praten en de verschillende sterktes proberen. En die kan je er dan weer bij pakken als het weer even ‘mis’ gaat
Zelf heel zachtjes terug blijven praten dus het goede voorbeeld geven. En haar boosheid mag er ook even zijn. Als je laat zien dat je haar begrijpt zal ze misschien eerder stoppen met krijsen. Werkt bij mijn zoontje wel. Niet dat ie helemaal niet krijst natuurlijk maar wel minder.
O idem hier, 14 maanden. En hoofd op de grond gooien of stampend op de grond liggen. Dacht dat de peuterpubertijd pas later was. 🙈. Aan tafel is het met momenten echt onaangenaam. En als je er iets van zegt, dame dramaqueen staat met tranen en trunten paraat 😂
Haha ik dacht ook pas bij 2. Gillen hier gelukkig niet, maar wel op heeel enthousiaste toon (luid) dingen vertellen. Oja aan tafel….. ineens niet meer de stoel in willen 😏 dat moet hier echt met 2 man met dwang, en vooral zelf eten met de lepel, we mogen niet meer voeren 😏dan doet ze dr mond niet open. Dus dan maar zelf doen (ENORME kliederboel en traaaaaag), Naja zal met het zelf oefenen wel beter worden. Zolang ze maar lekker blijft eten en dat doet ze gelukkig wel
Vooral niet op ingaan. Jouw gedrag niet aanpassen door haar gegil. En desnoods je je hand even op haar mond leggen en duidelijk zeggen dat ze zachtjes moet doen met haar stem... En als ze doorgaat, doe jij oordoppen in.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (10) Verversen