Ik ben getest op Corona omdat ik milde klachten heb minimaal neus verkouden en hoofdpijn en soms zere oren en holtes. Nu is onze thuis situatie best zorgelijk (depressie mezelf) moeizaam gedrag kindje van 4 plus een zoon van 9 die bij zijn vader woont. Ik ben Zo bang om een positieve test uitslag te krijgen!! Hoe gaan we dat doen om 10 dagen thuis te moeten zitten met elkaar?? Sorry klinkt heel negatief maar dit is nu eenmaal even de situatie. Iemand ervaring of tips? Aangezien de kinderen niet naar school/opvang mogen en mijn oudste dan al die dagen niet hier mag komen.... hoop op negatief
Wij hebben in april-mei vorig jaar 5 weken in quarantaine gezeten. Wel zonder kids. Op zich was dit wel een fijne periode, toen ik 1 x niet meer heel ziek was. Samen koken, serie kijken, fijn in het tuintje zitten,....
Het valt ook niet mee, in quarantaine. Hier zitten we er nu middenin.. En als je dan zelf niks niet lekker bent, is het best pittig heel de dag de kids om je heen. Ik laat ze veel buiten, in de achtertuin, soms voor als er niemand is. Met dit prachtige weer zonde om de kids binnen te houden. Überhaupt niet gezond om kids 17 dagen binnen te houden.. (de 10 dagen voor hen gaan pas in als je zelf min 7 dagen +24 uur klachten vrij bent, gerekend vanaf de 1e dag klachten).
Wij doen veel spelletjes, kids hebben klein beetje schoolwerk, op een rustig ogenblik even een blokje om buiten.
Heb je nog geen uitslag? Vreemd, staat vaak binnen een paar uur online.
Ter aanvulling : deze periode is ook gewoon echt heel erg lastig . Vooral al die onzekerheden . Opeens de klas een week weer thuis of dat je zelf een contact blijkt te zijn of positief . Het is continue schakelen naar het volgende scenario . Voor mentaal gezonde mensen is het al lastig laat staan als het allemaal niet heel lekker gaat mentaal. Maar het gaat je lukken. Verwacht niets van de dagen en opeens zijn de dagen waar je enorm tegen op ziet ook wel weer omgevlogen. Het is helaas zo als het is . Vechten ertegen heeft helaas geen zin.
Ik ben zelf in isolatie gegaan voor uiteindelijk 11 dagen op zolderkamer . De rest kon dan in quarantaine door de rest van het huis zodat kwetsbare geen Corona zou krijgen. Dat is gelukt maar Ik vond dat mentaal heel erg zwaar en weet niet of ik dat een volgende keer weer zou doen Met zijn allen in quarantaine hebben we drie maanden later nog een keertje gedaan. Dat viel me toen heel erg mee tov isolatie maar mijn kids zijn wat ouder. Ook heb ik de tv en game tijden flink losgelaten. Als ik even rust wou kids lekker boven laten gamen en dan zelf op de bank. We hebben veel spelletjes gespeeld. Mijn kinderen vinden knutselen met dozen van het online shoppen leuk. Een groot kunstwerk bouwen in de woonkamer . Verven etc.
Bakken en koken hebben we ook heel veel gedaan.
Ik had echt nog nergens zin in maar heb het wel allemaal gedaan met de kids om het voor hen wat leuker te maken.
Uiteindelijk kijk ik niet heel negatief terug naar de tweede quarantiane tijd. Wel zeer negatief naar mijn strikte isolatie periode Gelukkig is het nu mooier weer dus dan kan je lekker in de tuin / balkon spelen/lezen etc (als je die hebt ) . Misschien ben je gewoon negatief voor Corona . Zal voor je duimen!!
Ik ben gisteren ook getest ivm milde klachten en ik had na twee uur de uitslag al, bizar snel (maar na mijn test kwam iemand de tray met testen ophalen). Als je test positief is, bel dan je psycholoog. Mocht je die niet hebben, bel dan met de huisarts voor een doorverwijzing. Als je zo in de put zit, heb je professionele hulp nodig. Sterkte meis.
Vervelend... Denk dat mentale steun heel erg ontbreekt jammer genoeg. Terwijl de overheden de mensen fysiek gezond proberen te houden is er te weinig aandacht voor psyche. Ik zou zoveel mogelijk in contact proberen blijven met lotgenoten. Neem elke dag zoals hij komt en stel jezelf een minimum aan doelen op om de dag door te komen. Verder zijn het natuurlijk wel jouw kinderen en is er niemand zo verantwoordelijk voor hun als jij, jij kan dit gewoon. Over heel de wereld zitten ouders in dezelfde situatie, dus het is wel even doorbijten. Maar als je het echt niet trekt, dan trek je aan de alarmbel, ongeacht de maatregelen die gelden nu. Daarnaast indd met een psychologe praten als je die hebt, zij kan jou uiteindelijk het beste adviseren.
Klopt helemaal wat je zegt! Er zijn zo veel mensen die nu in de put zitten. Ik ben bang dat ik het echt niet kan maar we moeten er dan het beste van zien te maken. En ben idd niet de enigste maar omdat de situatie thuis al zorgelijk is kan dit alleen maar verslechteren en dat vind ik zo erg eraan.
Het was ook helemaal niet bedoeld om jouw gevoel te minimaliseren, ik hoop dat je dat begrijpt. Uiteindelijk maakt het weinig uit wat anderen doormaken, het betert jouw situatie niet meteen. Het was meer om duidelijk te maken dat je je niet alleen hoeft te voelen hierin. En dat hulp vragen waar nodig ook heel normaal is. Probeer in jezelf te geloven. Als je de hoop wegneemt voor betere dagen, dan word je hieraan overgelaten. Ik geloof oprecht dat ons niets overkomt wat we niet aankunnen. Elke leer wanneer er iets op mijn pad komt, ipv te denken: dit kan ik echt niet aan. Probeer ik te denken: oke, laten we dit beestje tackelen. Ik kan dit! Ik weet ook dat je tijdens een depressie moeilijk deze gedachtegang kan afdwingen, maar ik hoop dat het in jouw onderbewustzijn toch een indruk laat. Veel sterkte meid!
Ik weet hoe zwaar een quarantaine kan zijn. Als je een psycholoog hebt voor je depressie dan kun je misschien video bellen als je het moeilijk hebt? Ik duim voor je mee dat hij negatief is
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (28) Verversen