Goedenavond iedereen, Even van me afschrijven want voel me best rot. Voor de vakantie kregen we een briefje van school dat ze een loto bingo organiseerde op school, dit ben ik daarna vergeten, gisteren een herinnering gekregen voor vanavond maar was best moe van mijn werk week en had er geen zin in en niet voorbereid erop.
Nu haalde ik mijn zoontje van bijna 5 op na school en hij heeft echt een kwartier flink gehuild en is nog steeds erg triest. Ik ben niet sociaal en hou niet van dit soort evenementen en dat was nooit een probleem en verwachte deze reactie ook niet van mijn zoontje.
Nu kan hij maandag niet mee praten over de lol en voel ik me echt k****😣 Hij is ook niet zo sociaal en integreert best moeilijk, het idee dat ik hem dit dus afgenomen heb terwijl hij dus wel graag wou gaan is best zwaar, het zou een erge goede ervaring voor hem zijn geweest. Van af Nu die ik overal aan mee!
Nog meer die zich soms echt schuldig voelen tegenover hum kinderen omdat je zelf niet sociaal bent of zo en hoe ga je daarmee om? Zoek een beetje troost en tips zijn welkom;)
Dat maakt je toch geen slechte moeder? Je kind leert dat zijn mama ook niet perfect is. En dat een “foutje” (wat jij vindt, ik vind dat niet 😜) oke is. Je moet toch ook niet altijd de perfecte mama zijn??
Sommige mensen/kinderen zijn ook minder sociaal. Dat is op zich niet zo erg hoor. We kunnen niet allemaal hetzelfde zijn toch? Komt vast wel goed!!!!
Geef m een dikke knuffel, leg het kort maar begrijpelijk uit dat je het vergeten was en excuseer je desgewenst aan je zoontje.
Er zijn er vast wel meer die niet gegaan zijn. Joh, het zou niet eens in mijn hoofd opkomen om 's avonds ergens heen te gaan!!! Laat staan met een kind van 5. En er is wel meer waar ik 'nee' op zeg en dat is je goed recht. Kinderen moeten ook leren dat niet alles kan. Dan maar teleurgesteld, het gaat wel weer over hoor!!
Als je een volgende keer niet kan maar kind wil graag naar zo’n event dan kan je ook vragen of een ouder van klasgenootje hem mee wil nemen . Liefst gaat er natuurlijk een eigen ouder mee maar soms lukt dat niet
Als ik er bij kan zijn, en de kids vinden het leuk, dan doe ik dat. Hebben ze er zelf geen zin in doen we het niet ( muv verplichte dingen dan), en kan of wil ik niet dan geef ik dat ruim van te voren aan om teleurstelling te voorkomen. Het is nou eenmaal gebeurt, helaas, maar hier leer je weer van! De meeste dingen die ze op school organiseren vind ik juist heel leuk. En soms lijkt me er niks aan maar ga ik toch, en dan blijkt het ook heel leuk, dus probeer je je er af en toe toch toe te zetten! Kinderen zijn vaak heel trots op wat ze mogen laten zien op school!
Ik hou er ook niet zo van.. maar omwille van mijn kind was ik wel gegaan. Helemaal omdat je aangeeft dat hij minder sociaal is en lastig integreert.
Maar gedane zaken hebben geen keer.. iedereen vergeet wel eens wat. En iedereen leert daarvan, je zoon dat ouders ook wel eens wat vergeten en jij dat je de volgende keer beter oplet als er wat georganiseerd wordt op school. En je ben echt de enige niet hoor.. hier wordt ook regelmatig wel eens wat vergeten.. Dus een herkenbaar gevoel.
De reden van niet sociaal zijn moet je niet overbrengen op jouw kind. Dus in het vervolg wel gaan of iemand anders mee laten komen.
Iedereen kan wel eens wat vergeten en ik zou mij er zelf ook niet druk om maken. Al was dit wel een goede mogelijkheid om zijn sociale skill bij te werken natuurlijk, als je aangeeft dat hij er ook niet zo goed in is.
In de avond met 5 jaar? Zou ik ook niet doen hoor. En je bent een slechte moeder als je je kind structureel verwaarloosd op wat voor manier dan ook. Niet als ie 2 keer per jaar ergens niet heen kan omdat jij anders beslist (of vergeet) ;-)
Nu ben je het vergeten maar als je zoiets echt niet leuk vind dan bv papa laten gaan of een (als die er is ) enthousiaste oma of opa of andere dierbare . Wij hebben dit soort activiteiten of kijkjes op school zo een beetje onderverdeeld . Vaak zijn de activiteiten onder schooltijd ook. Altijd op werkdagen naar mijn idee . Nu ze ouder zijn overleg ik of ze me er heel graag bij willen hebben en dan probeer ik de werkdag te ruilen . Maar als ze zeggen mwah maakt niet uit dan kijk ik of ik het zelf de moeite waard vindt ;-)
Ik zou met een vijf jarige niet eens overwegen om naar een avondactiviteit gaan. Dan zou hij dus ook nee horen, zelfs al zou ik wel hebben onthouden dat er wat was. Niet omdat ik niet houd van die activiteiten(doe ik ook niet😅🙈), maar ik vind het tijdstip gewoon niet geschikt voor een 5 jarige.
Maar buiten dat om: je kan nou eenmaal dingen vergeten. Dat is menselijk en zo erg is het ook niet als je kind eens nee hoort. Dat hoort bij het leven. Hier horen ze ook wel eens nee en ja, soms zijn ze dan erg verdrietig en duurt dat even. Dat snap ik, ik heb daar ook begrip voor, leg ook uit waarom het zo is, maar dat veranderd er niks aan. Het is jammer en het leert ze om om te gaan met een teleurstelling.
Ik denk dat je te streng bent voor jezelf. Ik was waarschijnlijk ook niet naar zo'n avondactiviteit gegaan met een 5jarige. Ik ben ook wel eens speelgoed-dag vergeten op school. Sneu, maar iedereen vergeet wel eens wat.
Je kunt gewoon iets vergeten en je mag ook rustig aan je kind zeggen dat je dit vergeten bent. Dit is menselijk hoor. Je kunt het als ouder echt niet perfect doen. Dat bestaat niet. Dat je het wel graag zo goed mogelijk wil doen is een mooi streven, maar je bent er niet minder om als ouders als je dit overkomt. Mijn zoon is ook wel eens boos geweest dat ik iets was vergeten. En ja leuk vond ik dat niet, maar veranderen kon ook niet meer. De kunst is om dan toch uit te leggen dat dit kan gebeuren en dat je dan moet kijken wat misschien nog wel kan en anders accepteren dat het gewoon zo gaat. Hoe vervelend ook. En een tip: stel er komt weer een activiteit vanuit school: dit direct opschrijven in je agenda. Dat scheelt al zoveel.
Volgens mij zitten je skills als moeder niet zozeer in die bingo, maar meer in je reactie achteraf op het verdriet van je kind. Kinderen mogen ook leren dat er soms in het leven teleurstelling is. Dat iets leuks soms toch niet doorgaat. En nu gebeurde dat, omdat jij wat vergeten was. Het is een super vervelende situatie natuurlijk, maar hij was er nu eenmaal. Een mooi moment om je kind wat te leren over veerkracht en omgaan met vervelende situaties. En dan mag het verdriet er toch gewoon zijn? (Zonder dat jij je schuldig voelt zelfs:) Kun je daarna samen gaan bingoen of zoiets.
Maar een kind van 5 een bingo laten doen in de avond is toch ook helemaal niet handig? Dan moeten ze toch gewoon maar bed? En als je nog moeier was geworden, ben je dan nog een leuke moeder? Een volgende keer ga je wel... Behalve als het niet kan... Of als je dan ook niet wil. Soms hebben kids gewoon een aanleiding nodig om hun frustratie over iets te uiten en is het daarna ook wel klaar. Ik leg nog wel eens uit aan mijn 5 jarige waarom ik nee zeg, maar dan pas later als het gezakt is. Ik snap je gevoel... Maar lekker loslaten. Als hij er later nog eens over begint, kan je het nog eens uitleggen... Komt goed!!
Ahh we hebben allemaal weleens geen zin in iets, je kindje ook. Probeer het een beetje los te laten, je bent vast een hele goede mama. Omdraaien kan toch niet meer 😘
Nee is ook een antwoord hoor. Volgende keer beter. Je faalt niet als moeder als je een keer geen zin hebt om iets te doen 😘 Wat betreft het sociale aspect, bij een volgend ‘evenement’ dat je wel aanspreekt meedoen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (33) Verversen