Hoi, wij hebben 2 kindjes. Een peuter en een 4 weken oude baby. Nu ben ik een slechte slaper en neem daarom (en omdat mijn man werkt) alle nachtvoedingen op me, ik word namelijk wakker bij het eerste kreuntje... Nu probeer ik met mijn partner te praten om aan te geven dat 2 kinderen, gebroken nachten en overdag niet bij kunnen slapen door een huilende baby wanneer de peuter slaapt toch erg begint op te breken. Het enige wat ik als antwoord krijg is:ja dat is vervelend. Ik wring me echt in elke mogelijke bocht maar praten doet hij niet!! Over niets trouwens wat met de baby te maken heeft. Het enige waar hij over praat is dat hij zo moe is omdat hij elke nacht wakker wordt van mij die de baby aan het voeden is, en over wanneer ik weer hersteld ben zodat we weer ons 'normale' leven kunnen leiden want het duurt allemaal wel heel erg lang. (lees seksleven).

Ik kan er met niemand in mijn omgeving over praten maar het frustreert ondertussen zo erg dat ik het toch echt ergens kwijt wil..

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (21)    Verversen


  • Antje19

    Ga er maar vanuit dat je man geen 'nietsnut' is. Misschien is hij oprecht net zo moe als jij. Zijn leven staat ook op zijn kop. Jij kan iets doen, hij niet.
    Ik had veel onbegrip voor mijn man als hij zei moe te zijn, terwijl onze verdeling ongeveer vergelijkbaar was, maar weken later werd dat beter. Heb je nu niets aan... Ben zo specifiek mogelijk. Wat wil je? Kan hij dat bieden? Wat ik wilde is niet dat hij iets over nam, ik gaf bv en vond dat heel fijn. Ik wilde erkenning voor het harde werk. Die erkenning kreeg ik uiteindelijk, na even wachten en om vragen. Niet met de paplepel ingegoten, zullen we maar zeggen. Wij moeten de opvoeding nog afmaken, want moeders en zonen.... 😉

  • Vera2020

    Ik denk dat jullie ‘werk’ moeten herdefinieren. Jij werkt ook, alleen doet hij dat maar 8 uur (gok ik), en jij 24. Logisch dat je kapot bent.
    Maar dat begint wel echt bij jezelf: door te zeggen dat hij ‘werkt’, minimaliseer je je eigen bijdrage aan jullie gezinsleven. Sterker: toen ik na 12 weken weer (betaald) mocht gaan werken, kwam ik pas een beetje tot rust.

  • Knuffeltje88

    Praat, communiceer duidelijk met elkaar.
    Weet wat elkaars verwachtingen zijn.
    Ik wou persee alles zelf doen. Beetje control freak. Gelukkig mocht ik dat. En zodra ik ff rust wou pakte hij het over. Maar nachten deed ik...

  • Myrtheflower

    Ik ken je situatie natuurlijk niet, en een kant heeft altijd twee verhalen, maar kan het zijn dat hij niet perse behoefte heeft aan seks, maar gewoon aan intimiteit, aan man en vrouw zijn ipv papa en mama? En ik zou misschien zelf even met de kleine in een andere kamer slapen, om hem te ontlasten, als het voor hem moeilijk is die stap te zetten.

    En je geeft aan je partner aan dat het je begint op te breken, dat is geen duidelijke vorm van communicatie, heb je duidelijk aangegeven wat jij nodig hebt en wat jij van hem verwacht?

  • .Familyfirst

    Ik zou gewoon zeggen dat er pas een sexleven weer komt zodra jij bij geslapen hebt en hij wat meer helpt. Wel lopen zeuren dat het allemaal zo lang duurt mast niet willen helpen dat klopt niet vind ik.

  • My-two-Pride-and-Joys

    Nou precies! Dat zou ik ook hebben gezegd... Ga jij eerst maar eens helpen zodat ik wat meer kan bijslapen en me wat uitgerust voel. Dan zal dat herstel ook wel wat sneller gaan en zien we dan wel verder hoe het gaat. Zolang jij niets doet, is er ook geen seksleven.

  • tienus

    Zo echt he!
    Niks willen doen en wel verwachten dat jij alles doet en daarnaast fysiek opknapt, dat gaat niet snel als je op je tandvlees loopt. Heb je de mogelijkheid om ergens anders te slapen zodat hij bijv in de nacht het eens oppakt om te ervaren wat jij elke nacht hebt. Hoeft zeker niet weg uit je huis dat nachtje maar bij je andere kind, op zolder of desnoods de bank?
    Hij mag echt beseffen dat dit erg zwaar is voor jou. Lukt dat niet door praten dan maar door voelen.

    Je kan altijd nog keer hulp vragen bij je verloskundige, die zijn er ook voor nazorg, tot 6 weken dacht ik dus daar zit je nog binnen, is denk ik fijn om je gevoel ergens te kunnen bespreken.

  • Paardebloem94

    Ik vind het niet oké dat hij zó snel gaat zeuren (weet niet of jij het zo opvat maar ik wel) om je seksleven weer op te pakken. Als hij jou niet de kans geeft om bij te slapen cq je wat beter te voelen kan ie het sowieso shaken denk ik 😅

  • My-two-Pride-and-Joys

    Ik herken het wel. Ik heb een hele lieve partner en verder niets op aan te merken, maar hij kon ook altijd zuchten als hij gewekt werd, en zeuren dat zijn nacht nu doormidden was. En de volgende dag zogenaamd te moe en suf om wat huishoudelijke taken te doen. Terwijl ik soms hele uren 's nachts op was..

    Ik liep op het laatst zó op mijn tandvlees na dat ik al tig keer had aangegeven dat het fijn zou zijn als hij ook de nachten wat actiever zou helpen, dat ik op een gegeven moment bij mijn oudste zoon op de kamer ben gaan slapen en heb gezegd dat ik niet gewekt wilde worden en dat hij die nacht mocht doen. Ik kon dan echt een beetje bij tanken. Na veel gesprekken zag hij eindelijk in, dat ook al ben ik veel thuis bij de kinderen, ik net zo goed mijn slaap nodig heb, als iemand die werkt. Hi zei vaak ook, ja maar dan doe je toch overdag even een dutje? ik kán overdag gewoon niet slapen, al zou ik willen. Maar dat geldt natuurlijk net zo goed voor hem. Dus ik zei dan ook, ja dat kun jij dan toch ook? Uiteindelijk heft hij dus wel ingezien dat we het sámen moeten doen. Vond het niet erg dat ik het grootste gedeelte moest doen. Maar hij was nu overdag wat meer actief in het huishouden en af en toe nam hij een nacht van mij over. Op die manier hoefde ik niet meer op mijn tandvlees te lopen en had ik net energie genoeg om het allemaal vol te houden.

  • Jojo91

    Ik zou dan wat duidelijker zijn en mededelen dat jij morgen een paar uurtjes gaat bijslapen omdat je dat echt nodig hebt.

  • Dropp

    Dat is wel wat ik vannacht gedaan heb. Hij vegon te huilen voor de 100e keer vannachr, het was een onrustig nachtje.. Ik ben opgestaan heb wekterusten gezegd en hem succes ermee gewenst, ik ga naar zolder. Als jij niet wil praten, en niet wil nadenken over het opdelen vab de nachten dan beslis ik wel, ik heb slaap nodig, aangezien jij de rest van de week weer werken bent en ik dab niet echt kan slapen, dus tot morgen.

  • Jojo91

    Goed van je. Ik hoop dat je alsnog wat hebt kunnen bijslapen Hier moest/moet ik het ook duidelijk aangeven hoor als ik moet bijslapen. Mijn man net zo. We zijn allebei niet goed in hints oppikken

    Het is altijd even zoeken wat goed voor jullie werkt. Wij hebben slechte slapers dus bij nr2 is mn man naar de zolder verhuisd en nam hij de kids sochtends mee naar beneden zodat ik nog even kon slapen. Nu, met nr3, slaap ik met de baby op zolder en staat man met de 2 andere kids op. Tropenjaren

  • Flamingootje

    Ohhh dat 'ik ben zo moe want ik word wakker als jij de baby voed dus ik kan niet doorslapen zoals vroeger' hoor ik ook dagelijks. Grrr zo irritant.

    Wat betreft vrijen, gewoon 't advies van de verloskundige/gyn opvolgen hoor. Je wilt geen infecties. Maar ik lees dat jullie al een peuter hebben.

    Was je partner toen anders?

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50