Ik (8+1) heb meer een beroerd gevoel maar niet echt misselijk (zoals als je iets verkeerds hebt gegeten en moet overgeven). Bij mij is het meer dat als ik naar bepaald eten kijk dat ik denk: ugh nee bah... maar dan vervolgens wel beroerd een pot olijven leeg zit te eten....
Ik heb ook twee meiden en vanaf dag 1 was ik serieus hondsberoerd. Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. De hele dag door, kon echt helemaal niks verdragen.. Nu bijna 5 weken zwanger en ik heb tot op heden nergens last van. Hele lichte misselijkheid met vlagen maar kan alles vedragen. (stiekeme hoop op een jongen) haha.
Ik ben bij al mn zwangerschappen vanaf 6 weken echt kots en kots misselijk geweest. Bij elk beetje inspanning ga ik over mn nek, als ik de koelkast of prullenbak open idem. Ik val het eerste trimester ook kilo's af. Elk eten wat er weer uit komt krijg ik een aversie tegen (denk je eindelijk iets gevonden te hebben waar je trek in hebt is dat ook weer eenmalig). Ik zit er nu weer middenin en vraag me echt af waar ik weer aan begonnen ben 😅 Mijn hele dag en nacht wordt beheerst door de misselijkheid. Is helaas geen genieten aan.
Maar ik weet dat het straks weer over is en dan begint het echte genieten 😊 Bij mijn eerste zwangerschap tot ruim 20 weken zo gelopen, bij de 2e tot een week of 16, de 3e tot 9 weken (miskraam), en ben nu 8 weken onderweg. Hopelijk is deze iets liever voor me 🤞
Bij de eerste jongen nergens last van gehad alleen bij tanden poetsen. Al mijn meiden 4 zwangerschappen echt ziek misselijk braken tot ongeveer 16 18 wkn en ik at van alles patatjes pizza Mac had ik wel veel zin in soms gewoon jammer dat ik het gehaald had kwam er toch weer uit En hoe. Cola hielp wel tegen misselijkheid. vreselijk was het wel me ogen leken soms wel uit te vallen haha
Werd er ellendig van en wat bij mij soms hielp was dikke Brinta aangemaakt met water en dus totaal smaakloos haha! Verder lukt droog stokbrood wel eens een paar happen. Niet echt veel gegeten dus eerste trimester ☺️ Sinds week 13/14 gaat het beter dus hoop hetzelfde voor jou 🍀
Ik heb de hele tijd het gevoel dat ik moet overgeven, maar het komt niet... of wel ;-). En zin in weinig eten behalve in slecht eten. Friet, frikandel etc. Valt wel goed, maar een boterham, yoghurt, mandarijn komt allemaal terug,
Hier tot 18/19 weken een relatie met de wc-pot gehad. Nu is mijn maag gelukkig wat rustiger. Ik vind niks lekker en ook niks vies. Ik eet om te eten en mis het enorm om een grote bord pasta met saus smakkend weg te werken. Ik kan het wel eten (een veel kleine portie) maar geniet er totaal niet meer van. Alles smaakt zo anders maar ook weer niet vies.
Eerste zwangerschap nergens last van, geen enkel kwaaltje. Bij m'n jongste dochter daarentegen.. Heb ik 37 weken lang iedere ochtend boven de pot gehangen.
Precies dat had ik ook. Sommige dingen stonden tegen (vooral bij m’n zoon - de gekste dingen lustte ik niet. Hummus eeeegh, röstirondjes waren echt bah. Waarom 😂). Wat sneller vol dan anders. Bij vlagen van blegh, maar meer categorie “toch een beetje te lang gelezen in de bus” dan echt misselijk.
Hahah ja dat is herkenbaar. Ik heb gelukkig nog nooit hoeven overgeven maar bij de ene zwangerschap kreeg ik niks anders weg dan van die gore droge cracottes met een beetje boter. En bij de andere was ik misselijk en hongerig tegelijk en at ik van alles door elkaar terwijl ik tegelijkertijd onpasselijk werd van bepaalde etensgeuren
Hahahaha dat gevoel is zo herkenbaar! Ik had dat ook...dan was mijn man iets aan het eten en dan keek ik er echt vol walging naar. Terwijl ik dan 2 minuten later zelf een hele bak eten weg ging werken.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (11) Verversen