Op 24-09 is mijn lieve zoon geboren middels een spoedkeizersnede. Ik heb hierdoor mentaal een behoorlijke klap gehad. Ook is het herstel lichamelijk behoorlijk pittig. Zijn er dames die hetzelfde mee hebben gemaakt en tips hebben voor mij. Alvast bedankt.
Praten, praten, praten! Vooral het deel dat ik er niet bij was dat ze geboren werd vond/vind ik echt naar. Uiteindelijk door ook tegen mezelf te zeggen dat ze in ieder geval gezond er is en ik ook de eerste ontmoeting heb gehad ook al was het anders en later dan ik me had voorgesteld het toch een plekje kunnen geven. Onze dochter wordt deze week een jaar en het komt ineens allemaal weer terug. En geef je lichaam de tijd. Vooral de moeheid heeft bij mij heel lang geduurd voordat het weg was. Ik denk dat je vooral lief moet zijn voor jezelf en echt een paar stappen terug moet zetten. Gun jezelf ook de tijd om te herstellen het is niet niks!
Eerlijk gezegd sta ik versteld. Het komt Super Weinig (bijna niet) voor dat vrouwen onder algehele narcose bevallen werd mij verteld destijds. Ook dat de ruggenprikken niet werkten, dat kòn niet. Ik was een uitzondering. Als ik het zo lees, dan ben ik zeker niet de enige!
Ik vond het lichamelijke herstel na mijn spoedkeizersnee ook heel pittig. Ik voelde me na zes weken pas weer enigszins ok. Laat lekker voor je zorgen en doe heel rustig aan!
Ik heb ook een hele heftige eerste bevalling gehad en kreeg pas na bijna 2 jaar hulp via emdr. Na 4 sessies voelde ik mij weer zoveel meer mezelf. Ik zou het je zeker aanraden. Ik kan door de therapie meer genieten van mijn kind, mijn gezin en had daarna ook meer rust voor de bevalling van mijn 2e. Ik heb ook emdr gericht op toekomstige gebeurtenissen gekregen ivm de 2e zwangerschap en bevalling. Dat heeft ook heel goed geholpen. Je mag altijd een pb sturen. Sterkte meid!
Wat een heftig verhaal zeg. Ik zou hier zeker iets mee, zoals emdr wat hieronder genoemd werd.
Ik heb vorig jaar een spoedkeizersnede gehad, ik had er de eerste tijd ook moeite mee. Je mag het ook jammer vinden hoe het is gegaan. Tegelijkertijd probeerde ik vooral het positieve ervan te zien: in andere tijden of een ander land hadden we het waarschijnlijk beiden niet overleefd.
Doe het sowieso de komende 6wk rustig aan, goed naar je lijf luisteren. Het litteken wat je ziet is niet het enige litteken he, ook inwendig zit er vanalles.
Dankjewel voor jullie reacties dames. Mijn kleine jongen lag met zijn hoofdje scheef en ik heb eerst 1 uur lang persweeën opgevangen en vervolgens nog 1 uur lang geperst maar hij kwam geen cm vooruit. Toen daalde zijn hartslag ineens heel snel en werd ik met spoed klaargemaakt voor de OK. Eenmaal daar bleek de ruggenprik niet goed te werken en werd ik onder volledige narcose gebracht. Dit alles heeft enorme indruk gemaakt. Het is ons eerste kindje en ik ben bang dat als ik er niks mee doe, ik een 2e niet aandurf... Bedankt voor jullie tips en voor het delen van jullie ervaringen. Ik weet nu zeker dat ik ermee aan de slag moet zodra ik me fysiek beter voel.
Wat naar dat alles zo gelopen is bij je. Mijn dochter (eerste kindje) is ook geboren middels een spoedkeizersnede onder gehele narcose. De bevalling en geboorte zijn totaal anders verlopen dan ik had verwacht en ik had, (misschien heel naïef) niet eens rekening gehouden met het feit dat ze geboren zou kunnen worden middels een keizersnede. Laat staan dat ik haar eerste momenten zou missen en alleen wakker zou worden op OK, zonder man, zonder baby, met een lege buik en helse pijn. Ik vind het heel jammer dat het zo gelopen is maar had en heb er ook wel vrede mee. Ik herstelde snel en goed en was vooral heel blij dat mijn dochtertje gezond is geboren en er niks aan over heeft gehouden. Ik ben nu 33 weken zwanger van de tweede en we hebben gekozen voor een tweede keizersnede. Lang getwijfeld om het vaginaal te proberen maar ik wil niet nog een keer het risico lopen om de geboorte en eerste momenten niet mee te maken. Iedereen gaat er anders mee om en het is goed om hulp te zoeken als je moeite hebt om het een plekje te geven. Bij mij hielp het heel erg om vrede te hebben met het verloop omdat ik wist dat het is gebeurd om mijn dochtertje te redden. Haar gezond en wel bij me hebben maakte veel goed en ik hoop gewoon heel erg dat ik de geboorte van mijn tweede kindje wel mee mag maken. Hij zal als alles goed verloopt geboren worden via een gentle sectio, met mijn man naast me. We mogen mee kijken als hij uit de buik wordt getild en er worden foto's gemaakt en ik krijg hem gelijk bij me op de borst. Onthoud dat iedere zwangerschap en bevalling totaal anders kan zijn en dat je volgende bevalling een heel bijzondere, andere ervaring kan worden. Doe nu vooral rustig aan, geef jezelf de tijd om mentaal en lichamelijk te herstellen en vraag veel hulp. Veel sterkte met je herstel en ik hoop dat je je snel beter gaat voelen en het uiteindelijk allemaal een plekje kan geven, het is niet niks.
Jeetje! Vraag een nazorggesprek aan met de dienstdoende gynaecoloog van het ziekenhuis. Dat is mijn advies! Dat zal per ziekenhuis verschillen wanneer, maar ik meen rond 6-8 weken nadien. Praat erover. En breng je angsten en zorgen onder woorden. Laat hen weten hoe het voor jou is geweest en wat het hele gebeuren met jou/met jullie prille gezin heeft gedaan. Dat is waardevolle informatie die in jouw dossier gezet wordt en met het medisch team wordt nabesproken. Waardevol voor een volgende operatie/bevalling om dat op papier te hebben staan, zodat dat bekend is. Stukje trauma(verwerking). Je mag mij een privé berichtje sturen als je daar behoefte aan hebt!
In welk ziekenhuis was dat, dat uiteindelijk bleek dat de ruggenprik niet goed zat en je onder volledige narcose bent gebracht voor de spoedkeizersnede?
Twee keer een spoedkeizersnede gehad. De eerste heeft mij ook een serieuze mentale klap gegeven dus ik herken je verhaal zeker! Wat mij goed geholpen heeft is er gewoon over babbelen. Mijn bevallings verhaal delen met anderen, ervaringen uitwisselen, en mij goed laten omringen om huishouden enzo uit handen te geven.
Heel veel sterkte gewenst! Het is niet niets, zo’n spoedkeizersnede..
Blegh, niet leuk meid, sterkte allereerst! Ik heb feb 2020 een spoed keizersnede gehad nadat mijn dochter bij 5 cm is gaan draaien en met haar schouder vastzat in het geboortekanaal.
Mentaal was en ben ik er prima onder maar het herstel was heel heel pittig. Ik kon zo ontzettend weinig zonder pijn! Ik liep pas na 3 weken voor het eerst een stukje buiten, langzaam, voor over gebogen. En dan was onze oudste pas dertien maanden dus die moest nog alle verzorging hebben. Heb veel gehuild die eerste weken, van ellende en zelfmedelijden. Ik herstelde na de 1e mega snel dus dit viel rauw en onverwachts op mijn dak.
Mijn enige tip, zeker als het je eerste kindje is: doe heel heel heel rustig aan!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (11) Verversen