Wij proberen zwanger te worden maar mijn jongere zusje heeft al haar eerste kleine van nu 4 maanden. Ze had een heftige bevalling en is erg beschermend. Iets wat mijn moeder zelf bij ons ook had toen we klein waren. Nu mogen we haar mondjesmaat vasthouden. Ik word heel onzeker als ik haar mag vasthouden omdat ik daar nog niet goed in ben. Zodra ik haar dan even vast heb zie ik mijn moeder en zusje gelijk kijken dat ik het niet goed doe. Mijn kinderwens is groot maar ben erg bang dat ik geen goede moeder kan zijn. Hebben jullie tips?
Ik denk dat elke (toekomstige) mama hier op een bepaald moment wel bang voor is en mama zijn is ook gaandeweg leren maar je zal zien het is niet te vergelijken je eigen kind met dat van iemand anders 😊 komt helemaal goed
Je niet gek laten maken. Mijn man kon en wist ook niks. Had nog nooit een luier aangeraakt laat staan verschoond. Ik kon niks na de bevalling en hij deed alles al lerende op een goede manier. Je leert het echt wel.
Je eigen kind is zo anders! Ik was bij baby’s van anderen heel bang dat ik iets verkeerd zou doen, de baby pijn doen, verkeerd vasthouden of laten vallen.. en mijn eigen kindjes totaal niet en nooit geweest ook. Dat kwam vanzelf en heeft niets te maken met geen goede moeder zijn. En ik ben wel eens tegen een deur gelopen met mijn zoontje zijn hoofd, ik heb mijn dochter wel eens in haar vinger geknipt met een nagelschaartje en ik heb ze wel eens kleren aangetrokken en er zat een hoofd of arm of been vastzat, dat komt allemaal goed hoor, dat is enkel handigheid die je krijgt.
Ik had dat ook. Ik zag mezelf worstelen met kindjes van iemand anders, het was voor mij ook 'moeilijk' om met ze te spelen enzo. Terwijl ik bij mij man zag hoe makkelijk hem dit allemaal afging bij zijn neefjes en nichtjes en met kids van vrienden. Ik dacht hoe ga ik dat doen als ik zelf een kindje heb. Maar geloof me, je doet het gewoon en je kan het. Dat is je, lekker cliché, moederinstinct. Je doet het gewoon!! En ook al ken ik je niet. Ik weet zeker dat je het kan!! En laat je niet gek maken door blikken of opmerkingen en straks ook niet door zogenaamde goed bedoelde ongevraagde adviezen!!
Tja, ik heb nooit wat met baby's gehad, hoef ze echt niet vast te houden op kraamvisite. Nooit gedaan ook. En toen? Toen kreeg ik mijn eigen kind! Ik was extreem beschermend en niemand mocht haar vasthouden. Had het na een paar dagen echt wel door hoe mijn dochter werkte. Maar nog steeds ga ik niet andermans pasgeborenen vasthouden, geen haar op mijn hoofd, vind het gewoon niks dat fragiele. Is meer voor de ouders zelf denk ik dan 😊 Maar heb al best wat opmerkingen gekregen dat het er zo natuurlijk uitziet hoe ik met mijn dochter omga.
Toen ik zwanger was van de oudste kreeg ik hier de opmerking dat in elke vrouw een moeder schuilt. Dat klopt. In het begin is het allemaal klein en fragiel, maar met een paar dagen weet je niet beter.
Mijn ervaring is dat je eigen kind zoo anders is! Bij kraamvisites had ik altijd zo’n ‘straks breken ze’ gevoel..bij mijn eigen dochter was het meteen goed en ‘voelde’ ik wat ik moest doen! Zo gek maar nu nog voel ik haar vaak zo goed aan
Ik heb hetzelfde meegemaakt met vrienden van ons, een naar gevoel.. alsof ze je niet vertrouwen. Het was bij hun echter volledig weg bij de tweede, en zeker nu vinden ze het geen enkel probleem als we met de kinderen spelen en ze optillen enz. Zeker bij een pasgeborene zijn mensen gewoon nog heel beschermend, het heeft niets met jou te maken. Gewoon vragen hoe je d'r vast moet houden, of even opzoeken op Google. Als je een goede moeder wilt zijn en je best doet, dan is dat al genoeg, maak je niet teveel zorgen!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (11) Verversen