Ik ben een alleenstaande mama van 3 mooie zoons. En ik zit er serieus aan te denken om eicel donatie te doen. Alleen ja ik kan dan wel ineens over paar jaar dat kindje langs krijgen of kindjes. Mijn hart is groot alleen weet niet wat me zoons ervan zullen denken. En mischien heb ik dan nieuwe man/ vriend maar ja dat kan ik altijd nog aangeven.
Ik zou zo graag een vrouw willen helpen waarbij het niet lukt. En hun ook het gevoel geven om mama te zijn.
Hier ervaring vanaf de andere kant. Wij hebben kinderen mogen krijgen met behulp van een (zaad)donor. Wij zijn de donor eeuwig dankbaar dat onze droom in vervulling kon gaan. Deze persoon is naar de kinderen toe een aardige meneer die een zaadjes gegeven heeft. Verder niets, en heeft ook geen verplichtingen - behalve eenmalig contact als de kinderen dat wensen. Bij zaaddonatie is de donor verplicht om eenmalig in contact te treden met de nakomeling(en) mochten onze kinderen daar behoefte aan hebben. Verder is de keuze aan de donor of hij dat vaker toestaat of het daarbij laat. Ik vind het echt heel speciaal dat je er over nadenkt, je hebt een groot hart! De materie voor je zoons is nu enkel dat je een eitke hebt weggegeven zodat iemand anders een baby krijgt. Pas later zullen ze beseffen dat ze biologisch half aanverwante zijn, maar het is aan hun wat ze daarmee willen (en het kind bij de andere moeder). Ik denk dat als jij er luchtig over bent ze erin meegroeien, het onderdeel is van iets dat ze weten. Heel veel succes met je keuze, je weet niet half hoe ontzettend moedig het is om het alleen al te overwegen. Je bent een bijzonder mens, dat bewijs je wel!
Persoonlijk zou ik het niet niet. Het is tenslotte mijn DNA. Dat zou betekenen dat ik een kind afsta en niet zelf op zal voeden. Nee, dat voelt voor mij niet zoals het krijgen van een kind bedoeld is.
Ik vind dit echt iets heel moois. Ik ga zelf een traject in met een sperma donor en. Zit er ook over na te denken om in de toekomst misschien een eiceldonatie te gaan doen. Als iemand mij een kindje gunt waarom zal ik dat dan ook niet aan iemand gunnen.
Eerst maar even mijn eigen traject en mijn eigen kindje en dan zien we wel verder. Maar het zit wel in mijn hoofd voor de verdere toekomst.
Anoniem zou ik dat niet kunnen, zou toch graag willen weten waar en hoe het kind terecht komt. Als iemand die ik ken dat zou vragen zou ik er over na denken.
Heel mooi dat je dit wilt doen... Ik heb zelf 2 puncties doorgemaakt en zou dit, egoïstisch gezien, niet voor een wildvreemde ooit weer willen doorstaan.
Ik heb er overr nagedacht maar ik ben juist bang dat ik altijd met de vraag zal lopen of ik andere biologische kinderen heb, of ze op mij of zijn/haar zussen lijken, dat soort dingen. Ik twijfel of ik mezelf er van los kan koppelen en daarom ben ik er nooit mee verder gegaan.
Ik ga een eiceldonatie doen aan iemand die zelf geen kinderen kan krijgen, maar dat wel wilt. Ik ken haar niet, maar heb haar gevonden via een oproep die zij deed. Ik wil het niet anoniem doen, omdat ik graag wil weten of de donaties succesvol zijn en omdat ik haar nogmaals wil helpen als zij een tweede of derde kind wilt (dan zijn haar kinderen volle broer(s) en zus(zen)).
Mijn man laat zich steriliseren, dus ons eigen gezin zal niet groter worden.
Ik heb zelf (nog) geen kinderen, dus dan zou ik het niet kunnen. Ik ken iemand van dichtbij die 2 kinderen heeft gekregen dmv eiceldonatie en haar dankbaarheid is zo groot!! Dat in gedachten hebbend is het iets wat ik wel zou overwegen als mijn eigen gezin compleet zou zijn.
Daarbij heb ik een ICSI traject gevolgd met mijn ex, en ik vond de behandelingen echt heel erg meevallen!
Ja het lijkt mij ook heel erg mooi om zo iemand blij te maken en je draagt het kindje niet dus voor je gevoel ben je ook niet de mama. En het is alleen niet anoniem dus zou ik me zoons wel moeten vertellen hoe of wat want straks komt ineens dat kindje of kindjes langs. Maar ik denk dat hun het alleen ook maar een mooi gebaar zouden vinden.
Zelf traject gehad en goede eicellen en embryo's. 2 zwangerschappen waarvan 1 miskraam en nu 16.4 weken zwanger. Nog 2 cryos in de vriezer en willen sws een 2e hopelijk uit 1 van de 2 in de vriezer. Zo niet moeten we een nieuwe poging ondergaan en mocht er een 2e uitkomen en willen geen 3e dan schenk de cryos ook. Heb dit ook aan gegeven tijdens het traject, houdt wel in dat iemand een kindje van mij en me vriend krijgt, dus net iets anders dan alleen een eicel.
Denk er wel over na dat er meer bij komt kijken dan de donatie... De hormonen, de echo's, de punctie etc onderschat het niet het is pittig. Want wat als er geen eicellen uit de poging komen heb het allemaal voor niets gedaan. Niet dat het erg is maar kan me voorstellen als je het vrijwillig doet het nogal een happening is.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (23) Verversen