Mijn vriend en ik werden verrast door mijn zwangerschap na een jaar relatie . Hij wilde er vol voor gaan en na mijn eerste schrik begon ik er ook van te genieten. We hadden een stabiele relatie en hij is er in dat jaar vaak voor me geweest. Heb al kinderen uit mijn vorige huwelijk en ook net hun kon hij super goed. Toen ik 15 weken zwanger was kregen we te horen dat het kindje niet meer leefde (dit was vorige week zondag) Ze hebben het op dinsdag opgewekt met tabletten en dit ging naar omstandigheden heel goed . Helaas begonnen daarna de complicaties .. kreeg extreem veel pijn , bloedverlies en hoge koorts. Werd met spoed opgenomen en heb na een paar behandelingen die niet lukte een operatie ondergaan.
Ook hierna was de ellende nog niet voorbij want ik lig nu , een week later , nog steeds in het ziekenhuis . Mijn baarmoederslijmvlies is ontstoken en ben behoorlijk ziek ervan. Krijg een infuus met antibiotica , vocht en daarnaast morfine , diclofenac en 4x per dag verneveling tegen benauwdheid .
Dan denk je alles gehad te hebben ... maar nu het volgende waar ik dus tegenaan loop en het heel moeilijk mee heb. Mijn vriend heeft de benen genomen toen ik met spoed geopereerd werd .. het ziekenhuis had contact met hem opgenomen toen de operatie begon en hij zei dat hij daarvoor niet kwam en dat hij toch niks kon doen. Ook toen de phatoloog kwam on het kindje te onderzoeken was hij er niet bij, onbereikbaar. Ook de beslissing wat ik met ons zoontje wilde doen kwam op mijn schouders terecht . Heb geprobeerd contact op te nemen maar hij was niet voor rede vatbaar en omdat ik zo ziek was/ben heb ik het opgegeven en besloten me te focussen op mijn herstel .
Nu heeft hij geappt dat hij vanavond langs wil komen in het ziekenhuis ... aan de ene kant wil ik dit heel graag , aan de andere kant ben ik enorm emotioneel en vreselijk boos ... ik weet niet goed wat te verwachten en hoe ik tegen hem moet doen.. daarnaast ben ik ook best wel zwak op het moment ... Heeft iemand advies voor me ? Of even een hart onder de riem ? Ik weet het even niet meer 😰
Ik ben ook wel benieuwd hoe het afgelopen is? Dit kan heel goed vluchtgedrag zijn als reactie op de rouw.. Dit betekend echt niet dat het een slappe zak is die zijn vriendin laat zitten, zoals hieronder ergens genoemd wordt. Vind dat mensen niet zo snel conclusies moeten gaan trekken, mensen kunnen raar gaan handelen als ze in de rouw zitten. Waarschijnlijk heeft hij het er gewoon ontzettend moeilijk mee en weet hij niet zo goed hoe hij ermee om moet gaan. Een kindje verliezen en je vriendin die zó ziek opgenomen wordt daarna is natuurlijk niet niks. Wie weet was hij bang dat hij ook jou zou verliezen? Ga wel een goed gesprek aan met hem, maak hem duidelijk hoe jij je hierbij voelt en ook heel belangrijk: laat hem uitleggen waarom hij dit gedaan heeft.
Je partner zit ook met verdriet en heeft wellicht moeite om dit goed te verwerken of kan dit alleen maar op een andere manier verwerken. Vandaar misschien het vluchtgedrag. Ik hoop dat je het gesprek met hem aangaat en dat jullie er samen uit komen.
Nu ben ik toch benieuwd... jij als man zijnde: je vriendin blijkt onverwachts zwanger. Je gaat ervoor. Vriendin ook. Je vriendin verliest het kindje in het tweede trimester. Ook wordt je vriendin opgenomen in het ziekenhuis wegens complicaties. Je weigert contact met haar. Wanneer het jou uitkomt neem je alsnog kontakt op zodat je uit kan leggen hoe JIJ je als man zijnde voelt?
Ik snap daar geen hout van. Vluchtgedrag of niet. Hoe. Ontieglijk. Egoistisch. Helemaal na zo'n verdrietige ervaring.
Ik mag hopen dat het heel anders is gelopen. Dat hij met oprechte excuses, begrip en interesse voor Anewlife bij haar heeft aangeklopt. En zoniet laat het een rode vlag zijn. Als hij zijn vriendin en kinderen aan hun lot overlaat zodra het hem te moeilijk wordt is hij de investering niet waard. Dit soort dingen werkt twee kanten op. Dus niet dat zij alle ellende in d'r eentje mag dragen en hij vervolgens aan mag kloppen met zijn problemen ermee . "..komt uitleggen hoe HIJ zich voelt." Laat het eerst maar een hele poos draaien om hoe ZIJ zich voelt!
Wat ontzettend rot! Allereerst heel veel sterkte met dit een plekje te geven. Advies heb ik helaas niet, maar wel even een hart onder de riem.Houd je taai, meissie.
Zoals hieronder al.vaker staat, het kan een reactie van hem zijn op de rouw, niet in staat zijn om ook jouw verdriet erbij te zien. Als je.in zo'n achtbaan van tegenslag en emoties zit is het niet de tijd om definitief een beslissing te nemen over de toekomst. Probeer hoe moeilijk dan ook toch open het gesprek in te gaan en je mag echt wel duidelijk maken wat het allemaal met je doet. Heel veel sterkte en beterschap gewenst
Wat vreselijk meid... heel veel sterkte met jullie verlies. Ik denk dat je vriend zich even geen raad wist en nu er toch weer voor je wil zijn.... vooral blijven praten. Heel veel sterkte nogmaals...
Wat moeilijk! Voor jullie beide is dit een periode van verdriet en rouw en een ieder doet dat nou op zn eigen manier. Ik zou gewoon doen waar jij je nu goed bij voelt.
Ik zou hem de kans geven het uit te leggen. Ook hij gaat door een hel en het kan heel goed zijn dat hij geen idee heeft hoe hij hiermee om moet gaan. Mijn man kon er ook absoluut niet mee omgaan toen ik werd opgenomen in het ziekenhuis tijdens mijn zwangerschap. Ik heb me heel eenzaam gevoeld (ik vroeg of hij ‘s nachts wilde blijven omdat ik bang was, maar dat wilde hij niet). Pas veel later vertelde hij me dat hij er absoluut niet mee kon omgaan en echt niet wist wat hij moest doen.
jullie gaan allebei door een periode van verlies en verdriet. Ik denk dat hij het ook even niet meer wist, net als jij nu. Soms reageren mensen totaal anders dan je had gedacht. Hij heeft net als jij pijn en verdriet. Praat met hem, veroordeel het eerst niet. Vraag ernaar en probeer elkaar te begrijpen, dan kun je elkaar ook steunen in hetgene wat de ander nodig heeft. Heel veel sterkte samen.
Ik zou hem laten komen. Misschien kon hij er niet mee omgaan en was dit zijn manier om de situatie te ontvluchten, wat het absoluut niet goed praat, maar de psyche van een mens kan rare dingen doen. Jullie zijn beide jullie kindje verloren. Geef aan dat dit je echt gekwetst heeft, dat je hem juist zo nodig had en luister naar wat hij te zeggen heeft. Een beslissing om uit elkaar te gaan, kan je altijd nog nemen, maar jullie kunnen in ieder geval met elkaar praten. Sterkte en succes.
Ik zou willen appen dat als hij zijn excuses komt brengen hij mag komen en voor wat dan ook anders thuis mag blijven, omdat je zo ziek bent dat je dat er niet bij kunt hebben. Maar dat ben ik
Wat een zak. Om je op het zwaarste moment zo te laten zitten. Dit ga je hem in hele duidelijke bewoordingen vanavond vertellen en dan mag hij zelf zijn conclusies trekken. Maak er geen drama van, dat kun je nu niet aan, maar wees wel duidelijk dan weet hij ook goed waar hij aan toe is. Jij moet nu de touwtjes in handen nemen. Meid dat kun je echt! Sterkte.
Wat gedurfd gedurfd haar te vertellen hoe en wat ze moet zeggen. Ten tweede deze man is ook zijn kindje verloren en heeft zijn vriendin heel ziek zien worden. Kan zelfbescherming zijn geweest, bang om haar ook te verliezen, zich geen raad weten met zichzelf en dan is het een zak? Natuurlijk is zijn reactie niet goed maar je weet niet hoe iemand reageert.
Dat is inderdaad mijn advies aan haar. Dat vraagt ze toch aan de mensen hier, dus dit is de mijne. Wat ze er mee doet, moet ze inderdaad helemaal zelf weten. Natuurlijk kan het zijn reactie op het verlies zijn, maar dan mag zij nog wel in hele duidelijke bewoordingen zeggen wat dit gedrag met haar doet.
Ik denk dat je een voor en tegen lijstje moet maken of je hem nu wil zien, dit kan niemand anders voor je bepalen. Ik wil je heel veel sterkte wensen want zelfs je ergste vijand wens je dit niet toe!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (24) Verversen