Wij staan voor een dilemma i.v.m. Kinderdagopvang. In verband met een nieuwe baan moet mijn kindje van 1.5 waarschijnlijk naar de opvang voor min. 1 en max. 2 dagen per week. Ons dilemma is vooral of we hem naar de opvang zullen sturen of dat ik toch niet in zee ga met de nieuwe baan en stop met werken. Hebben jullie ervaringen? Bedankt!
Ik werk al een hele tijd in de kinderopvang en heb zo mijn eigen mening ontwikkeld.
Ik vind dat het in het eerste jaar voor een baby niet zoveel toevoegt. Zeker voor de aller kleinste baby's vind ik toch dat ze niet altijd even veel aandacht krijgen en eigenlijk gewoon lekker bij mama/papa, of een andere opvoeder horen. Kinderen die hoogsensitief zijn of snel overprikkeld, horen naar mijn idee al helemaal niet thuis op een grote groep met kinderen.
Maar vanaf ongeveer anderhalf jaar, wanneer een kindje zelfredzamer en actiever wordt, vind ik het wel meerwaarde hebben. Dan hebben ze meer uitdaging nodig, leren ze zich sociaal te ontwikkelen door met andere kindjes te spelen en zie ik de meeste kinderen genieten van een dag op de opvang.
Mijn man en ik hebben er voor gekozen om de eerste twee jaar zelf voor onze kinderen te zorgen. Dat betekende een financiële achteruitgang en een stuk minder te besteden hebben. Vanaf 2 jaar gaan ze 2 ochtenden naar de peutergroep. Voor ons voelt dat als de beste keuze.
Vanaf 1,5 komt de echte socialisatie van kindjes opgang en is een kdv vaak juist heel goed voor de ontwikkeling. Zeker als het maar om 2 dagen gaat, hoef je niet bang te zijn voor de hechting met je kindje ☺️ Natuurlijk wisselt het een beetje per kind, maar de meeste kinderen floreren juist door 1 of enkele dagen kdv! Ik zou het zeker proberen hoe dat met jouw kindje gaat. Ikzelf ben nu zwanger en zal toch echt weer aan de slag moeten na mijn verlof en dat gaat neerkomen op 2 dgn per week kdv en 1 dag opvang bij mijn moeder. Ik moet zeggen dat in mijn vriendenkring 2 of 3 dagen kdv vanaf de baby tijd eigenlijk heel normaal is, dus ben er ook niet zo bang voor. (Hoewel het natuurlijk anders kan uitpakken als ik straks zelf moeder ben, wie weet praat ik dan niet meer zo makkelijk...., Maar ik hoop toch wel ook een eigen leven te houden en mee te draaien met de maatschappij)
Gewoon doen. Ze hebben op den duur toch ook andere kindjes nodig om zich heen.
Mijn oudste was erg prikkelgevoelig en heb ik daarom naar een gastouder (onthaalmoeder) gebracht. De jongste heeft juist uitdaging nodig en gaat naar het kinderdagverblijf. Dat gaat super goed!
Gewoon proberen zou ik zeggen. Waarom heb je anders gesolliciteerd dan? Als je graag thuis wil blijven en het kan financieel uit, dan moet je daar voor kiezen. Maar als je graag wil werken dan zou ik het gewoon proberen. 1 a 2 dagen naar de opvang vind ik zelf niet heel veel en er blijven dan genoeg dagen over waar je zelf voor de kinderen zorgt.
Onze tweede was nog geen 1,5 toen ze naar de opvang ging. Twijfelde ook wel, maar ze vond het er geweldig. Rende er 's ochtends heen, maar vond het ook heerlijk om weer naar huis te mogen. Ze leerde er nog beter praten en ook in haarbdoen en laten ging ze in één keer sneller. Ze kreeg meer uitdaging. (Oudste was toen 2,5
Mijn kinderen zijn nooit naar de kdv geweest omdat er altijd iemand thuis geweest is. Bij m’n oudste was ik dat en toen mijn man ziek geworden was en vervolgens afgekeurd was was en is hij thuis met de kids.
Ik heb de luxe dat ik fulltime vanuit huis kan werken en er ook ben en dus ontwikkelingswise niks mis. Maar er zij soms ook dagen dat ik naar kantoor moet, maar dat komt gelukkig maar heel weinig voor.
Helaas kan ik niet zeggen dat ik stop met werken en de zorg volledig op me neem omdat ik de kostwinner ben in huis. En dat zal niet meer veranderen dus ik hoop dat ik na de lockdown ook gewoon vanuit huis kan blijven werken.
Ik ben met mijn oudste een jaar thuis geweest en ben daarna gaan werken. Vond het toen heel fijn om weer een paar uurtjes per week wat te doen. Inmiddels zit ik alweer een jaar thuis met mijn twee kinderen. Gestopt met werken in de eerste lockdown en ik vond het weer heerlijk thuis te zijn met de kinderen. Maar inmiddels heb ik gisteren mijn laatste gesprek gehad en ga ik weer aan het werk. Omdat ik mijn eigen tijd in kan delen zal ik geen opvang nodig hebben maar zodra ik voldoende uren maak zal ik de kleine toch misschien wat uurtjes naar de opvang brengen. Leuk voor hem en even rustig voor mij😊 maar mocht de opvang dan wel weer dicht gaan kom ik niet in de knel met mijn werk.
Als ik jou was zou ik gewoon kijken hoe het gaat. Ik vond het ook wel even spannend hoe mijn oudste het vond om met 1 jaar voor het eerst naar de opvang te gaan, maar hij vond het prima.
Ik word er niet gelukkiger op als ik thuis zou blijven. Ik ben dan ook gaan werken. We zijn overgestapt op de kdv en mjjn dochter van 3 ging in grote sprongen vooruit. Ze moest wel even wennen, dat wel.
Je kunt een dilemma ook uitproberen. Ik had het in jou situatie wel geprobeerd. Je bent niet voor niets toch weer gaan solliciteren. Het kriebelt ergens wel. Je bent naast moeder ook nog jezelf en als jij gelukkig word van werken dan moet je dat doen. Ik heb de ervaring dat mijn kids niet beter weten, vinden het ook goed dat mama werkt. Staan ook leuke dingen tegenover zoals vakanties enz.
Ik ging het uitproberen voor een half jaar. Dan hebben jullie ruimschoots de tijd om hieraan te wennen. Maak je daarna de balans op om wel of niet te stoppen
Naast dat je kind veel leert op de opvang, vind ik het ook goed dat andere mensen mijn kind zien. Zij zien weer andere dingen dan ik zelf zie en zo kunnen wij met elkaar, het beste uit mijn kindje halen. Daarnaast vind ik het ook goed dat mijn kind bij andere volwassenen en kinderen is. Even op speelbezoek gaan is toch anders. Ik merk dat mijn kind een stuk zelfstandiger leert zijn op de opvang. Dit is een belangrijke vaardigheid voor de toekomst.
Waar voel jij je het beste bij en wat zijn de financiële verschillen. Je betaald opvang en krijgt een deel terug maar levert altijd iets in. Bereken wat het netto oplevert als je gaat werken. Daarnaast wat levert het je zoontje op als hij naar de opvang gaat of wat zou het kosten want je mist ook gewoon watv uren met je dreumes. Ik werk zelf vier dagen, wolk straks kijken of het toch drie kunnen worden als de tweede er is naar mijn man heeft straks weer twee jaar ouderschapsverlof en dan leveren we wel heel erg veel in (wat financieel op zich kan maar dan moeten verbouwingen uitgesteld worden en dat is eigenlijk niet zo fijn). Dus, de keuze is voor ieder anders met eigen argumenten en wat hier belangrijk in is zijn je eigen mening en die van je partner.
Je moet kijken wat voor voor jullie en voor jullie kindje het beste is. Ik heb voor mijn kinderen gekozen en ben pas weer begonnen te werken toen zij naar school gingen.Nu heb ik een kleintje van 15 maanden en ook bij hem besloten om fulltime voor hem te zijn tot hij straks naar school gaat.De tijden en de momenten die je met je kind meemaakt zijn onbetaalbaar vind ik. Hij gaat straks naar de psz en we gaan vaak naar buiten etc dus dat kindjes die niet naar de kinderopvang gaan iets missen ben ik niet mee eens.
Ervaring met kdv, ervaring met thuisblijfmoeder zijn of bedoel je iets anders? Ik heb met beide geen ervaring. Mijn man en ik werken beide parttime en mijn moeder past om de week 2 uurtjes op. Verder wil mijn schoonmoeder altijd bijspringen in vakanties, extra vergaderingen oid.
Als ik mocht kiezen, zat ik fulltime thuis. Helaas gaat dat financieel gezien niet. We zijn erg tevreden over de opvang waar mijn zoontje al met 5 maanden is gestart. Vooral nu hij peuter is, en bij de 'grote kindjes' mag spelen is het echt super. Als hij door hoesten een tijdje niet kan gaan vraagt hij dagelijks wanneer hij weer naar de kindjes mag. Hij geniet daar echt heel erg van. Hij heeft met zijn 2,5 jaar al vriendjes gemaakt die hij thuis bij naam noemt. Zo schattig. Toen ik net bevallen was zag ik er zo erg tegen op om hem weg te brengen, maar nu ik zie hoeveel lol hij heeft breng ik hem met plezier.. Over een tijdje gaat de jongste, als hij 5 maand is, ook. Dat zal wel weer even lastig zijn.. Maar ik heb er alle vertrouwen in dar het goed komt.
Mijn oudste is ook met 1,5 jaar gestart en dat ging prima. De middelste is op 2 jaar en 2 maand gestart op het peuteropvang. Ging ook goed. Wij hebben hem er juist heen gedaan omdat hij niet naar een opvang ging
Zoveel mensen zoveel meningen. Iedereen vindt er wat van. Maar wat vindt jij zélf?? Volg je hart. En stel jezelf de vraag: "Wat wil ik het liefst (als ik naar mijn gevoel luister en mijn verstand volg) én wat is haalbaar qua financiën"?
Ik kan alleen maar zeggen dat het moederschap míj enorm heeft veranderd. Waar ik voor de tijd van het moederschap werkelijk waar NIET moest denken aan 24/7 met (kleine) kinderen te zijn, en het liefst fulltime zou blijven werken, kwam ik door omstandigheden thuis. Eenmaal uit die stress begon ik rust te ervaren. A life change moment. Want terugkijkend zou ik het nu niet anders willen/anders hebben gedaan. Maar dat is voor iedereen anders! Ik kan alleen maar zeggen dat de tijd met de kinderen GOUD (in hoofdletters!) is. En had iemand mij dit 10 jaar geleden gezegd, dan had ik diegene keihard voor gek verklaard!😉
Ik ben huismoeder. Toen ik kinderen kreeg gestopt met werken. Ik dacht dat ik het werk zou missen en de verhalen van even niet moeder zijn maar gewoon jezelf had ik in mijn achterhoofd. Tot nu toe nog geen spijt dat ik gestopt ben met werken. Ik heb veel sociale contacten en kan elke dag wel ergens heen om koffie te drinken. 'S svonds kan ik ook vaak even weg en zo heb ik genoeg tijd voor mezelf. Mijn man verdiend goed dus dat is geen probleem. In ons gezin heeft het meer rust gebracht.
Sinds kort gaat mijn kind naar de peuterspeelzaal. Ik zag daar heel erg tegenop maar hij vind het ontzettend leuk en geniet er echt van. Nu ben ik er zo blij mee. Dat dus in mijn geval. Een positieve ervaring.
In jou geval, ik zou de baan accepteren en het gewoon proberen. Nieuwe stap is altijd lastig maar 2 daagjes is ook prima te overzien toch. De 1e paar keer zal het niet fijn voelen maar zodra je ziet dat je kind het leuk vind dan doet jou dat ook goed. Je hebt altijd een maand uitprobeertijd. Dus mocht het echt een no go voor je zijn kun je het altijd opzeggen. Verder bestaat er ook nog gastouderschap. Dat is gewoon bij iemand thuis, misschien nog iets persoonlijker dan kdv maar wel gecontroleerd door instantie. Suc6 ermee.
Ik vind persoonlijk de kinderopvang een belangrijk iets voor de ontwikkeling van een kind. Met andere kindjes spelen, leren omgaan met andere kinderen, leren om af en toe los te zijn van papa en mama en daarmee ook leren dat papa en mama altijd weer terug komen en het dus niet erg is om soms zonder papa en mama te zijn, leren luisteren naar andere mensen (in het geval van het kdv dan de leidsters) enz. Mijn dochter vind het er geweldig iniedergeval en ik zie haar altijd helemaal opbloeien als ze er vandaan komt.
Ik dacht het type thuisblijfmoeder te zijn. Nou, dat ben ik duidelijk niet! Ik ben bijna een jaar met onze dochter thuis geweest. Ik hou ontzettend van haar, maar het is elke dag hetzelfde riedeltje. Familie woont niet in de buurt en vanwege Corona zijn de sociale contacten ook ver te zoeken. Het ergste vond ik de troep in huis. Ik zag het continu. Met 2 honden en een kleintje heb je nu eenmaal zooi, maar als je kind met mazzel 3x 45 slaapt dan is er weinig tijd en ruimte om schoon te maken.
Sinds afgelopen januari ben ik weer aan het werk. Ik ben dan niet alleen maar 24/7 mama, maar ook gewoon 'ik'. Mijn werk is ontzettend leuk, ik kan ook eens iets anders aan mijn man vertellen 's avonds dan het aantal poepluiers én ik zit gewoon veel lekkerder in mijn vel! Ik ben echt een leukere mama geworden die wat meer geduld heeft.
Onze dochter gaat 3 dagen naar de opvang en ze gaat (letterlijk!) dansend. Ze is helemaal blij als ze de juf ziet en ook op de foto's staat ze altijd lachend. In de overdracht lees ik alleen maar hoe ze danst, zingt en kletst. Ja, zo ken ik onze dochter! Ze durft dus zichzelf te zijn daar én een kind wordt in mijn optiek nooit slechter van spelen met andere keren.
Dus ja, voor mij zou de keuze heel makkelijk zijn. Als jij wel het type thuisblijfmoeder bent én jullie kunnen het financieel bolwerken, dan zou ik dat doen. Het is ook fijn hoor om veel tijd met je kind door te brengen! Je krijgt immers alle mijlpalen mee.
Het hangt ook een beetje van het karakter van je kind af, maar het zal zeker eerst even wennen zijn. Ik zou niet voor 1 dag kiezen, dan voor 2. Of 2 dagdelen als dat een optie voor jullie is. Kinderen die vaak 1 dagje komen moeten weer wennen omdat het een week best lang duurt voor een kind en dubbelop moet wennen omdat hij net heen gaat. Ik werk ook op een kdv. Het is ook een goede voorbereiding op de basisschool! Ik zou het eerst altijd proberen, wil het echt niet dan kun je altijd nog stoppen.
Ik ben heel erg voor zelfontwikkeling en zelfredzaamheid, financieel niet afhankelijk. Hierdoor zou ik echt gaan werken. En 1 a 2 dagen is beperkt dus dan zou ik hier vooral de voordelen van inzien. Onze dochter ging 1x per week is nooit vervelend geweest dat dit te weinig zou zijn.
Ik zou echt werken. Ik vind fulltime thuis zitten echt zonde van je opleiding. De periode dat mijn dochter niet naar de opvang mocht vanwege corona vond ze verschrikkelijk. Ze was zo blij toen ze weet mocht. Ze vind het daar heerlijk.
Ieder kind is natuurlijk anders, maar onze dochter is echt helemaal gek op het kdv!! Ik twijfelde een tijdje om n dag minder te gaan werken maar dan zou ze 1 dag naar het kdv gaan ipv de 2 die ze nu gaat. We kwamen tot de conclusie dat we haar dat niet willen ontnemen, omdat ze tussen alle andere kindjes en nieuwe prikkels zo gelukkig is.
Dit had ik van te voren echt nooit gedacht, ik zag opvang meer als een noodzakelijk kwaad als je wilt werken. Nu zie ik het als iets wat echt bijdraagt aan haar ontwikkeling. We hebben overigens wel goed gekeken naar welk kdv bij ons past. En nogmaals het verschilt natuurlijk per kind, maar ik zou zeggen probeer het (en houdt rekening met wachtlijsten!)
Ik begrijp je dilemma. Ik zag er zooo tegenop om weer te gaan werken en mijn kindje 1,5 dag naar het kdv te brengen! Serieus gedacht mijn baan op te geven. Mijn man zei, probeer het gewoon, gaat het niet dan stop je gewoon met werken.
Ik moet zeggen dat het me 100% is meegevallen. Nu hebben wij ook wel een heel fijn kdv die regelmatig updates geven en fotootjes sturen. En ik zie mijn kindje daar genieten, de ogen uitkijken en contact maken met de andere kindjes. Mijn kindje was wat dat betreft wel heel makkelijk met het wennen. Ik weet niet hoe dat is als je kindje al wat ouder is. Kan je je kindje niet alvast een paar dagen laten wennen en daarna je keuze maken? Thuisblijfmoeder zijn lijkt me ook heel bijzonder. Doe wat voor jou en je gezin goed voelt!!
Ik denk dat t er vooral om gaat of je zelf wilt blijven werken of dat je liever fulltime bij je kindje bent.
Als je kiest voor werken, is een fijn KDV waar jij je goed bij voelt, prima opvang voor je kindje. Volg daarin je hart. Wat wil je zelf het liefste? Diep van binnen weet je dat vast wel en dab kun je vast een goede keuze maken.
Voor mijzelf geldt dat werken ervoor zorgt dat ik een leukere vrouw en moeder ben, maar dat geldt zeker niet voor iedereen! Met het KDV heb ik prima ervaringen voor mijn kids; ze gingen altijd met heel veel plezier. Daarover hoef je je vlg mij geen zorgen te maken.
Ik werk zelf in de opvang. Het is voor een kind lastig te wennen als hij vanaf 1 jaar komt en niet vanaf de baby periode. ligt uiteraard helemaal aan het kind zelf en aan zijn persoonlijkheid. Ik heb kindjes gehad waarbij het wennen dramatisch ging en kinderen die zo mee hupsen in het dagprogramma en alles best vinden! Wel is het zo dat je kindje uiteindelijk hoe dan ook went. :)
Tuurlijk ga je werken 😉 Jij gaat lekker genieten en je ontwikkelen op je werk, bent heel blij als je s avonds thuis komt én het geeft meer perspectief en mogelijkheden als het kindje ouder is.. ik ben voorstander! Zelf ga ik vier dagen werken (en mijn man ook) als wij ouders zijn. Wil in die drie dagen maximaal genieten en aandacht geven aan mijn kind maar daar buiten aan mezelf
Ik zou nooit thuisblijfmoeder kunnen zijn. Maar die afweging moet je zelf maken! Mijn dochtertje gaat 1 dag per week naar Kdv. Ze rent er elke week weer naar binnen en staat letterlijk te huilen als ze weer mee naar huis moet. Ik breng haar dus met een heel fijn gevoel daar heen. Zij leert er een hoop, doet activiteiten die ik thuis nooit zal doen. En ik kan lekker niet-moeder zijn op mijn werk!!
Waarom zou je solliciteren om vervolgens toch te overwegen om te stoppen met werken? Probeer het. Bevalt het niet, kan je ook weer stoppen. 1 à 2 dagen in de week opvang is toch wel te overzien? Daarbij heeft de opvang ook voordelen voor je kindje. Je kindje zal naast plezier ook veel leren en goed voorbereid de stap naar het basisonderwijs maken.
Ik zou zelf nooit thuisblijf moeder kunnen zijn. Sociale contacten vind ik echt belangrijk. En volwassen gesprekken kunnen voeren. Weg van huis zijn, jezelf kunnen ontwikkelen ect. Werd al gek toen mijn zoontje 6 maanden was. Mijn contract stopte in de maand dat ik moest bevallen. Is wel leuk met je kind maar ik wou ook iets doen.
Daarna was ik wel blij dat hij met 6 maanden pas ging. Als ik zie dat baby’s van 2 maanden op werk komen ( kdv).
Overigens ben ik geen voorstander van kinderen die maar 1 dag in de week naar de opvang gaan. Vind minimaal 2 dagen 3 nog beter maar kan veel koste. Vaak moeten kinderen toch iedere x weer wennen. En dan zit er weer een hele lange week tussen voor ze weer komen. Met andere kinderen spelen/zien vind ik belangrijk. De structuur die ze krijgen. Ze leren zoveel dingen op een kdv.
Ik vind het zelf heel waardevol om thuis te kunnen zijn bij mijn kindje. Het is wel belangrijk voor mij om niet elke dag thuis te zitten en regelmatig mensen te zien. Ik ga bijvoorbeeld naar mijn schoonzus die twee kindjes heeft of naar vriendinnen (met kinderen). Zo went hij wel aan andere kindjes, andere omgeving en kan ik met een volwassene kletsen. We gaan (bijna) elke dag naar buiten, speeltuin/bos oid. Het zal vast even wennen zijn wanneer je het niet gewend bent.
Ik zou zeggen, probeer het eens, of de baan je bevalt, of de opvang je kind bevalt. Als dat niet zo is kan je altijd nog stoppen. Die van ons gaat sinds hij 1.5 is naar opvang, twee dagen per week. Het bevalt wisselend. Hij heeft een grote ontwikkelingsvoorsprong en daar kan men niet altijd goed mee omgaan. Maar verder vindt hij het vaak wel leuk en gaat hij met plezier de deur uit 's ochtends.
Opvang is goed voor een kind! Onze zoon gaat vanaf hij 1 is en merk echt dat hij daar ook veel leert. Vooral ook assertiviteit, heel leuk om te zien. M’n dochter gaat ook als ze 1 is.
Daar ga ik, mijn stokpaardje bereiden. Stoppen met werken vind ik persoonlijk in veel opzichten een onverstandige keuze. Met name uiteraard in financieel opzicht. Maar ik zou er sociaal ook finaal op afknappen. Dag in dag uit: uit bed, aankleden, eten geven, poetsen, rondje lopen, fruit eten, spelen, brood eten en die hele riedel elke dag alleen en opnieuw doen. Maar goed, sommige gaan er prima op! Daarnaast vind ik de kinderopvang echt meerwaarde hebben, mijn dochters leren er zoveel en staan letterlijk te springen daar voor de deur. Zoals vandaag ook: de yogajuf kwam langs, ze hebben geschilderd, samen liedjes gezongen. Heerlijk. Ze gaan hier drie dagen in de week van grofweg half 9 tot half 5 en ik haal al ruim 2 jaar hele blije meisjes op! Dus ik zou zeker ja zeggen tegen die baan!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (37) Verversen