Ik weet dat ik deze keuze zelf moet maken, maar wat ervaringen en tips van ervaringsdeskundigen lijkt me toch wel fijn.
Bij mijn oudste (inmiddels 7 jaar) heb ik geprobeerd om borstvoeding te geven. Het viel niet mee, het deed heel erg (echt heel erg) zeer, ik had de eerste dag al tepelkloven (tot bloedens toe), ik had ook niet genoeg voeding (volgens de kraamzorg toen) en mijn zoontje leek constant honger te hebben en wilde heel erg veel drinken. Ik was helemaal uitgeput door de zware bevalling, sliep door de borstvoeding erg weinig en ik raakte al in paniek als hij ging huilen: "Onee, ik moet weer!". Uiteindelijk na 3 dagen bleek hij te veel afgevallen en kreeg ik het advies om te gaan kolven en bij te gaan voeden. Ik heb toen de knoop doorgehakt en ik ben flesvoeding gaan geven. Mijn zoontje veranderde als een blad aan een boom, sliep goed, huilde haast niet meer en kwam nog maar om de 3 uur. Ik blij, baby blij! Wat een opluchting!
Naast de ongemakken die ik toen heb ervaren van de borstvoeding, voelde het ook niet "goed". Ik vond het erg ongemakkelijk en ik werd er onrustig van, ik genoot er gewoon niet van.
Inmiddels ben ik 23+3 zwanger van mijn tweede, heel de zwangerschap had ik mij voorgenomen om gewoon gelijk te beginnen met flesvoeding. Maar nu begin ik toch te twijfelen. Ik was bij mijn oudste 21 jaar, nu ben ik als ik ga bevallen bijna 29 (duidelijk volwassener), misschien dat dat ook een verschil maakt? Volgens mijn huidige VK hoort borstvoeding geen pijn te doen, als het pijn doet, gaat er iets niet goed. Misschien ben ik toentertijd gewoon niet goed begeleid? Dit neemt allemaal niet weg dat ik het ongemakkelijk vond en er erg onrustig van werd. Ik vraag me af of dit nu anders kan zijn?
Ik kan het uiteraard gewoon proberen maar ik heb de eerste dagen na de bevalling toen echt als negatief ervaren ivm de borstvoeding en ik wil dat niet nog een keer meemaken. Het is dus een moeilijke keuze voor mij.
Zijn er vrouwen die de borstvoeding bij de eerste als negatief hebben ervaren maar waarbij het bij de tweede een wereld van verschil was? Ik hoor graag jullie mening/ervaring.
Mijn oudste heeft 6 weken gehad toen dubbele borstontstekking. Tweede weigerde ba 2 dagen kunst voeding gaan geven. Jongste 10 maanden heb tot 7,5 maanden bv gehad toen ook.weer dubbele borstontstekking.
Hier! Bij mijn eerste borstvoeding geprobeerd te geven. Kloven, baby viel teveel af en na 1,5 week ofzo ermee gekapt en flesvoeding gegeven. Bij de 2e weer geprobeerd en was een lastige start ivm keizersnee. Het deed in het begin bij het aanhappen pijn en verder niet. Ik heb mijn 2e uiteindelijk 2 jaar bv gegeven. Mijn 3e 1,5 jaar en mijn 4e is nu bijna 6 maanden en krijgt ook nog borstvoeding. Ik heb nooit meer kloven gehad oid.. Goede begeleiding is wel echt belangrijk!
De eerste was ook een drama, 3 maanden gevoed. Last van kloven etc. En bij mn zoontje 14 maanden gevoed. Denk dat ik bij de eerste te weinig ervaring had..
De eerste was een drama. Hij groeide niet en had altijd honger. Bovendien zorgde ik na een vreselijke bevalling niet goed voor mezelf (ik at en dronk weinig,wou niemand zien etc). Een poosje fles en borstvoeding gegeven maar daarna geheel over op flesvoeding. Eindelijk groeide hij (5 weken oud) en huilde nauwelijks meer. Bij de tweede kreeg ik ernstige tepelkloven die na 3 weken zijn genezen met een hele sterke creme di ik telkens af moest spoelen (ik had alle andere methodes al geprobeerd). Mijn dochter was ook nog eens super hongerig dus ze hing dag en vooral nacht aan de borst( letterlijk ieder uur wakker,iedere nacht!). En ik had ook nog een zoontje van 2 jaar. Daarna begonnen om de 2 dagen ontstoken melkkanaaltjes. Dus tja mijn ervaring met borstvoeding is negatief. . Ik heb me bij mijn dochter trouwens wel laten begeleiden. Maar als het niet lukt,dan lukt het niet. Ik moet ook toegeven dat het zodra ik flesvoeding ben gaan geven zooooveeel beter ging! Met mezelf en de baby. Desondanks mag ik als alles goed gaat volgend jaar mijn derde kindje krijgen,en ik ga het toch weer proberen omdat ik wel inzie dat borstvoeding beter is dan flesvoeding
Bij mijn eerste lukte het totaal niet. Bij mijn 2e weer geprobeerd. 2 maanden gegeven. Helaas groeide ze er niet van.
Mijn 3e wat een verschil... Een oplettende kraamhulp, die altijd mee keek. Tips gaf... En uiteindelijk heeft mijn zoontje van nu 2 jaar, 1 jaar bv gehad. Met fles en aan de borst.. ♥️
Bij mijn eerste exact dezelfde ervaring als jij met het verschil dat ik met kolven door ben blijven gaan. Mijn kraamhulp zei dat ik mijn borsten met rust moest laten, omdat de tepelkloof zo rondom en diep liep dat mijn tepel er bijna af was. Ik ben toen zo geschrokken dat ik even helemaal niet durfde. Bij de tweede vooraf extra goed laten voorlichten. Ik was goed voorbereid. Toch liep ik weer tegen hetzelfde aan. Daarnaast moest ik wel bijvoeden bij hem van de kinderarts, want hij was te licht en zijn suikers waren op het randje. Ik was er al snel klaar mee en wilde graag genieten van de baby ipv weer continu stress. Ik ben begonnen met kolven weer en wat ik te weinig had vulde ik aan met kunstvoeding. Alleen was het een huilbaby en met nog een kind ernaast werd kolven mij te veel. Dus ben heel snel al volledig op kunstvoeding over gestapt. Mochten wij een derde krijgen ga ik niet eens meer beginnen met borstvoeding. Mijn tepels zijn volgens mij niet gemaakt voor borstvoeding. Mijn borsten maken overigens voldoende aan. Dit is mijn persoonlijke ervaring.
Weet je wat het grote verschil is? Je weet nu waar de valkuilen liggen. Je weet nu hoe je kunt voorkomen dat het niet gaat lopen zoals het toen liep. Ik heb bij mijn eerste ook veel te veel naar het consultatiebureau geluisterd en mij laten leiden door de onkunde van het verplegend personeel in het ziekenhuis. Bij de tweede bevalling had ik het kolfapparaat op de verloskamer al klaar staan, zodat ik echt op tijd kon gaan kolven. Bij mijn tweede ging het ook stukken beter dan bij mijn eerste. Ik heb mijn eerste vier maanden deels kunnen voeden en mijn tweede bijna negen maanden volledig. Volg je eigen gevoel (en heb een lactatiekundige achter de hand voor betrouwbaar advies).
Ik had bij mn oudste (ook 7 jaar geleden) extreme overproductie.. mn dochter konaar niet aanhappen niks.. 2 wk bv gegeven toen toch gestopt.. Bij mn zoontje toch weer gaan proberen want bv vind ik zelf het belangrijkste wat ik mn kind kan geven.. Toen 6 maanden kunnen voeden, ik moest wel bij mn zoontje in het begin afkolven omdat hij te vroeg geboren was en indd ook tepelkloven maar dat ging heel snel weer over.. Daarna live voeden & dat ging gewoon goed :) ik ben nu 25w4d en heb alles ook al klaar gezet voor wat er nodig is om bv te gaan geven..
Bij mijn eerste was het ook heel moeilijk en verschrikkelijk pijnlijk in het begin (lees eerste drie weken). De eeste week moest mijn dochter ook bijvoeding krijgen, maar heb wel de bv doorgezet. Ik huilen van de pijn, in het ziekenhuis zeiden ze dat het kwam door mijn dunne vel. Na drie weken ging te pijn over, maar toch had ik best vaak een hongerige baby. Daarom met 4 maanden met de bijvoeding begonnen en met 8 maanden de bv afgebouwd (ook ivm werk). Bij mjin tweede ging de bevalling veel beter dus kon frisser aan de bv beginnen. Ook dat deed weer veel pijn (in het zhn: ja mevrouw, uw vel is dun, dat moet langzaamaan dikker worden) maar na een week was dat over en heb ik 9 maanden met heel veel plezier bv gegeven.
Als ik jou was, zou ik neteen een lactatiekundige erbij vragen, de eerste dag.... Op dag 3 is de bv eigenlijk nooit al goed op gang...dat begint dan pas... Tepelkloven hebben te maken met niet goed aanhappen en met een beetje goede hulp, kun je dat dus voorkomen... Ieder kind is anders, dus ik zou het zeker de kans geven. Als jij er ontspannen over kunt zijn, heb je grote kans dat het wel gaat lukken! En bedenk: ook die eerste dagen hoef je je baby niet constant aan de borst te houden. Dat houdt niemand vol... Omde twee uur een half uur drinken zou echt genoeg moeten zijn
bij mij was het de eerste dagen "gevoelig". maar geen helse pijn. Maar eerste dochter kon niet aanhapen (heel lang met tepelhoed gevoed, een DRAMA!), mijn tweede dochter is een natuurtalent. Voedingen gaan sneller, efficienter en zonder gedoe. Het ligt voor een deel dus aan het drinktalent van je kind. Ik had met beide een houding van "wat er in gaat is mooi meegenomen, en hoeft niet". En ik had mij bij de tweede voorgenomen mijn grenzen niet te gaan verleggen. Ik heb twee keer tegen haar gezegd, als je het nu niet doet, gaan we over op de fles. en tadaa, alsof ze het begreep :). Toeval natuurlijk, maar ze heeft twee keer op het randje gestaan :)
Maar goed, dat is maar mijn ervaring.
Niks belangrijker dan rust en genieten! Dus doe wat je goed voelt. Maar je instelling (voor beide keuzes) kan wel je mate van rust sterk bepalen.
Zelf geen ervaring mee,met een vervelende eerste keer, maar ik geloof zeker dat het per kindje kan verschillen. Sommige kindjes moeten het echt leren of hebben een te kort lip of tongriempje. Andere kindjes lukt het meteen al goed.
Als je twijfeld zou ik het gewoon proberen. Bij mij gaat het vanaf het begin al makkelijk, nooit kloven gehad, 2x beginnende bo, maar het heeft nooit doorgezet. Ik voed inmiddels bijna 3 jaar. Dus het kan ook gewoon goed gaan.
Ja! Bij de eerste na 6 weken drama besloten op te geven! En bij de tweede ruim 2 jaar gevoed! Ene kindje is het andere kindje niet, ene bv avontuur is het andere bv avontuur niet! En achteraf gezien weet ik wat mijn fout was bij de eerste ten opzien van de tweede. Ik zorgde veel beter voor mezelf bij de tweede, veel beter en meer eten minimaal 3 liter water op een dag.
Ik had bij de eerste ook een negatieve ervaring, ik heb mijn "melk" toen laten onderzoeken, ik gaf bij de kraamhulp aan, er komt niets uit, zoon hapte prima, ik deed het ook goed, maar allemachtig wat een pijn, en alleen maar bloed. Op dag 3/4 kreeg mijn oudste toch echt wel heuse honger, en viel alleen maar af. Uiteindelijk mijn "melk" (lees bloed) gekolft voor onderzoek op advies van de VK die mij inmiddels geadviseerd had, in tegenstelling tot de kraamhulp om de fles te gaan geven gezien het gewichtsverlies van mijn oudste. De kraamhulp schakelde ineens allemaal lactactiedeskundigen in. Die ook wilde afwachten wat de uitslag was van mijn "melkproductie". Maar de kraamhulp had meer moeite met het feit dat ik stuwing zou krijgen. En begon daar na te handelen, terwijl ik nergens last van had. A fijn. Uiteindelijk bleek ik 0.0 melkproductie te hebben en heb nooit geen stuwing gehad.
Ik wil hier eigenlijk mee zeggen, laat testen hoeveel productie je hebt, en maak dan een afweging. Bij de 2e en 3e uiteraard gevoed met flesvoeding. Nooit stuwing gehad omdat ik dus niets vanuit mezelf aanmaak helaas. Geen productie kan namelijk ook. Vond het wel jammer dat ik mijn eigen kind niet kon voorzien van mamamelk. Voelde als falen, en heb daar het heel moeilijk mee gehad.
Hier 5 x borstvoeding gegeven. En 5x de eerste weken pijn.. kloven... ook tot bloedens toe. Ik vind het altijd heel jammer als deskundigen roepen dat het 'geen pijn mag doen' Bij mij doet het dat wel... en ja, baby en ik deden alles goed. Dus ik weet altijd wel waar ik aan begin. Mijn jongste is nu 14 mnd en ik voed nog steeds... die pijn de eerste weken heb ik er 100 % voor over. Ik zou het zo weer doen.
bij mij is he5 tot 3 x niet gelukt, nu bij de 4se gaat het heel goed en geef ik al ruim 8 maand bv, ik heb er wel echt voor moeten vechten hoor de eerste maand, vreselijke kloven en baby kwam niet aan dus moest bijvoeden etc het duurde ook 4 dagen voor e4 überhaupt wat uit kwam, maar nu kan ik 4 baby's te gelijk voeden bewijze van. ik zou het gewoon proberen , bij mijn 3de had ik het niet geprobeerd en kreeg spijt, je moet er even voor werken en er door heen maar daarna is het echt heel fijn
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (17) Verversen