Hallo allemaal,

Vorige week ben ik bevallen van onze mooie lieve dochter. De start was al anders want in tegenstelling tot mijn andere dochter kon ik dit keer normaal bevallen.. bij de ander kreeg ik een traumatiserende keizersnede met alle gevolgen van dien. Kreeg een postnatale depressie en putte mezelf volledig uit al in de kraamweek. Alles ging niet zoals ik wilde.

Vorige week dus normaal bevallen en gelijk toen ik haar op mijn borst kreeg voelde ik het: dit voelt en is anders.. ik kreeg mijn golden hour !!

Ik voel me regelmatig rot over dat ik het bij mijn andere dochtertje gemist heb. Helaas kan ik daar niets aan doen maar het besef is er wel.
Verder zit ik eindelijk op een welverdiende roze wolk. Tuurlijk heb ik ook mijn momenten met kraamtranen en ook wel soms sombere gevoelens maar horen die er niet gewoon bij?

Ik heb wel angst dat het me alsnog niet gegund is en ik vond een stukje tekst op babybytes wat precies omschrijft wat ik voel. Wie herkent dit na een eerdere pnd en vervolgens wél een gelukkige tijd na bevalling? Hoe liep dat af?

“Ik wacht tot de man met de hamer komt. Tot de depressie me komt halen. Ik weet dat dit gek klinkt, want niks wijst er dit keer op dat ik weer een postnatale depressie zal krijgen. Alles is nu zo anders en alles voelt ook zo anders dit keer. Ik kan het rationeel ook allemaal wegredeneren, maar de emoties hebben dankzij de hormonen de overhand. Ik wil die depressie niet. Ik veracht hem. Het beangstigd me. Ik geniet nu zoveel meer dan toentertijd. Dat is enerzijds een enorme verademing. Ik geniet met volle teugen van mijn baby. Ik smelt van de momenten tussen grote en kleine zus en ik huil vaker van geluk, dan van ellende.

Zo voel ik me nu dus. Angstig maar wel gelukkig! Ik hoop dat het me bespaard blijft!

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (5)    Verversen


  • mijn~meisje

    Ik heb twee keer een pnd gehad en bij de 3e keer niet. Ik kon het allemaal los laten. De negatieve dingen accepteren en daardoor ook de positieve dingen accepteren. Ik gaf mezelf ook echt de tijd. Dus ik nam veel rust, nam de tijd om mijn kind te leren kennen en nam de tijd om van hem te gaan houden. Ik hou namelijk niet van mijn kind meteen naar de geboorte dat moet echt groeien. Pas bij de 3e toen ik kon accepteren dat ik niet gelijk van mijn kind kon houden kon ik het zonder problemen laten groeien.
    Je bent al uit een pnd gekomen. Je weet wat je moet doen om je goed te voelen. Dat is al stap 1 wat je helpt om het te voorkomen.
    hartelijk gefeliciteerd met de geboorte en ik hoop dat je mooi kan blijven genieten!

  • Maartje07

    Van harte gefeliciteerd! Wat fijn dat je zo’n goede start gemaakt hebt.

    Ik herken je stukje wel een beetje. Ik heb nooit een (diagnose voor een) pnd gehad, maar 3x een moeilijke kraamtijd door huilbaby’s, waardoor ik ook echt weinig genoten heb.

    Van mijn 4e kraamperiode heb ik de eerste maanden wel enorm genoten en toen zat ik ook steeds te wachten tot het moment kwam dat het misging. Dat kwam niet.
    (Wel vanaf 4 maanden een lastige tijd gehad met haar, omdat ze ernstige darmproblemen kreeg, maar ik heb dit niet als heel zwaar ervaren. Ik denk dat dat kwam, omdat de hormonen niet meer zo door m’n lijf gierden).

    Ik wens je heel veel geluk!

  • Beukenblaadje

    Gefeliciteerd met de geboorte van je dochter, en wat ontzettend fijn dat je in ieder geval al een veel fijnere bevalling en eerste dagen hebt!!
    Dat je nog een beetje afwachtend bent over "gaat het niet alsnog mis" vind ik best logisch. Ik hoop met heel mijn hart dat dat moment er gewoon niet gaat komen en dat je al gauw steeds meer en meer vertrouwen daar in krijgt.

    Dit verhaal doet me opzich al goed. Ik ben nu 29 weken zwanger van de tweede, en na de geboorte van mijn eerste kindje heb ik echt een afschuwelijke postpartum depressie en angststoornis gekregen, ging bij mij ook al finaal mis in de kraamweek. Ik krijg nu veel hulp/begeleiding vooraf, we bereiden dit keer bevalling en kraamtijd anders voor, en ik houd me ook maar voor dat áls het weer mis gaat, het minder erg of minder lang zal zijn, waarschijnlijk, omdat ik veel sneller hulp krijg én weet dat ik dit wel overleef. Maar ik vind het alsnog best wel spannend. Dit soort en andere positieve ervaringsverhalen helpen mij ook, dus ik lees even mee :)

  • Meggie

    Ohhh gefeliciteerd met je zwangerschap!
    Ik snap als geen ander wat je bedoeld. Ik heb ook mega diep gezeten maar echt: het kan dus ook anders.
    Je hebt nu een vangnet en indd al voorbereidingen! Dat scheelt al de helft. Nu nog goede hormonen en een fijne bevalling en wie weet! Ik denk echt dat het kan. Het gaat bij mij ook tot nu toe goed!
    Succes de laatste loodjes!

  • Beukenblaadje

    Lief, dank je :) En ik hoop ook gewoon op het beste. Ik weet dat er een verhoogd risico is op recidive, maar er is even goed een serieuze kans dat het wél goed gaat!

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50