Even kijken wat anderen vinden.
Mijn vriend en ik zijn nu 7 jaar bij elkaar.
Ik was 27 en hij 33 toen we elkaar leerden kennen.
Dat maakt mij nu 34 en hem 40.
Het onderwerp kinderen is natuurlijk wel aan bod gekomen en 7 jaar geleden waren we erover eens dat het in de toekomst misschien wel leuk zou zijn maar nu niet het juiste moment.
Ik heb trouwens ook al een kind waarover ik gedeeld voogdij heb.
Wel heb ik altijd gezegd dat ik niet meer na mijn 35ste nog een kind op de wereld wil zetten.

Oké 2 jaar geleden rammelden mijn eierstokken en voor mij was het toch een duidelijk teken van ja eigenlijk wil ik toch echt een kind met mijn partner en een broertje of zusje voor mijn oudere kind.
Het antwoord van mijn partner was dat hij het begreep maar het nog steeds geen juist moment vond. Net Corona. Onze zaak ging niet fantastisch vanwege dit feit en hij wou nog even genieten van een grotendeels zorgeloos bestaan.

Oké weer even over op gehouden want dit alles was wel waar…

Nu 2 jaar later is er nog steeds Corona en we staan nog, maar gaat nog steeds niet van harte wegens de maatregelingen.
Dus nog steeds niet het beste moment..

Maargoed ik heb niet ontzettend veel tijd meer en van der week moest mijn koper spiraal eruit. Ik heb geen nieuwe genomen en heb ook geen andere anticonceptie afgenomen.

Tegen mijn partner verteld dat als hij geen nageslacht nu wil dat hij maar condooms moet halen.

Nouja die was niet blij, want het was niet het juiste moment nog voor een baby en hij is gelukkig met ons leven nu.
Op de vraag of hij dan ongelukkig zou worden met een baby had hij geen antwoord. Dit wist hij niet. Hij zag gewoon de toegevoegde waarde nog niet zo. Hij vond het wel af eigenlijk met mijn kind om de week in huis te hebben en het andere week vrij te zijn.

Oftewel er zal misschien nooit een goed moment komen.

Ben ik de eikel als ik weiger om opnieuw aan de anticonceptie te gaan?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (69)    Verversen


  • Linde-1

    Zoals ik het lees gaat je partner niet veranderden en zal er over een paar maand wel weer iets anders zijn waardoor het niet het juiste moment is voor een kindje.

    Ik zou het gesprek nog een keer goed aangaan en blijft hij terughoudend over een kind dan zou je voor jezelf de keuze maken wat maakt je gelukkiger, bij deze man blijven of een tweede kindje?
    Indien een tweede kindje je gelukkiger maakt en je voor je 35e nog zwanger hoopt te raken is een nieuwe vriend zoeken die gelijk kinderen wil denk ik niet haalbaar, dus zou je of je wens uit moeten stellen, of het alleen moeten doen.
    Maakt je partner je gelukkiger dan zou je de wens voor nog een kindje denk ik op de achtergrond moeten zetten en ervan uitgaan dat het er misschien niet meer van komt.

    Ik vind wel dat hij je lang aan het lijntje heeft gehouden, jij bent duidelijk geweest dat wanneer de koperspiraal eruit moest je niets nieuws zou nemen, dus hij kan je niets kwalijk nemen vind ik.

  • R0MY

    Wat ik opmaak uit je verhaal is dat hij geen kinderen wil en al 7 jaar “niet het juiste moment” als een van de redenen aanvoert. Ook dat hij de toegevoegde waarde niet ziet geeft duidelijk aan dat hij geen kinderen wil. Hij had hier veel eerder eerlijk over moeten wezen ipv je aan het lijntje te houden, zodat je tijdig de keus had kunnen maken om met iemand anders een toekomst op te kunnen bouwen waarin je samen dezelfde dingen wil in het leven. Bedenk voor jezelf hoe graag je nog een tweede kindje wil en of je dat wil opgeven voor je huidige partner.

  • Grumble2.1

    Ik denk dat je partner ff wat duidelijker mag zijn .. zeg dan gewoon nee .. dit lijkt wel wat gel*l van de bovenste plank en dat is niet eerlijk naar jou toe ..
    Succes met alles ik hoop voor jou dat jullie er samen uitkomen

  • Sammy3

    Toch wel verbaasd over sommige reacties. Laat ik voorop stellen dat wel of niet zwanger worden in een relatie niet enkel en alleen de verantwoordelijkheid van de vrouw is! Zo achterhaald en ouderwets, dat de vrouw maar moet zorgen dat ze niet zwanger wordt!

    Ik gebruik ook geen anticonceptie, hormonen kan ik niet tegen en door endometriose is een hormoon spiraal ook geen optie. Mijn man wil (nog) geen sterilisatie. Dus gebruiken we condooms als we niet zwanger willen worden.

    Maar goed, ik zou nog wel een goed gesprek met hem aan gaan. Op deze manier is er nooit een goed moment. Als hij helemaal niet meer wil, moet hij daar eerlijk over zijn en kunnen jullie eventueel in goed overleg een manier vinden om een zwangerschap te voorkomen waar je je allebei goed bij voelt.

  • Miiepj-aapie

    Ik ben in 2017 gestopt met anticonceptie. Waar ik in begin nog duidelijk eisprong vermeed. Kwam later steeds meer drang voor een 3e kindje. Dit heb ik uitgesproken (laat ik voorop stellen dat ik vanaf 2017 direct heb gezegd ben gestopt met anticonceptie! Niet alleen mijn man. Mijn vriendinnen onze ouders enz ik was echt eerlijk erover). Ergens in 2019 zei ik tegen mijn man dat de drang voor een 3e steeds groter werd. In 2020 nog groter en 2021 natuurlijk nog groter. En toen zei hij in janauri vorig jaar nee. Het hoeft van mij niet meer. Als je het echt wil moeten we maar uit elkaar gaan. Ik was gebroken. Echt kapot.. ik wilde mijn huwelijk niet opgeven en vond het het allemaal niet waard. Tot groot verdriet. Maar ik was nog altijd niet terug aan de anticonceptie. Mijn man weigert pertinent een condoom.
    Alle jaren deden we het onveilig en nooit ben ik zwanger geraakt in die tijd. Waar onze eerdere kinderen er met een poep en scheet zaten.. de 3e niet. Tot april ik ineens zwanger raakte. shit dacht ik die vermoord me. Tegendeel bleek waar. mijn man zei direct dan moet je de dokter te bellen vragen om echo en hoelang je zwanger bent. 3n dat hij hartje op de echo zag kloppen was alles koek en ei. En ben ik 9 maanden op handen gedragen en zoals hij nu zegt 'er is een andere vrouw in mijn leven' (zijn dochter).. helemaal in de wolken.

    Enne... Afspraak voor knippie is gemaakt zodat ik niet opnieuw aan anticonceptie hoef. Hij zegt nu is mijn beurt... Voor de zwangerschap wilde hij geen knippie ;)

    Ben ik een eikel...? Nee ben gewoon eerlijk. En jij ook! Dus nee geen eikel vind ik.

  • Paperdoll

    Ik denk dat jij nu een beslissing zal moeten nemen. Hij wil geen kinderen. Jij wel nog. Ofwel blijf je bij hem en ga hem mss blijven verwijten hier over ofwel ga je weg bij hem, maar dan ga je nog geen kind hebben voor je 35 bent. Je vriend had gewoon veel sneller eerlijk moeten zijn. Nu zet hij jou voor blok. Ik vind dit echt heel gemeen van hem en heel egoïstisch.

  • Yune

    Hij heeft je aan het lijntje gehouden... als hij van te voren al duidelijk was geweest dat hij geen kinderwens heeft, dan had jij je eigen keuze kunnen maken.

  • Dame68

    Wat n lastige situatie. Ik wens je duidelijkheid toe. Hopelijk komen jullie eruit .

  • ils2327

    Groot gelijk dat jij geen anticonceptie wilt nemen als jij daar niet goed op reageert. En wil hij geen voorbehoedsmiddelen kopen/gebruiken, dan laat hij er een knoop in leggen. Of jullie kiezen voor geheelonthouding
    Nee, je bent geen eikel want die heb je niet. Maar jouw vriend is wel een eikel!! Want hij heeft jou jarenlang doen laten geloven ooit een gezin met jou te willen stichten, terwijl dit niet het geval blijkt te zijn. Puntje bij paaltje. Zo weet jij nu omdat hij dit nu pas vertelt. Hij heeft jou mooie woorden voorgespiegeld, terwijl als hij eerder in jullie relatie eerlijk hierover was geweest dit nu niet zo'n dealbreaker zou zijn. Zonde!

  • Robin->April.2024

    Indd zo zie ik het ook. Hij heeft je aan het lijntje gehouden! Ik ken het van mijn ex, hij wou ook steeds langer wachten en had steeds meer eisen waar ik aan moest voldoen. Nu bam en bijna 24 weken zwanger

    Veel sterkte wens ik je

  • Anna-76

    Ik snap je wel. Vind het redelijk dat hij hierin dan de verantwoordelijkheid mag nemen. Niet alleen woorden, maar dan ook daden...

  • Wildling

    In gesprek blijven is goed, we hebben zojuist een heel end gelopen omdat dit gewoon beter uitgesproken moest worden.

    Een wat diepere uitleg over wat er gebeurd is:
    2 jaar geleden sprak ik uit dat ik graag nog een kindje wou. Iets waar we tot dat moment altijd hadden gezegd ‘van ooit misschien’.
    Het antwoord van mijn partner was toen.
    “Nu is niet het juiste moment, ik wil er graag later over hebben of dit een mogelijkheid is in ons leven”.
    Dit begreep ik en de nieuwe datum om deze kwestie te bepalen werd januari 2022. De maand dat mijn spiraal eruit moest.

    Ik reageer niet super op anticonceptie en de spiraal was de minst erge ondanks het vele bloedverlies wat ik ervaar.
    Maargoed zolang de kinderwens op de plank lag vond ik het prima om de anticonceptie op mij te nemen.

    Voor januari 2022 was dan de afspraak dat ik niets nieuws zou nemen.
    Mijn verwachting was dat we er dan voor zouden gaan. Wou hij toch niet dan zou hij de anticonceptie maar oppakken.

    Maar ook dan zou ik weten waar ik aan toe zou zijn.

    Vandaag dus ook aan hem gevraagd waarom hij nog langer in de twijfel wil zitten. Dat we gewoon niet meer de jongsten zijn en dat hoe moeilijk het ook is, er wel een keuze gemaakt moet worden.

    Hij biechtte op dat hij de keuze wel gemaakt had maar dat hij dit niet durfde te vertellen. In angst dat ik een punt achter de relatie zou zetten omdat hij weet dat ik het wel zo graag wilde. Hij voelt het niet meer en vind mijn kind die hij als bonus heeft genoeg. Er is geen wens meer voor een eigen.

    Ik heb hem gevraagd om als hij dit zeker weet dat hij niet meer wil of hij zich dan laat steriliseren.
    Dat het dan zijn keuze is om geen kinderen op de wereld te zetten en dat ik niet op hoef te draaien voor zijn keuze.

    Hij wil dit liever niet omdat hij bang is dat ik dan weg ga.
    Wat ik ga doen weet ik nog niet, ik moet dit eerst een plekje geven. Maar ik vind dat als een man geen kind op de wereld wil zetten dat hij er dan voor moet zorgen dat dit ook niet kan. Zodat hij mij of iemand anders niet perongeluk zwanger maakt met al het verdriet wat daarbij hoort.

  • Nog-even!

    Hij is bang dat jij hem verlaat als hij jou niet geeft wat je wilt... Dat klinkt niet alsof jullie een diepe band hebben en elkaar kunnen vertrouwen...

  • Wildling

    Ik dacht van wel en dat we daarom altijd open konden zijn over onze toekomst.
    Heb nu meer het idee dat hij gewoon altijd zei wat hij dacht dat ik wildehoren.

    “Ja ik wil misschien wel een kind met jou, maar wel op een goed moment”.

    Ik heb echt alles gegeven om samen een gezin te vormen, samen goede bedrijfs partners te worden..
    Maar eerlijkheid gebied mij dat als hij vanaf het begin had gezegd dat hij nooit gezinsuitbreiding zou willen dat het dan wel snel afgelopen zou zijn. Ik zocht een levenspartner die mijn kind zou accepteren en met mij mijn gezin compleet wou maken wanneer de tijd daarvoor was. Ik zocht iemand die samen met mij dit avontuur wou aangaan. Nu ben ik 34, ik was er weer klaar voor op mijn 32ste en toen moesten we nog even wachten volgens hem en nu moet ik het maar vergeten.

    Ik weet dat er veel mensen zijn did geheel kinderloos zijn en dat ik toch een kind heb. Ik ben daar heel dankbaar voor. Maar had zolang gedacht dat ik het nog een keer mocht meemaken met hem.

  • 3Blessings

    Je gevoel is absoluut niet raar. Ik zou mij enorm voor de gek gehouden voelen. Hij mag daar ook zeker op aangesproken worden. Het is nu aan jou om te bepalen wat jij wilt en wat je opties zijn, want je weet nu dat hij gezinsuitbreiding niet ziet zitten. Je bent trouwens echt niet ondankbaar omdat je de wens hebt voor nog een kindje. Het is heel normaal om een broertje of zusje te willen voor je kind. Je hoeft je daarvoor dus echt niet te excuseren.

  • Florien84

    Het maakt niet uit of je al een kind heb. Als je nog een wens heb en je partner bedenkt zich opeens, ja daar zou ik ook niet gelukkig van worden.

  • Robin->April.2024

    Indd. Als ik bij mijn ex was gebleven had ik dit allemaal moeten missen. Ik ben blij dat ik voor mezelf gekozen heb

  • Mama-van-7-wondertjes

    Ja precies dat en vele relatie s houden dan ook geen stand.Kriebels kunnen heel sterk zijn.

  • Charliecharlie

    Mannen moeten inzien dat het voor een vrouw op een gegeven moment nu of nooit is. En voor hem dus - aangenomen dat jullie samen blijven - ook. Dus is het voor hem nu geen kwestie van “wil ik het nu of niet” maar “wil ik het ooit, of niet”. Als dat antwoord nee is, kan hij daar maar beter eerlijk over zijn. En dan kan hij zich net zo goed laten steriliseren…

  • Nicolette87

    Ik snap je wel, dit dwingt hem ook tot nadenken. Waarmee ik niet bedoel dat dit hem dwingt om voor een kind te gaan, maar wel om duidelijkheid te geven aan hemzelf en jou, wat de uitkomst ook is. En dan is het aan jullie hoe jullie daarmee verder gaan.
    Hoe reageert hij als je hem met positieve insteek vertelt dat je graag samen met hem of van hem een kindje wil? En dat voor jou het moment daar is, mede gezien je leeftijd? Ik lees nu meer een negatieve insteek (‘als je geen nageslacht wilt…’ ‘word je ongelukkig van een baby’).

  • Kloddervos

    Ben je niet. Er is nooit een perfect moment om een baby te krijgen. Er is altijd wel een reden om het niet te doen, dus ik vind het persoonlijk vluchtgedrag van hem. Misschien heb je wat aan deze inkijk op de situatie. Succes!

  • Nog-even!

    Heb je samen met hem ook een kind, of alleen een kind uit een andere relatie?

  • Wildling

    Nee ik heb 1 kind uit een vorig huwelijk die om de week bij de vader is.

  • Nog-even!

    Hij heeft geen eigen kind?

  • Wildling

    Nee

  • Leake

    Mijn lief stelde het gesprek over kinderen ook uit met "dat weet ik nog niet, daar is het nog te vroeg voor." (Wij hebben op latere leeftijd een relatie gekregen via een relatiebureau, en bij dat bureau hielden ze rekening met het thema kinderwens, dus ik ging ervan uit dat hij wel wilde.) Bleek dat hij alle opties open wilde houden, en dat hij er eigenlijk helemaal niet serieus over nagedacht had.
    Na een paar maanden verwarring en soms kleine conflicten lukte het me om hem heel eerlijk te vertellen over wat ik nodig had, en kon ik luisteren naar wat hij nodig had. Ik denk dat ons dat gelukt is toen ik tijdens een bijna-conflict met hem een ander moment heb afgesproken om het er over te hebben, een paar dagen later.
    We hebben toen allebei naar elkaar geluisterd en mijn vriend gaf aan dat hij het zo'n definitieve beslissing vond dat hij ervoor terugschrok.
    Ik kon zeggen dat ik zoveel liefde in mezelf voel dat ik ruimte heb voor meer dan ons, en dat mijn liefde voor hem als partner door elkaar loopt met liefde voor ons als potentiële ouders. Dat dat beeld er voor mij altijd geweest is, en dat dat knaagt in mezelf, dat ik rouw om wat er niet is.
    Ik heb ook eerlijk gezegd dat ik twijfelde of ik de relatie voort kon zetten als ik deze droom op deze manier aan de kant moest zetten. Ik was bang dat hij me dat kwalijk zou nemen, maar hij kon de oprechtheid en het verscheurd zijn voelen.
    Hij heeft vervolgens voorgesteld om samen in coaching te gaan.
    Waar ik dacht dat hij een psycholoog zou willen spreken, hebben we met een coach/verloskundige in een mama-centrum gesproken, (op zijn verzoek!) en gingen de onderwerpen veel meer over praktische dingen dan ik dacht. (bv wat als ik tijdelijk niet voor een kind kan zorgen vanwege mantelzorg, wat als een kind een beperking heeft, hoe dan met kinderopvang, wat zijn de kosten van het krijgen van kinderen, wat als je werkloos wordt...). Na een half jaar waren we er uit.
    Nu hopen we dat het een keer goed gaat - we hebben 2x een miskraam gehad - en hadden er beiden heel veel verdriet van.

  • Sharon

    De communicatie valt uiteraard meteen op.
    Maar dat is denk ik niet eens het hoofdissue, het lijkt hierin of jullie beiden verwachtingen richting elkaar hebben die niet heel realistisch zijn. (welke in de basis ook weer op de communicatie terugkomt)

    Wellicht nog even goed over napraten...en dan aangeven dat het niet altijd enkel de vrouw haar verantwoording is en dat een condoom net zo veilig is als rotzooieriger ac...maar dat het veel minder nadelige gevolgen heeft.

  • My-two-Pride-and-Joys

    Als ik dit zo lees en ook even wat jouw antwoorden, dan moet hij ook eens kijken naar zijn eigen gedrag. Hij mag dan vinden dat jij hem dwingt om een knip te laten zetten, maar andersom dwingt hij jou om aan de anticonceptie te gaan omdat HIJ geen kinderen wil en het condoom niet genoeg vindt.

    Ik denk dat het heel belangrijk is dat je boven tafel krijgt waarom hij geen kinderen wil en of hij ze uberahupt wel wil. Want ik heb heel sterk het idee dat hij helemaal niet wil, en steeds weer iets nieuws aandraagt om maar geen kind te hoeven. Zeker als hij zelfs kenbaar maakt het wel prettig te vinden als jouw andere kind een weekje bij de vader verblijft..

    Verder is het ook belangrijk dat je voor je zelf duidelijk moet hebben hoe graag jij een tweede kindje wil, en hoe of je er mee zou kunnen leven als dat niet gebeurd. Wel is het van belang dat jullie wel naar elkaar luisteren en elkaars wensen serieus nemen en je elkaar niet aan het lijntje houdt.

    Hij kan jou niet verplichten om aan de anticonceptie te gaan, het is troep en een condoom volstaat. Maar als hij dat dan niet veilig genoeg vindt, dan zal hij er zelf wat aan moeten doen. Lastig hoor dit.

  • Mama-van-7-wondertjes

    Nee dat niet maar communicatie is niet heel erg goed.Maar goed moment ja is die er wel dan.Je kan nu alles hebben en over jaar kwijt zijn.Corona je we moeten er mee leren leven hoor waarom stil blijven staan bij een kinderwens.Vind dat hij nu wel de knoop mag doorhakken want je word er niet jonger op.

  • mijn~meisje

    Nee je bent geen eikel als je niet aan de anticonceptie gaat. Alleen als de manier van communiceren werkelijk zo is gegaan als hierboven is het wel enorm bot gegaan. Je hoort het wel even samen te bespreken zeg maar ipv zo als een botte mededeling op tafel te gooien.
    Verder als een condoom correct gebruikt word is deze zeer betrouwbaar. De reden dat een condoom minder betrouwbaar is is puur door verkeerd gebruik.

  • Wildling

    Nee, eerlijk zo heb ik het natuurlijk niet gezegd. Het spiraal verhaal was geen verassing en ik heb hem niet verteld dat hij maar condooms moet halen

    Ik heb hem in het begin van deze week herinnert dat mijn spiraal er deze week uit moest en dat de afspraak was dat we nu zouden beslissen. Hij wil er nu nog niet over beslissen en vind het naar dat hij dan condooms moet gebruiken omdat de andere mannelijke optie een redelijk permanente optie is (sterilisatie)

  • mijn~meisje

    Oke, ja dan komt het al weer anders over. Als man heb je inderdaad nog niet zo veel keuze. Maar ik snap zelf helemaal dat jij deze stap zet hoor. Er mag ook wel is begrip komen van de man. Het is haast automatisch dat een vrouw altijd maar de anticonceptie regelt. Heb je wel is naar een methode gekeken als sensyplan of de lady comp?
    Verder is zijn keuze voor anticonceptie net zo naar als die van jou. Succes, hopelijk kom je er samen snel uit

  • Y1607

    Nee vind jou geen eikel omdat jij geen spiraal meer wilt,dar is je goed recht. Maar dat jij hem zo voor het blok zet is natuurlijk ook niet de manier. Je wilt toch een kind opvoeden war door beide ouders gewenst is?Maar een ander anticonceptie is niet bespreekbaar behalve condoomgebruik?
    Ik kan mij wel voorstellen dat je duidelijkheid wilt van hem. Dus tijd voor een goed gesprek.. wat verwachten jullie allebei van de toekomst. Is het een dealbreaker wanneer hij geen kinderen meer wilt bijv...

    Ik denk dat het van zijn kant gewoon even dwarsliggen is kwa anticonceptie. Jij wilt een kind en laat je spiraal verwijderen en weigert een ander anticonceptie. Meeste mannen vinden het niet fijn om op die manier voor het blok gezet te worden.. en dat snap ik heel goed.

  • Wildling

    Dit spiraal verwijder datum was eigenlijk de afspraak om de knoop door te hakken. Hij moest eruit want hij was te oud. Het zou tevens mijn laatste spiraal worden. De nu of nooit afspraak.
    Of we zouden ervoor gaan of definitief niet.

    Hij wil “nu” nog niet en de begrijp ik vanwege de crisis. Maar ik ga niet opnieuw aan de hormonen of aan een nieuw spiraal.

    Hij ziet de beren en ik vind dat hij dan even de verantwoordelijkheid mag dragen. Dit vraagstuk speelt al 2 jaar met dit als einddatum.

  • Y1607

    Kortom je zet hem onder druk.. beslissingen neem je samen. Wat als je nu wel zwanger raakt en hij wilt het niet?? Dan is jullie kindje dus de dupe. Ik zou niet alleen aan je eigen gevoelens denken maar ook aan je toekomstige kindje.

    Denk dat je een beslissing moet nemen,wat voor jou belangrijker is. De relatie en geen kind of echt nog een kind en daar je keuze op moet baseren.

  • Wildling

    Ja dit klopt misschien wel. Maar de afspraak was 2 jaar geleden wel deze datum en er tussendoor in deze situatie niet over drammen. Ik heb mij hier keurig aangehouden en alleen maar ingezet om deze 2 jaar hee bedrijf te laten overleven in de Corona crisis. Nu is er die einddatum er en is hij geen steek verder met wat hij wilt. Als hij niet wilt dan is dat dit zijn goed recht. Maar waarom moet ik dan de lasten van de anticonceptie dragen terwijl dit zijn beslissing is? Ik wil echt niet drukken maar eens moet hij een beslissing maken. Dan weet ik ook waar ik aan toe ben en kan ik zelf keuzes maken en mijn leven inrichten met de kennis dat ik nooit een 2de ga krijgen. Ik zit nu gevangen in zijn twilight.

  • Y1607

    Omdat iemand de volwassene moet zijn in dit verhaal 😉 als hij dat niet is,dan jij. En dit doe je dan niet voor hem. Maar voor jezelf en je gezin. Lijkt mij alleen dat het de relatie niet ten goede komt.
    Maar nogmaals communiceer met elkaar en geef aan dat je niet nog jaren wilt wachten.
    Uiteindelijk is het samen jullie beslissing. Jij wilt toch ook geen kind op de wereld zetten zonder partner zoals ik in je verhaal lees?

  • Vlindermoeder

    Nee, maar ik denk dat het tijd is voor een goed gesprek. Blijkbaar wil jij wel nog een kind en je partner niet

  • Wildling

    Hij blijft erbij in de toekomst misschien.
    Dus hij vind het naar dat ik hem nu “dwing” voor sterilisatie. Want dan lukt het zo misschien helemaal niet meer.

    Het komt niet echt bij hem binnen dat “later” niet werkt bij mij omdat je als vrouw daarin een wat kortere houdbaarheidsdatum hebt..

  • Dibbus

    Tuurlijk heb je als vrouw minder lang de mogelijkheid om zwanger te raken, maar jij kiest er wel voor om te zeggen dat je het niet meer stuk na je 35ste. Daarmee zet je er nu dus behoorlijk druk op om snel en beslissing te maken. Ikzelf ben net op mijn 38ste voor het eerst moeder geworden en vind het fantastisch, dus dat verschilt nogal per vrouw (prima natuurlijk!).

  • Vlindermoeder

    Dan moet jij een beslissing nemen. Of je gaat voor een onzekere toekomst met deze man (als hij begint over sterilisatie, dan is er volgens mij gewoon geen kinderwens) of je kiest voor jezelf

  • DebsterRoos

    NTA als jij weigert om opnieuw aan de anticconceptie te gaan, wel als je bewust zwanger wordt terwijl hij het niet wilt.

  • Jvb

    Nee, je bent geen eikel als je niet wil maar thuis komen met de mededeling ga maar condooms halen is natuurlijk niet echt een lekkere benadering. En dan ook meteen die babyvraag op tafel kwakken. Zoiets bespreek je toch eerst, je bent partners. Ik snap wel dat ie daardoor een beetje gepikeerd is. Dat hij niet direct antwoord op je vragen heeft, is toch heel menselijk? Volgens mij heb je ze zelf ook niet. Ik zou maar even een normaal gesprek aangaan hierover, gewoon een rustige avond, even samen en een beetje open staan voor elkaar

  • Wildling

    Het verhaal wat hier staat is natuurlijk niet het volledige verhaal.
    Het gesprek van 2 jaar geleden heb ik verteld wanneer hij er uit moest en vorige week ook verteld dat ik mijn spiraal moet laten verwijderen.

    Ik had ook al verteld dat ik geen vervangend spiraal zou laten plaatsen.

    Hij begreep dit omdat ik dan eindelijk af zou zijn van de zware bloedingen.

    2 jaar geleden hebben we al een ‘vaste’ datum van gemaakt met de laatste kans om ervoor te gaan.

    Ik weet en begrijp dat je liever in een wat rooskleuriger situatie verkeerd als je aan een kind wil beginnen.

    Ik heb alleen geen tijd meer om het te blijven uitstellen zoals hem.

    Als hij echt niet wil, want ik ben van mening dat je van alles iets kan maken. Dan mag hij er zelf voor verantwoordelijk zijn.

  • Jvb

    Als ik al je reacties zo lees, dan heb ik al een stuk meer context, en vind ik je een stuk minder bot naar je partner😊 Ik denk dat de discussie over de voorbehoedsmiddelen even aan de kant moet, de echte vraag is namelijk: zit die baby er in op korte termijn? Hij kan niet in de toekomst kijken, hij weet niet hoe zijn gevoel gaat zijn, dat klopt. Maar een jaar vooruit kijken, dat moet iedereen nog wel lukken. Zit het er dit jaar in dat jullie voor een baby gaan? Daar mag je best van hem een antwoord op vragen. En dan is het aan jou om af te wegen. Bij ja, wanneer dan, en wat doe je tot die tijd met voorbehoedsmiddelen? Bij nee, ga jij dan wachten tot het voor jou oke voelt dat er geen baby bij komt of ga je weg in de hoop die baby nog via een andere weg te krijgen?

  • Manon3

    Het is vooral iets wat je normaal in overleg doet.
    Aan de andere kant, je weigert niet om anticonceptie te gebruiken, maar stelt een andere vorm voor (condooms) en blijkbaar bevalt jouw partner dat niet.
    Dat vind ik hoewel onaardig verwoord van jou wel iets heel anders dan volledig weigeren. Of dan het verzwijgen van het niet opnieuw laten plaatsen van een spiraal.
    Het is een beetje laat, maar duidelijk nog steeds nodig hier eens een (aantal) goed(e) gesprek(ken) over te gaan hebben.

  • Wildling

    Dat mijn spiraal eruit moest wist hij gewoon. Dat ik geen nieuwe zou nemen ook. Deze datum was een soort van “onze laatste moment dat het kon”. Dat het voor hem nog steeds niet goed voelt op dit moment begrijp ik, maar ik heb helaas niet meer de tijd zoals hij. Als hij echt niet wil dan mag hij van mij zelf de verantwoordelijkheid dragen.

  • Anonymous93

    Jouw opmerking verdient (zoals soccer-mom ook aangeeft) geen schoonheidsprijs. Maar ik begrijp je wel.
    Het komt op mij over alsof hij jou aan het lijntje houdt door steeds een excuus te verzinnen waarom het niet zou kunnen.
    Je leven heeft geen perfecte momenten voor kinderen, er is altijd wel iets.. dat kunnen grote dingen zijn, of kleine dingen.

    Ga met hem in gesprek, echt in gesprek. Dus niet ff tussen neus en lippen door. Vertel jouw gevoel hierbij en vraag naar dat van hem. Als hij geen kinderen wil is dat slikken, maar wel duidelijk en weet je waar je aan toe bent,

  • Lady-Whistledown

    Je bent geen eikel maar de opmerking dat hij maar condooms moet regelen als hij geen kind wil, verdient niet de schoonheidsprijs. Ga met elkaar serieus in gesprek. Wil hij wel of geen kinderen. Het klinkt alsof hij steeds weer een reden zoekt om uit te stellen. Ik zou daar ook nerveus van worden.

    Trouwens, gedeeld voogdij kan je niet hebben als jij de moeder bent van je kind. Je hebt dan gewoon gezag. Scheiding verandert daar niets aan.

  • Wildling

    Over de vraag of mijn huidige partner wel of geen kinderen wil had hij geen antwoord.
    Het enige antwoord wat ik heb gekregen is “nu niet”. Reden; het is financieel nu niet handig, we moeten alles zo weer gedeeltelijk opnieuw opbouwen en hij wil eigenlijk nog op wereldreis met mij… en eigenlijk is hij gelukkig met de situatie van nu.
    Alles moest uitgesteld worden vanwege de crisis.
    Ik kan ouder worden helaas niet uitstellen en dit is wel gewoon doorgegaan.

  • Lady-Whistledown

    Aan nu niet heb je toch geen boodschap? OP wereldreis kan ook met jonge kinderen. Ik lees vooral smoesjes bij je partner.

  • Wildling

    Oké mijn ex en ik hebben beiden volledig voogdij over ons kind ;).
    We hebben alleen besloten dat ons kind de ene helft bij de vader is en de andere helft bij de moeder.

    Maar we hebben inderdaad beiden evenveel te vertellen.

  • Lady-Whistledown

    Geen voogdij maar gezag met zo te lezen co-ouderschap. Dat heeft niets met voogdij te maken. Voogdij is wanneer een derde verantwoordelijk is voor de opvoeding van een kind.

  • Florien84

    Wat soccer-mom zegt is dat je als ouder geen voogdij kan hebben over je kind maar dat je dan gezag hebt. Stel er is een gezinsvoogd betrokken en jij hebt geen gezag meer, dan kunnen zij de voogdij krijgen.

  • Wildling

    Nee klopt, was wellicht een wat ongelukkig gekozen woord van mijn kant.

  • Lispeltuut

    Nee hoor, je bent niet verplicht medicatie te gebruiken. Hij weet dat je nu niks gebruikt dus hij weet dat jullie iets anders moeten zoeken. Condooms, temperaturen, hij kan zich laten steriliseren als hij zeker weet dat hij geen kindje wilt, voor het zingen de kerk uit etc. Genoeg mogelijkheden hoor.

  • Florien84

    Als jij geen anticonceptie wil dan niet. Maar dan zal hij wel voor wat anders moeten zorgen.

  • Babywensvoorons

    Vind zowiezo niet heel eerlijk dat hij steeds uitstel geeft coor de kinderwens. Hij kon beter eerlijk zijn en zeggen ik wil geen kinderen, want ben jij wel gelukkig als je geen kindje meer krijgt bij hem? Ik zou zowiezo niet aan anticonceptie gaan, jou lichaam jou keuze

  • Wildling

    Het jammerlijke verhaal is dat ik wel gevraagd heb of dit betekent dat hij toch heeft besloten nooit kinderen te willen. Maar dit wist hij niet. Misschien dat het gevoel over 5 jaar zou komen, maar misschien ook niet.

    Helaas maar wel uitlegt dat mannen misschien de luxe hebben om het heel lang uit te stellen maar dat vrouwen dit niet hebben. Zou toch een mooie zijn als ik nu weer met hem meega en dat hij over 5 jaar anders gaat denken, maar dat het met mij dus niet meer kan..

  • Babywensvoorons

    Dan jezelf afvragen hoe groot is de wens voor een tweede en ben je tevreden happy met hem als het niet gebeurd ? Want dan moet jezelf afvragen of dit is wat jij wilt en jij moet zelf ook gelukkig zijn!

  • flierefluiter

    Oef… nee je bent niet de eikel als jij niet aan de anticonceptie wilt, maar ik zou dan condooms gaan gebruiken. Ligt het nu wel even bij je man ;)
    Verder ben ik wel van mening dat je samen aan een kind begint. Als 1 van beide partijen niet wil, zou het voor mij ophouden. Natuurlijk niet zo simpel als ik het hier schrijf, zou er zeer goed over praten. Maar net zo min als hij van mening is het níét te willen (in ieder geval nu) en hij lastig om te praten is wellicht? Zo ben jij van mening het nu wél te willen, en kan hij lastig jou ompraten. Er zitten altijd 2 kanten aan het verhaal!

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50