Hi dames, Ik voel me echt onwijs schuldig, De bekken fysio zegt al een poosje niet teveel tillen en rust wanneer kan. Nu heb ik maandag een rondje gelopen in de Ikea met veel rust pauzes maar savonds ging ik echt kapot van de pijn in en rondom m’n bekken. Helaas ben ik hier bekend mee met m’n eerste zwangerschap.
De bekken fysio raad me dan ook echt af om nog m’n beroep te doen, staand werk en soms zwaar tillen, lange dagen 9:00-20:00, en het zijn werkdagen waarop ik alleen werk.
Ik moet dit nog bespreken met mijn werkgever, maar het is een enorm klein team.
Ik voel me echt vreselijk vervelend en schuldig.
Ik baal echt enorm dat m’n lichaam niet wil.
Iemand tips, zodat ik me ietsje pietsje beter voel en ietsje pietsje minder schuldig 🥴
Als zij zelf ziek zijn, voelen ze zich ook niet schuldig. Daarbij komt, wat is belangrijker je lijf met daarin je kindje of werk? Echt stoppen met schuldig voelen. Als je echt buikgriep hebt ga je ook niet heen haha
Zijn er in het bedrijf niet zittende taken om te doen. Dan zou je nog een aantal uur per dag wat zinnigs voor het bedrijf kunnen doen zodat het misschien fijner voor je aan voelt dan helemaal niets doen .
Bespreken met je werkgever??? Welnee je meldt je ziek. Dan schakelt je werkgever vanzelf de Arbo-arts wel in. Maar ook geen bezoekjes aan Ikea meer. Pak je rust. Niet alleen omdat je lichaam hierom vraagt maar ook om onherstelbare schade aan je bekken te voorkomen.
Dit overkomt jou toch ook maar gewoon? Je wil dit niet, je doet het niet bewust, je kunt er niks aan doen. Er us dus geen schuld, en dus hoef je je ook niet schuldig te voelen. Dat je baalt, dat je het lullig vind voor je collega's, dat je je bezwaard voelt, allemaal heus logisch hoor. Maar zodra het straks geregeld is, valt dat echt wel weg. Hou je vooral.gewoon voor dat je het beste voor je kinderen doet. En ook voor je werkgever uiteindelijk. Niemand heeft er iets aan als je doorgaat en daarmee verder van huis raakt en nog langer uit de running bent.
Hoelang ben je zwanger? Ontzettend herkenbaar. Ik had gigantische bekkenklachten, géén bekkeninstabiliteit (voor die mensen neem ik echt mn pet af, hoe dan). Ik moest liggen op werk (ben juf zie je t voor je hahaua)
Zodra ik bevallen was, was alle pijn weg gelukkig.
Dit is pure overmacht. Hartstikke vervelend voor je werkgever, voor je team, maar vergeet even niet: vooral heel erg naar en beperkend voor jou! Gewoon dikke vette pech, niet iets waar je iets aan kan doen. Dus ook geen enkele aanleiding om je schuldig te voelen... Stel dat je collega morgen aan auto-ongeluk zou krijgen, of een blindedarmonsteking of een hernia - zou je dan denken "wat een eikel zeg, wie doet dat nou?!" of "Wat vervelend, ik hoop dat hij/zij zich snel beter voelt!". Dit soort dingen komen nooit uit, financieel is het in principe allemaal netjes geregeld en praktisch lost alles zichzelf uiteindelijk wel op. Goed naar je lijf en je zorgverleners luisteren, en focussen op dat andere werk dat je nu eenmaal niet kan uitbesteden: je bent een mens aan het bouwen!
Waarom zou je je schuldig voelen? Jij kiest toch zeker niet voor bekkenpijn? Als een collega door ziekte uitvalt, vind je toch ook niet "dat 'ie zich vooral schuldig moet voelen"? Waarom jij dan wel? Ga goed voor je lijf zorgen. Laat je boodschappen bezorgen en laat de Ikea voorlopig links liggen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (12) Verversen