Ik zit al een tijdje mee te lezen op dit forum maar heb nog nooit wat geschreven. Tijd dus om een vraag te stellen. Jullie gaan dit wellicht aanstellerig vinden, maar goed, ik zit er al een hele tijd mee en nou wil ik toch even wat kwijt.
Het zit namelijk zo. Een goede collega van mij is een aantal maanden geleden bevallen en tijdens de kraamvisite heb ik haar helemaal uitgevraagd over hoe het allemaal is verlopen bij haar. Ik ben namelijk zelf ook zwanger en ik ga bevallen in hetzelfde ziekenhuis, dus je begrijpt wel dat ik benieuwd was naar hoe alles verliep.
Ik ben zelf nogal een bangert voor alles wat gynaecologische onderzoeken betreft enzo, dus ik wou ook weten wat ze precies deden voor, tijdens en na de bevalling. Haar bevalling is op gang gebracht met een pilletje wat ze in de baarmoedermond inbrachten, en ze beweert bij hoog en bij laag dat de vroedvrouw haar volledige hand in haar vagina bracht om dat pilletje te positioneren, en dat zo'n check met de volle hand ook gebeurde tijdens de bevalling om te kijken of de schouders niet vast zaten en nadien om te checken of de placenta loskwam. Ik weet wel dat er een kind kan uitkomen, maar het idee dat iemand vreemd daar een hand inbrengt kan me niet loslaten. Ik krijg er de kriebels van als ik het me probeer voor te stellen en het geeft me angst, ook al weet ik dat de pijn van de bevalling zelf wellicht 10x erger zal zijn.
Heeft mijn collega dit fout aangevoeld of gebeurt een onderzoek wel degelijk op die manier als je bevalt?
onder normale omstandigheden worden er geen handen in een vagina gestopt. Verder heb jij alle regie, wat hier gebeurde was ik ging klaar liggen en dan voelde de vk of ze een beetje warme handen had en voor ze begon raakte ze mijn been aan en daarna zei ze altijd ik ga je aanraken. Verder zeggen ze altijd je mag altijd zeggen stop etc. Ook een keer gehad tijdens een bevalling met hartslag meten. Ik zei stop en de dopler ging gelijk van mijn buik af.
Dit is precies de reden waarom ik nooit in details wil horen hoe iemands bevalling is verlopen😬 Too much information!
Wel kan ik zeggen dat het je op dat moment van bevallen echt niet meer zoveel kan schelen wie er waar en hoever wroet. Je wilt maar 1 ding... Sterkte. Geef deze angsten ook aan bij je vk/gynaecoloog!
Ik vind die dingen ook helemaal niks, had bij de eerste kostuums bevalling een onderzoekje om te kijken of mijn vliezen gebroken waren. Maar de dag erna bevalling gehad en tijdens de bevalling boeide het mij allemaal niks meer, de kleine moest eruit en op welke manier maakte niet meer uit 😅.
Deze bevalling is ingeleid, eerst met ballonnetje. Daarvoor moesten ze eerst toucheren, dit wordt heel netjes en respectvol gedaan waarbij ze zeggen wat ze doen en met zo min mogelijk vingers/handen naar binnen. Als er al wat bezig is bij je dan zal het minder gevoelig zijn (Zo is mijn ervaring). De dag erna was mijn ontsluiting ver genoeg en zijn mijn vliezen handmatig gebroken, daarbij kwam er echter een handje van de baby mee naar buiten en dit moest terug gestopt worden (2×). Was dit prettig nee, maar op het moment dat je al zo ver bent maakt je lichaam veel adrenaline aan en beleef je alles heel anders dan dat dit nu zou gebeuren. Daarnaast kan je niet anders dan het ondergaan, ze doen echt wat het beste is voor jou en de baby en zullen niet onnodig onderzoeken of iets. Alles wordt vooraf aangekondigd en vragen steeds of het oké is.
Mijn mening/ervaring laat het los, ik zou dit alles ook echt niet leuk vinden, maar op het moment zelf is het zo en kan je ermee dealen. Jij kan dit ook, je bent een sterke vrouw en gaat een kindje op de wereld zetten 💪
Ik heb eerlijk gezegd geen idee meer wat en wie er allemaal tot hoever in heeft gezeten, maar als je het zo eng vindt, geef het aan bij je vk/gyn, je bent hier echt absoluut niet de enige in! Heb je enig idee waar het vandaan komt die angst? Of is het meer preutsheid? Ik was zelf superpreuts maar als je op het punt staat om te bevallen maakt het je echt niet meer uit wie er meekijkt of moet voelen. En zoals al gezegd, ze hebben jouw toestemming nodig om te voelen. Maar bedenk ook dat ze het altijd voor het belang van jou en/of je kindje doen. Maar maak het eerst bespreekbaar, wellicht lucht dat al enorm op.
Toen mijn placenta vastzat na de bevalling heeft de professor met haar halve arm erin zitten wroeten om deze los te schrapen dus ja, kan zeker en vast. Waarom dat bij jouw collega tijdens de bevalling gebeurde is de echte vraag.
Alle inwendige gynaecologische onderzoeken doe je als arts met slechts 2 vingers. Je gaat echt niet met je hele hand naar binnen. Enige uitzondering is als de placenta niet los wil laten en deze manueel verwijderd moet worden. Dit gebeurt echter op de operatie kamer en in de meeste gevallen onder volledige narcose (bij uitzondering krijg je een ruggenprik ipv narcose). Laat je dus niet onnodig bang maken en praat hierover alsjeblieft met de verloskundige/gynaecoloog!
Ik zal me er als verloskunde student even inmengen. Toucheren (ontsluiting voelen) gebeurt met twee vingers, altijd. Als het schoudertje vastzit kan het idd zijn dat we onze handen verder naar binnen moeten doen om de schouder los te halen, maar ten eerste is dat een niet heel veel voorkomende complicatie en ten tweede zijn er andere manieren om de schouder los te krijgen die minder ingrijpend zijn en dus altijd eerst geprobeerd worden. Ik zou er niet zomaar vanuit gaan dat jou dit gebeurt. Ook bij de geboorte van de placenta gaat er geen hele hand in je vagina. Zit je placenta echt vast, dan wordt hij op de OK met de hand verwijderd, maar dan ben jij onder narcose
Ook dit gebeurt dus meestal niet! Als je je heel erg zorgen maakt kun je aan je verloskundige vragen of ze eens een 'proef' inwendig onderzoek wil doen. Gewoon zodat jij eens kan ervaren hoe dat is en je een beetje weet wat je kan verwachten. Komt goed, maak je niet te druk. Je blijft altijd de baas. Voelen naar de ontsluiting gebeurt met jouw toestemming en op jouw tempo.
Wat je collega, denk ik, bedoelt is dat het lijkt of er een hele arm verdwijnt. Voor het toucheren moet er gevoeld worden en dat kan nu eenmaal niet met de neus van de vk. Toucheren kun je ook weigeren trouwens.
Ik heb 2x een hele arm in mij gehad, maar dat was onder narcose om mijn placenta los te peuteren en ons middelste kind geboren te laten worden (stilgeboorte).
Moet hier eigenlijk om lachen 🤭 vooral omdat ik mezelf er wel in herken. Ben je bang voor de pijn die ze kunnen veroorzaken met hun hand of ben je eerder beschaamd/preuts?
Ik deel even mijn ervaring: Naar het einde van de zwangerschap kan het wel eens gebeuren (afhankelijk van gynaecoloog!) dat je enkele vingers (echt geen volledige hand) in je vagina krijgt. Mijn eerste gynaecoloog heeft dat gedaan. De gynaecoloog die ik nu heb kijkt gewoon via de echo of ik al ontsluiting heb en/of mijn baarmoedermond verweekt is. Tijdens de bevalling is er idd geen echo apparaat beschikbaar, dus komen vroedvrouwen om de 4uur controleren hoeveel ontsluiting je hebt. Dit doen ze door hun vingers (opnieuw niet heel hun hand) in je vagina te steken. 5 vingers is dan gelijk aan 10cm en mag je persen. Wat jouw collega had was een inleiding, of toch een stap ervan. Dit heb ik ook gehad met de oudste. Het pilletje wordt dan inderdaad met de vingers tot aan de baarmoedermond gebracht. Soms gebeurt het ook dat ze tijdens de arbeid met de monitor het hartslag van je kindje niet goed kunnen vinden. Dan plaatsen ze een klein "haakje" op het hoofdje van de ongeboren baby om zo het hartslag te kunnen volgen. Ook dan moeten ze even met hun vingers tot aan het hoofdje van de baby.
Normaal gezien komt het hoofdje van de baby eerst. Daarna zitten de schoudertjes wat "vast" en moet de baby een slag gedraaid worden zodat de schouders eruit kunnen. Geloof mij, daar kan echt geen hand meer bij 😅 opnieuw gebeurt dat door enkele vingers te gebruiken. Checken of de placenta loskomt heb ik niet meegemaakt. Terwijl de baby na de bevalling werd schoon gemaakt, bleef 1 vroedvrouw bij mij zitten om het bloedverlies in de gaten te houden. Tegen dat de baby klaar was, kwam de placenta er vanzelf uit en heeft de vroedvrouw/gynaecoloog die opgevangen en weggebracht.
Het lijkt alsof ze continu in je vagina zitten. Maar eerlijk gezegd herinner ik mij hier amper iets van... ik ben zelf zó preuts op dit gebied. De eerste keer dat ik een echo kreeg op 8 weken en mijn broek moest uittrekken, wilde ik bijna huilen van schaamte. Maar op dat moment heb je de tijd niet om je hierover zorgen te maken. Je hoofd staat er ook echt niet naar. Dan lijkt het zo onbenullig! En daarbij, die vroedvrouwen en gynaecologen doen dit heel de dag, elke dag
Bij mij is er een keertje met een volledige hand gevoeld tijdens het indalen (baby zat vast) en nadien om het loslaten van de placenta te stimuleren als ik me goed herinner. Uiteindelijk was dat niet zo erg, want een babyhoofdje is groter dan een hand en ik heb er nauwelijks wat van gevoeld. Bij mij is de bevalling ook op gang gebracht met een pilletje, en ik heb een hoog liggende baarmoedermond met daarbij ook nog eens 0 ontsluiting. Een stagaire is toen met een volle hand naar binnen geweest om de baarmoedermond op te zoeken, en dan is er nog niks opgerekt zeg maar, want de bevalling is nog niet begonnen. Dát vond ik wel uiterst pijnlijk.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (12) Verversen