Dag allemaal,

Ik ben wat opzoek naar herkenning. De sterke wens voor een tweede was er bij mij al toen ons kindje 3 maanden was. Toen er voor gekozen echt nog een poos te wachten om meerdere redenen. We hebben gister besloten dat we volgende maand ervoor gaan en toen raakte ik meteen enthousiast en mijn partner uiteraad ook, echter bekruipt mij het gevoel van angst toch wel ineens, voor van alles en nog wat, ik herken dit niet zo erg toen wij het gingen proberen voor ons dochtertje. Ik ben vooral bang dat het tweede kindje bijvoorbeeld een huil baby wordt, dat zowel de oudste als de baby wakker worden snachts(de oudste komt 9 van de 10x nog steeds voor een melk fles), de angst dat 2 kleine kids "teveel" worden. Ook ben ik bang voor de zwangerschap, tijdens de vorige zwangerschap heel lang misselijk geweest, zelfs na de zwangerschap nog. Iedere ochtend moeten overgeven, erg vermoeid geweest(wel 2 dutjes dag slapen). Met 17 weken al last van ichias. Ik vind het zo gek want het is niet het gevoel van niet willen. Zou het een kwestie van dat het dichtbij komt?

Herkennen meer ouders dit?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (15)    Verversen


  • mijn~meisje

    je weet wat er gaat komen. Tuurlijk mag dat ook een beetje eng zijn. Dat is echt niet erg.
    Als die tweede er eenmaal is vind het zijn weg echt wel. Soms zal alles op rolletjes lopen en soms kom je 4 handen te kort. Maar ook dat komt allemaal weer goed.

  • Dibbus

    Zo herkenbaar! Mijn kleine man is nu 9 mnd en we hebben nog niet besloten of we voor een tweede willen gaan. Mijn angst dat er iets mis zou zijn met dit kindje of idd een hele slechte slaper of een hele zware zwangerschap is veel groter dan bij de eerste! Deels omdat ik nu veel meer weet wat de impact is van zo'n kleintje en deels ook omdat ik bang ben dat ik mijn eerste baby er wat mee aan doe als de tweede heel lastig is.
    Voorlopig ziet mijn partner het sowieso niet zitten, dus wellicht hoef ik de keus überhaupt niet te maken 😅

  • Maartje07

    O, had ik 4x (blij vlagen dan)😁.
    Heb inmiddels 4 kinderen en gaat hartstikke goed. Zodra ze geboren waren, verdween de angst van ‘Kan ik dit wel?’ en doe je het gewoon. Go with the flow!

  • Shrimp

    Wel heel ff zo n gedachte maar aangezien ik bijna uitgerekend ben van de zesde duren die gedachtes niet lang 🤪. Ik heb twee ASS kindjes en een huilbaby gehad. Ja.. er is altijd kans op van alles. Ik vertrouw op God dat Die mij kracht geeft om wat er ook voor de voeten gegooid wordt , te kunnen dragen ☺️. Bij de eerste drie bekkeninstabiliteit gehad of iets wat me wel beperkte en pijn opleverde in elk geval.. kon s nachts als er eentje riep nauwelijks in beweging komen, dan wierp ik mezelf maar van het bed af. Qua misselijkheid , ik heb ze weleens allemaal Olvarit voorgeschoteld; opgewarmd met m’n neus dichtgeknepen 🤣. Ja met twee kleintjes zijn er wel eens meerdere tegelijk wakker snachts.. dan voedde ik baby terwijl peuter naast me stond in een soort zombie staat 🤭. Baby terug , peuter terug en weer bed in. Je hebt er straks “ maar” twee. Als iedereen daarna weer gaat krijsen , dan neem je ze desnoods allebei bij je.. volgende nacht weer een poging 😘 en ik weet ff niet hoe oud je oudste is, maar je hebt nog zat tijd om dingen te veranderen die je straks voordeel opleveren. Succes

  • Lyn2021

    Ik heb 4 kinderen waarvan ik bij de vierde zwangerschap nog niet wist dat ik er na 10 dagen of eigenlijk gelijk al er alleen voor zou komen te staan en ook ik red het. Komt allemaal goed

  • Snuitje88

    Herkenbaar hoor, je bent bewuster wat je te wachten staat. En je weet niet hoe het gaat zijn en lopen. Controle hebben is veel fijner natuurlijk.
    Maar echt ik heb meer genoten van de tweede. Zwangerschap ging al sneller want er loopt er 1 rond. Bij nr 1 dacht ik dat ik alles perfect moest doen. Tweede relaxer en ook al je ervaring die ineens omhoog popt. En nu de derde op komst is ben ik weer bewuster van dingen en gezondheid maar ook nu gaan we het wel weer zien en zijn we relaxt. Je heb gelukkig ook als zover is nog een proces van 9mnd om er naar toe te leven en voor te bereiden!

  • Charliecharlie

    Ja, ik snap het wel, ook omdat je er de eerste keer meer onbevangen in gaat. Van “ach, ja, een huilbaby zal best vervelend zijn, maar komt wel goed toch”? En echt nog een beetje geromantiseerd beeld. Pas na de eerste krijg je toch een beter idee van de intensiteit van zo’n baby. En ook al is het geen huilbaby, kan je je toch levendig indenken hoe dat zou zijn, want die huiluurtjes zijn al zo heftig.

    Toch vond ik de tweede veel beter te doen! Je weet een beetje hoe het werkt. En ja, jazeker, het is drukker, maar man wat heb ik meer genoten van de babytijd! Als je een tweede wil, moet je je niet laten weerhouden door angsten en onzekerheden :) “dat zien we dan wel” is soms een fijne insteek.

  • Florien84

    Herkenbaar en bij de derde nog meer dan bij de tweede. En ook toen ik zwanger was. En het valt mij echt heel erg mee. Ik ben zo blij en dankbaar dat ze er is.

  • Nicolette87

    Herkenbaar!

  • Flamingootje

    Oh creepy, zou bijna denken dat ik dit topic vannacht in mn slaap heb getypt haha. Onwijs herkenbaar.

    Zoontje was een jongetje dat slecht sliep, zowel overdag als snachts. Sliep alleen op ons, behalve van 23 tot 6, dan sliep hij in bed maar met meerdere nachtvoedingen en veel moeite om weer opnieuw te gaan slapen.

    Wij willen in september voor een 2e gaan. Maar nu heb ik savonds mn handen vrij, kan ik lekker sporten, tv kijken, het huishouden doen, met vriendinnen weg. Dat gaat dan veel lastiger. Ik deed echt niets, behalve met de baby op de bank of in de slaapkamer zitten. Als ik daaraan terug denk, op het moment dat ik lekker in de tuin zit terwijl dreumes slaapt dan denk ik: shit doen we er wel goed aan?

    Maar als ik eraan denk op het moment dat ik met mn zoontje aan t spelen ben of dat hij zelf lekker aan t keutelen is dan denk ik, ohhh ja ik wil er nog een bij😍😍

  • billys

    Hier is onze zoon ook zo'n terrorslaper. Toch voor een 2e gegaan en echt, dit is een voorbeeldige slaper. We weten niet wat we meemaken en verwachten eigenlijk dat het elk moment weer om kan slaan.

    Misschien baar jij ook wel zo'n succesverhaal 🤭

  • Flamingootje

    Ahh ik hoop het🍀. Wat heerlijk voor jullie 😍❤️

  • mammabear

    Ik heb hetzelfde, ook weer bij nr 4 haha. Komt uiteindelijk allemaal weer goed.

  • Mijndraakjes

    Herkenbaar hoor. Je bent je bij de tweede veel meer bewust van hoe het gaat zijn. Niet alleen de zwangerschap, maar ook de bevalling en de babytijd. Je bent erachter dat niet alles alleen maar een roze wolk is. Maar gelukkig weet je ook dat je alles vergeet zodra je kindje er eenmaal is ;) En daarna is het weer hard bikkelen ja. En je weet waar je dat voor doet. Het komt goed, echt waar!

  • Scheirischa

    Dit idd. Heel mooi verwoord.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50