Momenteel word ik gek van mezelf dus ik moet het even kwijt.. wie herkent zich in de enorme onzekerheid dat alles mis is met je baby? Het is totaal nergens op gebaseerd.. ik dacht altijd dat ik heel relaxt zwanger zou zijn en niet moeilijk zou doen. “Joh, geen rauw vlees en rauwmelkse kaas etc en je doet het goed, niet moeilijk doen”. Zo dacht ik. Totdat ik zwanger werd. Ik heb een kat geaaid en daarna een plak cake met m’n handen gegeten: ‘shit toxoplasmose, ik weet nu zeker dat ik het heb.’ Ik heb cake gegeten die nog nat was vanbinnen: ‘shit rauw, nu besmet ik de baby’. Of überhaupt als ik m’n handen niet heb gewassen een keer. Of als ik in een restaurant eet. Word ik gek? Volmondig zal hier een ja op komen. Maar dit is zo irritant. In mijn hoofd is er bijna geen mogelijkheid dat er een gezond kindje in mijn buik zit. Zo sneu want ik zou zo graag willen genieten... ben nu ook pas 10 weken. Zijn er meer die zich hierin herkennen?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (12)    Verversen


  • Nolaa

    Heel herkenbaar! Zit aan 13 weken en elke dag denk ik “oh, ik voel niets meer.. Klopt het hartje nog wel” etc. Minder in voeding maar wel gewoon dat er iets verkeerd zou lopen..

  • Pipi55

    Jep dat heb ik ook.. kon je het maar elke dag checken hè.. ik denk dat ook steeds. Ik leef echt naar de volgende echo toe, dat zal voorlopig nog wel even zo blijven.. :)

  • Nolaa

    Klopt.. Ik tel ook elke echo af en de laatste dagen voor de echo duren het langst!

  • Pipi55

    Thanks voor jullie reacties! Ik ben dus niet helemaal gek (en niet de enige). Dat is een opluchting! Ik zal het inderdaad proberen te parkeren onder het direct aanwezige ‘moedergevoel’. Dat wordt moeilijk maar zal het er sowieso ook met m’n vk over hebben! Thanks nogmaals :)

  • Bambi84

    Ik zal je verhaal vertellen ik was op een verjaardag heel gezellig was best wel warm. Nu zouden we daar eten. Nou hadden ze kip in van die opwarm schalen en niet in de koelkast. En die zoon nog met zijn vingers erin en eruit eten. Ik heb gewoon niks gegeten thuis maar wat gegeten durfde het echt niet

  • Bambi84

    Ik had dat ook zo erg dat ik bang was dat ik iets verkeerds at dat me kindje ziek werd ik at ook echt maar heel geselecteerd en echt niet bij andere

  • mcvr

    Makkelijk gezegd, maar... Geen zorgen maken over het feit dat je je zorgen maakt! 😄 De natuur heeft het zo geregeld dat er een soort ‘beschermingsmechanisme’ opstart in ons, heel nuttig; want je voorkomt nu dus wél dat je van alles verkeerd doet. Je leest er veel over en staat er steeds bij stil... Straks ook super nuttig als de baby geboren is: als je een ruimte binnenkomt, zie je meteen alle potentiële gevaren wanneer je een kruipende baby hebt. Zoals: openstaande deuren, te wilde niet-oplettende kinderen verhoginkjes enz. Ik schrok hier ook van bij ons eerste kindje, moest er ook enorm aan wennen dat ik niet zorgeloos was. Maar: het wordt echt beter... ons zoontje is nu 2j8m en sinds een half jaar kan ik hem veel meer loslaten, nu zijn eigen mechanisme om gevaar te herkennen ook werkt (natuurlijk nog niet altijd; het blijft oppassen).

    Dus: prijs jezelf voor deze mooie en nuttige eigenschap! 👏😅

  • Esther270720

    Jaaa heel erg herkenbaar! Nu ik de termijnecho heb gehad met 12 weken is de angst wel iets afgenomen. Ik hoop voor je dat het bij jou ook iets minder wordt!

  • Keesjeaap5

    Zeer herkenbaar! Kon je maar dagelijks een kijkje in je buik nemen hè? Ik merk wel dat ik er nu met 38 weken, minder last van heb dan in het begin!

  • Feria

    Heeeeeel herkenbaar! Helemaal omdat mijn vriend arts is en dus letterlijk alles wat er mis kan gaat weet... Heb ook nooit echt een manier gevonden om de angsten het hoofd te bieden en/of er goed mee om te gaan. Alleen de gedachte dat de kans dat alles goed gaat verreweg het grootst is. Succes!

  • Lama94

    Absoluut herkenbaar!
    Na twee miskramen maakte ik mezelf de derde zwangerschap helemaal gek. Ik at alleen nog maar eten wat ik of mijn man bereid had. En bij mijn man keek ik of hij het wel helemaal goed deed. Katten aaide ik niet en toen ik door een vogel werd gebeten heb ik urenlang gegoogeld en toen toch maar de volgende dag bij de verloskundige nagevraagd of het kwaad kon. Mijn handen waren kapot van het vele handen wassen. En zo nog meer dingen. Ik wist dat ik overdreef maar toch bleef ik het doen.
    Mijn derde zwangerschap was gelukkig een gezonde zwangerschap. Maar dat was het vast ook wel zonder bloedende handen geweest..
    Succes met relativeren, mij lukte het niet.

  • Paprikaplantje

    Daar had ik mijn vorige zwangerschap extreem last van ( werd miskraam) dan had ik groente met zand aangeraakt, of walnoten geraapt waar katten lopen. Ik was echt niet gerust te krijgen. Zwangerschap daarvoor was niet gepland, dus met andere dingen bezig. Nu weer zwanger en voor mijn gevoel heb ik alle fouten al gemaakt bij m'n misgelopen zwangerschap ( heeft er niks mee te maken gehad, was gewoon irrationeel) en denk ik nu bij alles heel goed na, maar hen nog geen dingen gedaan waar ik spijt van heb.
    Anyway ik kan nog wel heel panisch zijn voor speeksel en snot van dochterlief ( want cmv virus) en heb op 2 plaatsen in huis handgel staan ( doe ik echt nooooit als ik niet zwanger ben)
    Dus ja ik ben ook gewoon heel panisch. Lijkt me niks mis mee, we willen gewoon het beste voor ons kindje.
    Ik zit niet te veel in onder afwijkingen, ik leef nu een beetje met de dag ivm eerdere miskraam

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50