Na mijn vermoeden dat ik terug zwanger kon zijn, heb ik deze morgen getest en die was heel duidelijk positief. 3 jaar geleden was net hetzelfde gebeurd ongepland zwanger maar toen heb na enkele weken twijfel voor mijn kindje gekozen want mijn partner wilde niet meer dan 2 kids. Uiteindelijk zijn we nu heel gelukkig geworden met ons 5. Ik weet dat dit kindje nu er echt niet bij kan, maar moet ik dit nu echt opbiechten aan mijn partner of kies ik toch om het te laten weg halen voor dat iemand er iets van merkt? De vorige keer dacht mijn partner al dat ik dit gepland had en dat was niet, het was net als nu gewoon een ongeluk en dat was toen heel zwaar voor mij en ik wil mijn relatie hiervoor niet op het spel te zetten. Ik ben nog nooit zo rustig en zeker geweest met het idee om een zwangerschap stopt te zetten. Kan iemand me goeie raad geven?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Testresultaten


reacties (81)    Verversen


  • RissyW

    Erg bijzonder om het een ongeplande zwangerschap te noemen als je beide geen voorzorg maatregelen neemt. Weten toch allemaal waar de kindjes van daan komen. Veel wijsheid

  • Barbamammie79

    Kun je zwanger worden van seks? Echt?

    Precies wat jij zegt.... seks hebben zonder voorbehoedsmiddelen.... dan kun je er op wachten... dat is dan een keertje raak.
    Als men dat echt niet wil... laat je dan steriliseren zou ik zeggen.

  • RissyW

    Bijzonder he 😂😂dat je van seks zwanger kunt worden

  • Barbamammie79

    Ja... best een leuke manier eigenlijk

  • RissyW

    Hahaha dat zeker! 😂

  • enitam

    Waar een ongelukje gebeurt zijn er 2 verantwoordelijk. Dus ook hij moet met deze waarheid geconfronteerd worden en samen deze zware beslissing nemen. Welke dan ook!

  • tweede83

    wees eerlijk naar je man toe! Zeker met deze zwangerschap. En het overkomt jullie allebei. Maak samen dan de keuze wat jullie willen. Jullie kunnen elkaar tot steun zijn met welke beslissing je dan ook maakt. Ik wens je veel kracht en wijsheid toe!

  • Denelientjes

    Wat Lispeltuut zegt!
    Wees gewoon eerlijk en je gevoel erbij!
    Als hij je niet gelooft dat zou schandalig zijn. Sterkte met je beslissing. Ik heb zelf zoiets waar er 3 kindjes kunnen eten past ook vast een vierde.
    Ik ben geen voorstander van abortus.
    Kijk ook waar het "mis" is gegaan en laat 1 van jullie helpen?!

  • Lispeltuut

    Ik zou zelf ongelofelijk kwaad worden wanneer iemand anders zou beslissen over het wel/ niet leven van mijn kind (in wording).
    Onderschat ook de impact van een abortus niet, dan is het fijn wanneer je man je bij kan staan.

  • Sweethearts

    De gedachte aan abortus of een abortus zelf moet je niet verzwijgen meid. Het is van te voren en naderhand prettig om er over te kunnen praten. Ook al ben je zeker... Helaas kan ik daar ook over mee praten. Mocht je wat willen weten kun je mij een PB sturen. Ik help je graag met het beantwoorden van vragen.
    En voor degene die er niet tegen kunnen dat er zo'n vraag wordt gesteld: het leven zit vol tegenstrijdigheden, iedereen mag een mening hebben, maar voor iedereen is een situatie anders. Daarbij is de titel ook duidelijk, als je er niet tegen kunt, open de topic dan niet.

  • mijn~meisje

    goed dat je hebt verteld dat je zwanger bent. Ook al snap ik dat je bijv stiekem een abortus zou willen doen ik denk niet dat je zo iets groots moet verzwijgen. Laat het tot hem door dringen en ga op een geven moment weer het gesprek aan. Wat doen we hier aan, houden we het of laten we het weg halen.
    Je hebt het over abortus maar ook jij zou daar achter moeten staan. Dat is iets wat voor mij niet 100% duidelijk word maar zelf weet je daar het antwoord wel op.
    Veel sterkte! helaas weet ik alles van onverwacht zwanger worden en de negatieve gevolgen

  • Lot87

    Ik heb nu ook jouw blogs gelezen. Het is mij wel duidelijk dat dit niet ongepland was. De derde ook...

  • Jjm

    Het is wel te merken dat dit een forum voor hormonen is.

    Het is een wondertje. Uhh, het is een biologisch proces. Een wonder is iets wat nauwelijks voorkomt. Met de huidige overbevolking is een zwangerschap voor de meeste vrouwen een normaal proces. Maar oké, ieder zijn eigen definitie. Deze dame heeft dus een andere definitie van een wonder dan de mensen die in miljarden wonderen geloven. Dat is toch prima?

    En dan het deel je moet het houden want er zijn vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen. Say what? Hoe helpt dat dan de vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen?

    Nog niet te spreken over de mensen die gaan schelden, jouw soort mensen? Kalm aan! Een advies geven is één ding. Je twijfels hebben over het verhaal een ander iets. Maar zo omgaan met de medemens is niet nodig toch?

    Of je was er zelf bij en dus moet je voor de gevolgen opdraaien. Dikke prima, maar een abortus is ook je verantwoording nemen als dat in die situatie het beste is. Daar kunnen wij niet over oordelen op basis van een paar blogs.

    En ja, ik heb gelezen dat dit ongeplande kindje verwekt is door een groot gebrek aan anticonceptie. Ja, ik vind dit dan ook niet zo ongepland of verrassend. Maar meer dan hopen dat ze er samen uitkomen en een beslissing maken waar ze beide achter staan kan en wil ik niet doen.

  • Sweethearts

    In een woord 'wauw' !

  • niobe

    goed gezegd!

  • Beriotje

    Ik snap jullie reacties heel goed, ma dit is niet enkel mij te verwijten hij heeft ook nooit voorzorgen genomen. Ik zorgde dat er condooms waren en dat hij ze gebruikte want hij gebruikt het niet graag. Hij kent ook de gevolgen en 3 jaar geleden heb ik wel mijn verantwoordelijkheid genomen en heb ik voor mijn kindje gekozen omdat zo'n onschuldig wezen niet moest opdraaien voor mijn stommigheid want dat kindje wilde hij toen ook niet. Ik zorg nu uitsluitend voor hem omdat ik mij daar heel schuldig over gevoeld heb en de papa niet wou belasten met mijn keuze. Ik heb de papa vanavond verteld dat ik zwanger ben en hij zei da dacht ik al en verder dus niks. Wat moet ik daar nu mee. Ik heb mijn fout toen goed gemaakt en dat probeer ik dagelijks te doen door goed voor mijn zoontje te zorgen. Hij wil geen kinderen meer waarom heeft hij dan niet zijn voorzorgen genomen, het is makelijk de verantwoordelijkheid door te schuiven en als er dan iets gebeurd te doen van ja los het maar op. Ik heb toen de juiste keuze gemaakt en ik zal terug de juiste keuze maken wat ze ook zal zijn. Ik vrijdag afspraak met de huisarts en dan zien we wel verder. Ma het spijt me dat ik zo heftige reacties heb veroorzaakt dat was niet mijn bedoeling.

  • pinkblue

    als je man geen condoom wilt gebruiken en ook zeker geen kind dan is tijd voor knippie en een knup

  • Serinakiani

    Waarom kies je niet voor een sterilisatie? Je wilt geen kinderen meer ga er dan ook bewust mee om ik heb me ook laten helpen na vijf kids en word ook niet meer zwanger... Dit is een fout van jullie beide

  • Lot87

    Ik vind het ook onverantwoordelijk van jullie beide als er niet genoeg voorzorgsmaatregelen zijn genomen om zwangerschap te voorkomen. Dat jij nu voor de jongste zorgt om "jouw fout" goed te maken krijg ik al kippenvel van. Als jij geen hormonen wil (anders had je al lang aan de pil oid gezeten neem ik aan) en hij geen condooms... En jullie (hij) willen echt geen kinderen meer moeten jullie allebei over de andere manieren praten. Bij een van de twee gaat de knoop erin. De communicatie vind ik ook zorgelijk. Je zou toch alles met elkaar moeten kunnen bespreken? Soms vind ik het ook spannend om iets te bespreken met mijn partner maar je bent samen verantwoordelijk voor dit alles

  • niobe

    Als hij keer op keer geen condoom wil gebruiken en moet jij het niet zijn die zijn probleem moet oplossen. Voortaan benen bij elkaar houden tot het condoom goed en wel om zijn pik zit. Zorg dat hij meegaat naar de huisarts vrijdag!

  • Jeppie

    Veel sterkte met het maken van een keuze. Een keuze die van jou/jullie is. Wat hier op het forum ook gezegd wordt, maakt daarbij niet uit.
    Ik hoop dat je een keuze kunt maken waar je ook echt mee verder kunt. Beide opties zullen impact hebben op je leven en je relatie. Alle goeds!

  • Dazielle13

    Naast ieders mening over of het nou wel of niet een ongeluk was en of je het wel of niet moet houden: dat is aan jullie en ik zeg bewust jullie, want het is een keus van jou en je vriend. Je vriend was er ook bij en is zelfs de vader van de kleine in je buik. Je mag hem niet het recht ontnemen om op zijn minst op de hoogte te zijn van dat je zwanger bent en dus een kleine verwacht die ook van hem is.

    Ga met je vriend om tafel en vertel het. Jullie hebben het beide bewust onveilig gedaan en dus moeten jullie ook samen die beslissing maken wat jullie hiermee doen. Ga er ook mee naar de huisarts en overleg daar, desnoods samen. Maar deze beslissing neem je, als je verstandig bent, niet alleen.

    Succes met jullie beslissing.

  • Y1607

    Aan je vorige blog te lezen is dit kindje niet zo ongepland. Ik snap werkelijk niet dat vrouwen zo hun relatie op het spel zetten waar ook al kinderen in het spel zijn. En dan ook nog het leven van je ongeboren kind op het spel zet... Ik hoop voor jou en je gezin dat je man erin trapt met het verhaal dat dit weer een ongelukje was...

  • Amatullaah

    Lol ging even de blog lezen.. heeeeel raar dit, je kan zon keus niet in je eentje maken.

  • Mamsievan3

    Ik heb ook alle blogs gelezen van haar, het is dat ze al zo lang lid is, maar ben echt verbaasd..... kan er ook niet meer over zeggen.

  • Ryder85

    Het verbaasd me wel hoe de dames hier een blog met een probleem als dit op hun eigen situatie weten te betrekken. Ik snap dat het tegen jouw eigen gevoel ingaat maar je kunt toch niet verwachten dat een vreemde rekening gaat houden met wat voor gevoelens iets oproept in jouw eigen situatie? Buiten dat ik van mening ben dat het vreemd is om als vragenstelster zo’n beslissing te nemen zonder je man (je kon niet zonder hem beslissen voor een vierde te gaan maar wel beslissen het leven van de vierde te beëindigen?!), vind ik het ook best egoïstisch om de keuze van een ander, een voor jou vreemde, op jezelf te betrekken. Gelukkig denken we niet overal hetzelfde over en is er hopelijk ruimte voor een nette volwassen discussie over een gevoelig onderwerp als dit ipv iemand met de grond gelijk te maken.

  • Lynn.x3

    Ik vind dat je, je man iig moet vertellen erover wat je ook kiest..
    En tot slot vind ik je behoorlijk egoïstisch je hebt wel seks maar consequenties kan je niet aanvaarden.. als ik geen kind zou willen dan hou ik me benen bij elkaar. Ik vind iedereen die seks heeft, heeft een kans zwanger te worden dan moet je ook accepteren dat het kan.. en niet omdat jij je benen spreid moet je kindje maar dood. Weet je hoeveel vrouwen er zoveel moeite voor doen om een babytje te krijgen? En jij vermoord er zomaar even eentje voor een paar minuten plezier, je kan deze baby ook ter adoptie afstaan je maakt er een gezin blij mee.

  • Missadriana

    Ik denk dat je het beste contact kunt opnemen met je huisarts. Ik lees veel tegenstrijdigheden in je verhalen en reacties dus vraag me af of het wel helemaal goed met je gaat? Je schrijft dat je nog een 4e kindje wil maar 2 maanden later ben je zwanger en wil je het laten weghalen? Eerder lees ik dat je je relatie niet op het spel wil zetten maar zo’n grote beslissing als een kindje laten weghalen wil je wel achter de rug van je partner om doen? Ik vraag me ook af hoe goed jullie relatie is als je zegt dat jij je kindjes bijna als alleenstaande mama opvoedt. Misschien kan iemand met een objectief beeld, zoals een huisarts, nieuw licht op de situatie schijnen. Daarnaast raad ik jullie aan om je opnieuw voor te laten lichten over anticonceptie zodat dit niet voor een derde keer gebeurd. En zoals hieronder ook al eens werd gezegd, de reacties hieronder zijn erg hard (wat erg begrijpelijk is) maar laat je uiteindelijk geen schuld gevoel aanpraten. Het is jullie keuze. Ik ben benieuwd hoe dit af gaat lopen.

  • keizerswensje

    of je het nu wil of niet, blijf er niet alleen mee zitten, je man hoort dit ook te weten.
    vooral omdat dit de 2e x is dat dit voorvalt. misschien moeten jullie eens samen overleggen of een sterilisatie voor een van jullie beiden er niet inzit? want als jullie zeker zijn dat er gene meer mag bijkomen en jullie blijken een heel vruchtbare combinatie is dat toch het overwegen waard om niet ooit opnieuw voor diezelfde moeilijke keuze te moeten staan?

  • Jurkje

    Naast alles wat de andere wel ontwikkelde moeder/vrouw hier onder al aangeeft vind ik persoonlijk ook nog dat
    Het ergste van jou soort zijn zij die wachten tot het al een babytje is en er al armpjes en beentjes en van alles aan en en in zit. Voor de rest kan ik alleen maar boos en verdrietig zijn dat werkelijk dergelijke mensen zoals jou bestaan. Hoop maar dat je onder de "nepperts" valt en dit een zieke manier van aandacht zoeken op een forum is. Want anders ben je nog zieker dan dat, mede met de kennis van jou geschiedenis hier... waar zijn de haat reacties bij alle moeders die haar terecht wijzen? Je weet wel die haat reacties die ik kreeg toen ik vorige keer iemand die compleet babytje wou laten weghalen uit angst voor depressie terecht wees.
    Het zou geen optie mogen zijn. Wie ben ik om te oordelen? Wie zijn hun om leven te doden. Gewoon verrantwoordelijkheid nemen voor het kind die jij door eigen toedoen hebt gekregen.. met alle consequenties die daarbij komen. Dat vind ik namelijk stof in verhouding met de Dood voor eigen kind. Dus jij gunt de dood voor jou kind uit angst voor de breuk met je man? terwijl de liefde die een kind en ouder heeft meer zeker en standvastiger is. Dan dat een man liefde voor zijn vrouw of anders om heeft en standhoud. Hoeveel gaan er scheiden... de dood of leven voor dit kindje is geen garantie voor een scheiding of niet... maar garantie is er dat eenmaal dood , dood is.

  • Y1607

    Dit dus.. Ik hoop ook altijd maar dat die verhalen nep zijn. Gelukkig is het merendeel dat ook...

  • freyfrey

    Sex heb je ook samen, dus een zwangerschap is ook samen. Gepland of niet. Ik vind het ook erg heftig om het te moeten lezen dat je schrijft dat je het dan maar laat weg halen voor iemand het door heeft. Als zo een beslissing zo makkelijk is. Hoeveel waarde hecht je dan aan een geboren kind. En tuurlijk per ongeluk zwanger worden bestaat. Maar als je weet dat je door je spiraal of pil al eerder zwanger ben dan doe je het toch ook met condoom erbij? Vind ook dat niet alleen jij maar ook je man de gevolgen moet dragen hiervan. En als dit al eerder per ongeluk is gebeurt en hij vind het niks? Waarom laat hij zich dan niet steriliseren????

    Het hoeft niet altijd de vrouw te zijn die wat moet doen.

    Ik ben ook 1 van de vele dames hier die hopen op een kindje, maar het niet lukt. En naast Abortus zijn er ook nog andere mogelijkheden zoals bijvoorbeeld adoptie.

  • Lady-Whistledown

    Zwanger word je toch echt samen dus je zal echt aan je man moeten vertellen dat je zwanger bent. Daarna samen op zoek naar een oplossing. Achter zijn rug om een abortus ondergaan komt echt niet goed. Je zal altijd eerlijk moeten zijn en ik kan mij niet voorstellen dat je met dit geheim zou kunnen leven. Daar zet je zeker je relatie mee op het spel. Niet doen dus! Moet eerlijk zeggen dat ik het bijzonder vind dat het je twee keer lukt om ongepland zwanger te raken. Je zou denken dat jij en je partner na de eerste keer al voldoende maatregelen zouden nemen om een tweede keer te voorkomen. Ga dus met je partner in gesprek.

  • niobe

    Meis je maakt heel veel heftige reacties los omdat je je hulproep plaatst op een forum voor mensen die juist wel enorm zitten te wachten op een kindje. Ondanks dat ik sommige reacties hieronder niet netjes vind vanwege taalgebruik en verdere inhoud, vind ik dat het vrij logisch is dat je deze reacties krijgt op een dergelijk forum.

    Voor hulp moet je allereerst bij je huisarts zijn. Ten tweede moet je dit delen met je partner, hoe erg je ook denk dat hij het zal vinden moeten jullie dit samen doen anders beschadig je onherroepelijk jezelf, je partner en jullie relatie. Daarnaast zijn er vele instanties die jullie hierbij kunnen helpen. Jullie hebben een keus, meerderen zelfs. Je hebt alleen hulp nodig om de juiste korte termijn én lange termijn oplossing te vinden voor jullie. Kijk eens hier: https://www.beschermdewieg.nl/

  • Mama-van-7-wondertjes

    Ik heb dit een paar wkn geleden ook meegemaakt.zwanger van de vijfde.wij wilde ook geen kinderen meer.ik deed de test brak in huilen uit en wist zeker een abortus.mijn man het verteld en hoe zeker hij altijd was van nooit meer een kindje erbij was hij de gene die zei we gaan er voor.zelf wel moeite gehad maar met goede gesprekken besloten om er maar voor te gaan.en langzaam ben ik toch wel blij.

  • Vlindermoeder

    We hebben net een super mooie eerste echo gehad. Dit kindje is zo ontzettend welkom na het overlijden van onze zoons! Als je zo'n echo ziet, zou je het dan nog over je hart kunnen verkrijgen om maar te denken aan abortus? Zo ja, dan ben je het kindje ook niet waard ook. Als je samen seks hebt, dan weet je wat de gevolgen kunnen zijn. Als ik het goed begrijp is het niet een kwestie van zwanger door een gescheurd condoom en ondanks gebruik van de pil of iets dergelijks! Neem je verantwoordelijkheid. Veel vrouwen zouden zo ontzettend graag een kindje krijgen!

  • niobe

  • Myrtheflower

    Misschien ook slim om daarna samen aan tafel te gaan zitten hoe je dit in de toekomst wel voorkomen kan, aangezien dit de tweede maal is.

    Persoonlijk vind ik wel dat jullie samen je verantwoordelijkheden dragen mogen. Niet jij of hij, nee het jullie kindje is van jullie samen, zijn en jouwn dna verwekt door een daad van jullie samen.

  • Marley91

    Neem mij niet kwalijk,
    Maar hoe de fuck kun je al voor de tweede keer ongepland zwanger worden?
    Dat het je eens overkomt. Ja stom. Kan. Maar dan neem je daarna toch maatregelen lijkt mij.
    Er zijn zoveel verschillende manieren van betrouwbare anticonceptie. (Mits juist wordt gebruikt)
    En áls je geen anticonceptie wil en je partner ook niet, mAar jullie willen geen kindje meer, sja dan maar geen seks hè.
    Tis het één of het ander.

    Verder weet ik niet wat ik moet reageren. Zou bijna zeggen breek het maar af ja. Want vind het zielig voor het kindje.

  • verrassing2019

    Ik vreet mezelf ook op na deze Topic want zat zelf in een situatie vorig jaar zwanger geraakt door de pil heen maar echt niet aan abortus gedacht en ik heb een zieke man hartpatient na 2x hartinfarct maar toch hebben wij nooit nagedacht over abortus ben je gek je doet het samen en als je de pil slikt spiraal hebt of wat dan ook weet je dat er ene kans bestaat dat je zwanger kunt raken.
    dus met de 3de was geplande keizersnede meteen sterilisatie.
    baby kind is het mooiste wat je kan krijgen en je mag blij zijn dat je zwanger kunt raken genoeg vrouwen die jaren bezig zijn mijn vriendin was 16 kaar bezig uiteindelijk 1 dochter.. en dan kan ik zoooo boos worden om dit soort topics😡 gaat ze schrijven 2de keer ongelukje nou niet de baby is een ongeluk maar jij bent een ongeluk tijdens het vrijen denk je daar niet aan maar achteraf met een positief test denk je oeps zwanger ongeluk ongepland.
    en dat je je relatie op het spel moet zetten hoe zo voor jullie kindje ik begrijp dat echt niet het is toch van jullie samen! sorry hoor dan is jullie relatie niet sterk genoeg dan klopt er nu al iets niet, als mijn man mij zou verlaten omdat ik zwanger ben geraakt daar is de deur doei🥶🥶
    ik zou nog zoveeeeel willen typen maar laat het maar hierbij 😡😡😡😡😡😡😡😡😡😡😡

  • An32

    Dit dus!!!!

  • verrassing2019

    sorry een baby zwanger raken kan je toch geen ongeluk noemen en ze zijn al zoo lang samen dan moet je als gezin toch wel een sterke band relatie hebben hoezo kan een zwangerschap je relatie op het spel zetten ik snap dat niet houd een kind jullie bijelkaar dusss.
    aggh ze zou gaan praten met haar man ben benieuwd wat ze gaat kiezen laatst was hier ook iemand met zo’n topic 21 weken zwanger en ze kwam er achter ongepland ongeluk noemen zei het ook je kan toch niet een minimens van 21 weken vermoorden dat noem ik moord sorry hoor ik heb ook huisdieren ze had wel slaapplaats voor de honden de 2 oudste meiden konden niet op 1 kamer etc en wilde ze dus afbreken een zwangerschap van 21 weken ik weet niet wat ze uiteindelijk heeft besloten en volgens mag je niets eens in NL afbreken toch met 21 weken🤔🤔

  • Sammy3

    Je mag tot 24 weken afbreken in Nederland (de grens waarop ze ingrijpen als je bevalt, waarop het kind levensvatbaar zou kunnen zijn). Dit is ook vanwege de 20 weken echo, omdat je dan nog enige tijd bedenktijd hebt, mochten daar akelige dingen uit komen.

  • verrassing2019

    okey ik dacht dus 20 weken echo als de baby niet levensvatbaar is en inderdaad akelige dongen uit komen,maar toch niet afbreken omdat je de baby niet wilt bij 100%gezondheid? je draagt een gezond kind en bent 20 weken mag je het dan ook afbreken😱nee toch bedankt alvast voor je antwoord.

  • Sammy3

    En ja, ook bij een gezond kind. In de praktijk houdt men vaak 22 weken aan, omdat ze tot op 2 weken nauwkeurig de zwangerschap kunnen vaststellen. Dus tot 22 weken kan het altijd. Na gesprekken dus. Ook als je reden is, dat je het gewoon niet wilt.

    Op zich snap ik dit, want ik kan toch wel situaties bedenken waarin je op zo'n termijn nog voor abortus kiest. Na de 22 weken mag het overigens wel alleen nog als er zwaarwegende medische redenen zijn, zoals niet levensvatbaar.

  • Sammy3

    Nee de grens is iets verder. Ook om aanvullend onderzoek mogelijk te maken na een slechte 20 weken echo en vervolgens bedenktijd. Sowieso heb je (ik dacht dat dit zelfs wettelijk is) iets van een week bedenktijd. Het is niet zo dat je zegt om 9u "ik wil nu een abortus". En dat je dan direct dezelfde of volgende dag terecht kan. Dat is echt wel een proces, voor het zover is, met gesprekken en dus bedenktijd enzovoorts. Alles om de kans dat je iets doet waar je spijt van krijgt zo klein mogelijk te maken.

  • Schip

    Het is ook je partner zijn ongeboren kindje dus vind ik het niet kunnen om het niet te zeggen. Zelf vind ik dit ook echt geen reden om een kindje weg te laten halen. Omdat de ander het niet zou willen. Daarom zou je het weg willen halen?? In dit stukje vertel je niet eens wat je er zelf van vind alleen dat je partner het niet zou willen en daarom niet zou kunnen. Ik heb misschien een totaal andere kijk op abortus en vind het niet kunnen behalve medische en of verkrachting. Maar goed iedereen denkt er weer anders over maar in dit stukje kom je gewoon als een sorry dat ik het zeg Oen over.... Reden om zoiets te doen voor een ander.... Bedenk eerst wat je er zelf van vind

  • floortjetd

    Wow wat een heftige reacties, wilde in eerste instantie niet reageren, maar hoe meer ik erover nadenk hoe minder ik me in kan houden. Heftige reacties maar zooooo waar. Ik ken heel veel mensen in mijn omgeving die er alles voor zouden doen om "per ongeluk" zoals jij 2!!!! keer zwanger zouden raken. Mijn eerste reactie was om te kijken wanneer je account aangemaakt was om te kijken of dit niet een nep account was. HOE KUN JE? Al zou het hele verhaal waarheid zijn, denk even na waar en hoe je dingen post. Hier doe je veel mensen pijn mee. Serieus als ik je man was en je zou het weg laten halen zonder het mij te vertellen zou ik gelijk de relatie verbreken. Of hij het nou wil of niet, hem niet de keuze geven is respectloos en zoals hieronder al vaker is aangegeven onwijs egoistisch. pfff ik hou maar op met schrijven.

  • Anja35

    Klopt. Deze blog doet ook mij heel veel pijn. Na een vreselijke miskraam staan mijn man en ik met lege handen... met een zeer diepe kinderwens. En dan lees ik deze blog. En ook vind ik inderdaad dat de man zeker recht heeft om te weten van de zwangerschap! Het is ook zijn kind!!!

  • floortjetd

    Idd dat bedoel ik, sommige mensen denken niet zo na! Ik hoop dat jullie snel mogen genieten van een geweldig wondertje in jullie armen

  • mamavan4zonenen1dochter

    Abortus is geen anticonceptie en met een abortus draai je de tijd niet terug. Ik snap dat je geschrokken bent maar wees eerlijk tegen je man. Hij heeft recht op de waarheid. Vroeg of laat komt een leugen toch uit. Sterkte!
    Enne ... Het is een kind. Een heel klein nieuw leventje. Dat is geen ongeluk. Maar iets heel moois.

  • Rainbowafterstorm

    Gebruik je geen anticonceptie? Zou wel je man raadplegen, ongeacht de keuze die je maakt.

  • yara85

    even een stukje uit een vorige blog van je
    Voor zo'n geweldig gezin zou ik zeker nog een 2de keer tekenen als ik dit leven zou mogen overdoen en misschien dat we de kleinste volgend jaar nog een broertje of zusje kunnen schenken en dan is dit gezin echt compleet, iedereen zijn of haar maatje.

    Groetjes

    ik snap echt niet wat je nou wilt.
    destijds wou je volgend jaar nog een kindje zodat iedereen een maatje heeft.😖 naar mijn mening neem je geen kind als maatje voor je andere kids.

    als je ondertussen geen kids meer wou, hadden jullie wel wat voorzichtiger gedaan.

    het is een absolute NO GO om het niet aan je partner te vertellen. dan ben je pas egoïstisch.
    had dan eerder bedacht wat de gevolgen positief of negatief zijn, voordat jullie het bed indoken.

    en lekker vertrouwen heb je in je man, wie weet is hij er wel blij mee. en mocht dat niet het geval zijn, jullie zijn beide verantwoordelijk voor dit leventje wat je in je buik draagt

  • Myrtheflower

    Bijzonder dat stukje is geschreven in april, en nu in juni is ze blijkbaar volledig van gedachten veranderd. Weet niet wat ik hier over denken moet..

  • Momtini

    Er gaan volgens mij zoveel dingen mis in je beredeneren en gedachtes... Even schrikken oké, maar om vervolgens ongemerkt je kindje weg te willen laten halen? Ik weet niet of je je realiseert wat voor last dit met je mee zal dragen? Tevens schrijf je dat dit kindje er echt niet bij kan ; in je vorige blog staat echter dat jullie gezin pas compleet is met een 4e kindje. Wellicht even schakelen maar je wens mag nu al uit komen... Een kindje plan je niet of is niet een geval van ' het komt niet uit', het is een geschonken persoon speciaal voor jullie gezin. Hij of zij komt wanneer het moet komen! Praat met je man hierover en weet dat er meer is dan abortus en het lijkt mij ook belangrijk te praten over een betere vorm van anticonceptie zodat je ook niet meer voor dit soort keuzes überhaupt hoeft te staan. Succes

  • verrassing2019

    je hebt het heel goed verwoord👍
    ik ben het eens ik had 2 kinderen wilde geen 3de omdat mijn man hartpatient is 42 jaar zou ik echt veel zelf moeten doen ben vorig jaar toch zwanger geraakt door de pil heen was wel geschrokken inderdaad maar abortus nooit aan gedacht had de 3de keizersnede meteen voor sterilisatie gekozen omdat ik niet weer zwanger wilde raken nu een fijne jonge van 5 maandan naast me, eigenlijk had zij dat dan ook moeten doen als je echt maar dan ook echt geen kinderen meer wilt is sterilisatie het beste optie denk ik dan🤔

    okja 32 jaar vond ze te jong voor sterilisatie maar per ongeluk zwanger raken en abortus vind ze niet erg!

    ik ben nu 37 jaar sooo wat beste keuze gemaakt vind ik.

  • An32

    Sorry maar t lijkt wel alsof je het gepland hebt. Net temperatuur kaarten en je vorige blog.. erger vind ik het nog voor al die vrouwen hier die graag een kindje willen en soms al 2 jaar bezig zijn. Als je geen kinderen meer wilt had je er beter om gedacht!

  • Anja35

    Hallo, ik vind het na een vreselijke miskraam met een intens diepe kinderwens wel heel pijnlijk om deze blog te lezen. Ik weet niet wat de situatie van de blogschrijfster is, maar dit doet me echt pijn. Ons kindje was zo gewenst, maar niet levensvatbaar. Mijn man en ik belandden van een droom in een nachtmerrie. Ik heb er alles voor over om weer zwanger te raken. En dan praat iemand zomaar over abortus omdat het niet uit komt. Wat ontzettend verdrietig........

  • An32

    Vreselijk dat jullie dat hebben moeten meemaken! Mensen als deze denken niet na over de vrouwen die zo graag een kindje willen. Ik hoop dat ik heel snel mag lezen dat je zwanger bent en dat alles goed gaat❤

  • Mommy__

    Ik kan geen goeie raad geven, meedenken/ meeleven.

    Sorry maar wij waren 3 jaar bezig waarvan 2 jaar medische. Ik was 25 jaar nu op mijn 28ste zwanger geraakt. We moesten geduld hebben. Ik moest hormoon medicijn slikken, later hormonen spuiten. 3/4x per maand naar het ziekenhuis gaan voor follikel meting/ iui. En dit 2 jaar lang. Constant vrij nemen van werk, mensen om me heen die vragen over zwangerschap. Weetje hoe moeilijk het is, mensen die alleen dit meemaken kunnen bij begrijpen, voelen wat ik voel.

    Denk aan vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen voordat je weghaalt. Er zijn genoeg vrouwen op babybytes die zwanger willen worden. Moet je vaker online komen en meelezen.

    Je geeft aan 3 jaar terug perongeluk zwanger geraakt, dit is ook perongeluk. Er bestaat ook steriliseren🤷🏻‍♀️

  • nataschjavdb88

    Wees blij dat het je gegunt is om straks 4 kinderen te mogen hebben, want dat is het.
    Er zijn genoeg vrouwen die kindloos achterblijven naar jaren proberen en meerdere behandelingen moeten ondergaan.
    of gezinnen waar de vrouw zwanger van is waarvan een kindje overlijd in of na de zwangerschap.
    En als je er zo een ongelukkig gevoel bij hebt of het er niet bij kan, zorg dan ook niet dat je zwanger word.

    Je moet het zoizo je man vertellen.
    En gun dit kindje ook een leven, het heeft er niet voor gekozen te komen en dat jij het weg laat halen, dan had je beter moeten nadenken toen jullie de daad deden.

    Ik hoop dat je op een goed besluit samen komt.

  • Anna-76

    Ik sluit me volledig aan bij onderstaande reactie van mamsievan2LM.

  • Mamsievan3

    In je laatste blog van 1.5 maand geleden schrijf je dat je de jongste nog graag een broertje of zusje wilt schenken maar dan volgend jaar want dan zou je gezin pas compleet zijn.. Het kindje in je buik is eerder gekomen en omarm dat! Net als hieronder, je bent beiden verantwoordelijk anders had hij zijn snikkel niet in je koek-koek moeten stoppen.....

    Ik hoop dat je een hele bewuste keuze maakt samen met je partner en dit kindje een kans op leven geeft!

  • MamaJL

    Ok, dit is heel vreemd. Even. In het algemeen: uiteindelijk moet je het overigens toch altijd met je partner bespreken anders doet het je relatie ook geen goed.

  • nog-even!

    Scherp! Dat is wel even een heel ander verhaal dan nu geschetst wordt....

  • Mamsievan3

    Soms loont het om even verder te kijken dan de 1e pagina. Zo weet je iemand zn verhaal ook een beetje en dan pas reageer ik

    Maar vind dit eerlijk gezegd een beetje een flauw verhaal. Je bent ineens onverwacht zwanger maar wel 1.5 maand geleden een blog schrijven over het evt. willen van een 4e kindje....

    Hoop oprecht dat ze een goede keuze maken. De baby kan er niks aan doen.

  • Rupsie

    Hoe erg! Sorry, maar daar kan ik me best boos om maken. Er staat inderdaad letterlijk volgend jaar een broertje of zusje... Nou, met 9 maanden zwangerschap kom je aardig in de biurt van dat jaar. Stiekem toch gepland?

    Aan de topicschrijfster in dit geval, neem je verantwoordelijkheid met je man. En besef je hoe groot geluk jullie hebben.

  • Bambi84

    En waarom had ze temperatuur kaarten in mei 2016 terwijl het ongepland was. Je temperatuurt niet als je niet wil zwanger raken lijkt mij in mei 2016 heb ze nog temperatuur kaart en juli 2017 is haar zoontje geboren.

  • Beriotje

    Dat klopt, op aanraden van mijn gynaecool moest ik dat doen, omdat al enkele maanden door familiale problemen mijn cyclus volledig plat lag en zo kon ik zien als alles terug verbeterde en dat was ook tot begin oktober. Ik was terug gestresseerd en daardoor was mijn cyclus terug in de war en ik heb toen een foute berekening gemaakt. Ik wilde graag een 3de kindje maar mijn partner was er klaar mee en praten met hem had geen zin. Ik heb me toen ook een maand schuldig gevoeld en gelukkig heeft een collega me toen een beetje gesteund en daardoor heb ik toen voor mijn kindje gekozen. Voor mij zijn mijn kids mijn wereld, ma mijn partner staat daar anders tegenover nu en dat maakt de keuze moeilijk. En ja van mij mag er nog een 4de bij, maar daar kan ik toch niet alleen over beslissen. Ik heb toen die keuze al alleen gemaakt, ik denk niet dat hij dat nu nog eens gaat begrijpen en ik zie hem heel graag ik wil hem niet kwijt hierdoor. Ik kan met heel mijn hart zeggen dit heb ik niet gepland en de 3de ook niet, want ik zou nooit een keuze maken waardoor mijn partner buitenspel staat. Ik had na die ene keer wel beter moeten weten. Voorlopig ga ik het even laten bezinken en rustig met mijn partner praten om te zien wat hij denk. We vinden wel de oplossing, ik dacht ook dat ik niet voor 3 kon zorgen en kijk nu eens. Een super gelukkige en fiere mama.

  • Beriotje

    Zwanger worden is inderdaad geen ongeluk, het is het mooiste dat er is en daar heb ik 3 jaar geleden dan volledig zelf voor gekozen en na de geboorte van mijn 3de kindje wilde hij dat ik me liet sterliseren, maar ik ben nog maar 32 en had daar geen zin in en hij wil uit angst die ingreep ook niet laten doen, ma ik zit wel altijd met de gebakken peren.Maar jullie hebben gelijk ik moet het hem wel vertellen want anders kan hij me dat achtetaf ook nog kwalijk nemen. Ik ga het een nachtje laten bezinken en dan kijk ik morgen hoe dat ik het aanpak, als mijn relatie sterk genoeg is moet dit ook nog lukken. Al vast bedankt voor jullie reacties.

  • LittlePea

    Goed om te lezen.... doe niks overhaast. Het is voor velen pijnlijk zo'n bericht te lezen, maar wij zitten niet in jouw situatie.

  • Beriotje

    Het spijt me, het is zeker niet mijn bedoeling om mensen te kwetsen en ik wens iedereen het geluk dat ik al 3 keer heb mogen ervaren. Ik zorg bijna als een alleenstaande mama vöor mijn 3 kids dus ik kan deze keuze maar beter goed overwegen want een mama die het niet meer aankan daar hebben die kindjes ook niks aan. Slaap brengt raad zeggen ze dus dat ga ik doen en daarna zullen we wel een oplossing vinden.

  • freyfrey

    Als je al bijna als een alleen staande mama voor de kinderen zorgt, waarom zeg je dan dat het meest gelukkige gezin ben wat er is in je vorige blog? Dat snap ik niet. Want je wil samen kinderen en neemt dan samen verantwoordelijkheid toch? Alle reacties die je geeft spreken elkaar enorm tegen. Met deze blog doe je veel Heel veel mensen pijn

  • Jera

    Een kind is een zegen, en geen ongeluk lijkt mij, en dat heb je samen met je partner gedaan, je moet het gewoon tegen je partner vertellen en dan komen jullie er vast samen uit! Ik snap wel best dat je geschrokken kan zijn meid maar om alleen te gaan beslissen lijkt mij niet zo handig, want dan hou je dingen achter of schuil voor je man/ vriend en dat is ook de bedoeling niet toch?

  • LittlePea

    Hoe is dit een 'ongeluk' dan? En als jij je keuze al hebt gemaakt.... dan zou ik open kaart spelen naar je partner en zeggen dat je het weg laat halen. En misschien na gaan denken over permanente anticonceptie.

  • nog-even!

    Waarom ben jij hier alleen verantwoordelijk voor, in jouw beleving? Hij was er toch ook bij? Als het allemaal zo gestresst ligt, wordt het hoog tijd voor sterilisatie, lijkt me... Daar ga je toch geen kindje aan.opofferen? Natuurlijk ga je dit vertellen aan je partner: als je dit niet kunt vertellen, is er iets grondig mis in de relatie.... Kom op meid, ik begrijp je schrik, maar ik denk echt dat je uit je angst moet stappen en de zaken moet bespreken met degene due dat het meeste aangaat Dit kindje zal jullie leven nog meer verrijken! Als het de kans krijgt....

  • Lehaison

    Mee eens!

  • LittlePea

    Nou... dit dus.

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50