Hoi hoi! Mijn man en ik zijn al sinds augustus 2018 van de pil, in de hoop dat ik snel zwanger zou worden. Helaas gebeurde er het eerste jaar niets en hadden we voorgenomen om in januari 2020 naar het ziekenhuis te gaan voor onderzoeken. Op de valreep bleek ik in december 2019 alsnog zwanger, we waren in de wolken! Tot ons grote verdriet kreeg ik met ongeveer 7 weken een spontane miskraam en kwamen we opnieuw in de wachtstand terecht. Halverwege 2020 hebben we ons alsnog laten doorverwijzen. In augustus hebben ze een zaadonderzoek en een cyclusanalyse gedaan. Tevens hebben ze bij mij bloedonderzoek uitgevoerd. Bij al deze onderzoeken waren de uitslagen goed. Een HSG wilde ze niet doen, aangezien mijn eerdere zwangerschap een bewijs is dat in ieder geval één van beide eileiders doorgankelijk is. We werden weer naar huis gestuurd. Ik heb afgelopen december weer contact gehad met het ziekenhuis (1 jaar na de miskraam), maar kreeg te horen dat we na de onderzoeken nog een volledig jaar moeten wachten. Dat betekent tot augustus 2021, dan zijn we dus drie jaar bezig. Nu mogen we wel a.s. woensdag naar het ziekenhuis om nog eens het plan voor in augustus door te spreken (waarschijnlijk IUI), maar ik merk dat ik er enorm veel moeite mee heb dat we zo lang moeten wachten.
Zijn er meer mensen die pas na drie jaar in aanmerking kwamen voor een behandeling? Hoe gingen jullie hiermee om?
In juli 2018 raakte ik ongepland (maar super gewenst) zwanger, maar dat werd een missed abortion met 8+5 dagen. Daarna een jaar zelf geprobeerd en na een jaar heb ik aangedrongen op onderzoeken. Dit is afgelopen september gedaan. Uit de onderzoeken kwam niks naar voren (dus: onverklaarbaar verminderd vruchtbaar) en doordat ik al een keer zwanger was geweest, kwamen we nog nét niet in aanmerking voor bijv IUI. We moesten t nog maar een half jaar proberen en de fertiliteitsarts zei: "ik verwacht dat jullie zwanger zijn voor januari 2021".
Toen ik eind december weer ongesteld werd, direct een afspraak gemaakt voor startgesprek.
Die afspraak was toevallig precies op de 3e dag van m'n cyclus, waardoor ik direct mocht beginnen met hormonen spuiten voor IUI. Afgelopen zondag onze eerste IUI gehad, nu dus op t wachtbankje.
Wellicht speelt mijn leeftijd (36) en verleden (2 miskramen en ICSI traject met ex) ook mee...
Dat ellenlange wachten is verschrikkelijk. Ik keek echt uit naar t moment dat ik met IUI mocht beginnen, want ik heb er totaal geen vertrouwen meer in.
Wij zouden in maart starten met IUI, zou in januari een hsg krijgen. Heb in juli gebeld of het naar voren kon en alles is 3 maanden naar voren gezet. Je kunt aangeven wat het met je doet, wellicht kunnen ze het een half jaar vervroegen?
Wij kwamen ook pas na 3 jaar in aanmerking voor IUI. Ze wilden er eigenlijk nog langer mee wachten, maar toen heb ik gedreigd dat ik naar een ander ziekenhuis zou gaan omdat we het na 3 jaar zelf proberen het wachten wel beu waren We mochten deze maand januari 2021 met IUI starten. En vandaag een positieve test. Dus de eerste poging meteen raak.
Ik lees mee! Hier na 11 maanden onderzoeken gehad waar ook niets uitkwam. Ook geen Hsg gehad. Toen werd gezegd nog een halfjaar proberen. Ivm oplopende wachttijden dacht ik vorige week (zijn nu 4 maanden verder) laat ik eens bellen of ik al afspraak moet maken voor over 2 maanden ivm drukte. Ze belde terug en zei dat de arts zei dat we nu nog een halfjaar moeten wachten en dan terug mogen bellen. We zijn natuurlijk nog niet zolang bezig als jullie. Maar merkte dat ik beste een beetje boos werd (4 maanden geleden was het een halfjaar en nu weer?🤔). Ben ook op mijn strepen gaan staan. Mijn man is 40 en ik wordt 32. Wil beetje weten waar we aan toe zijn: dit kan ook rust geven. Ik heb nu deze week een belafspraak staan. Benieuwd wat hieruit komt. Hopelijk helpt het jou ook als je ea aangeeft en zijn ze dan toch wat schappelijker
De hoop opgeven en je emoties de vrije loop geven kan zorgen voor lichamelijke ontspanning.. en juist dat helpt mee met een eventuele nieuwe zwangerschap.. ik hoop dat jullie geen traject in hoeven maar dat t snel vanzelf lukt
Wij mogen in maart opnieuw naar de gynaecoloog. Dan zijn wij 2,5 jaar bezig met zwanger worden. Bij ons is het nog niet gelukt een keer zwanger te worden. En we zijn met 1,5 jaar proberen doorverwezen. Net als bij jullie is er niks uit de onderzoeken gekomen wat een verklaring geeft voor het uitblijven van een zwangerschap. Wij moesten het nog driekwart jaar zelf proberen.
Dat is erg lang en best lastig soms. Zeker als je het zo graag wil. Ik wens jullie veel geluk en hopelijk lukt het jullie zonder medische hulp!
Bij mij kwam er uit de onderzoeken dat mijn eisprong hormonaal gezien niet op orde was en ik kon dus beginnen met ovulatie-inductie. Dat leverde mij in ronde 10 een zwangerschap op. Dat was vlak voordat we zouden starten met IUI maar wel ruim een jaar nadat we voor het eerst naar het ziekenhuis gingen. We waren dus al twee jaar onderweg. Ik heb wel een HSG gehad, ook al had ik voordat ik naar de gynaecoloog ging een vroege miskraam. Ik kreeg dat wel in mijn schoot geworpen maar aangezien ik geen voldragen zwangerschap had, ging de gynaecoloog toch onderzoek doen. Toen kwam de ovulatie-problematiek eruit rollen. Ik vermoed ook dat de kwaliteit van het eitje de oorzaak is geweest van de vroege miskraam en dat het daarna ook echt niet meer lukte. Ik adviseer je gewoon op je strepen te staan. De behandelingsfase gaf mij meer rust in mijn hoofd.
Jeetje wat vervelend! Dat is inderdaad erg lang. Ik hoor vaak van andere mensen met onverklaarbare vruchtbaarheids problematiek dat ze na eerste onderzoeken inderdaad nog een half jaar of jaar moeten wachten. Meest komt dat op 2 jaar totaal uit omdat veel mensen direct na dat eerste jaar al hulp zoeken, maar als je wat later naar de gynaecoloog bent gestapt voor onderzoeken houden ze vaak alsnog aan dat je het een tijdje zelf moet blijven proberen. Jammer want dat doen jullie natuurlijk al erg lang en waarom zou je minder hulp krijgen als je wat later naar de arts toe bent gestapt. Ik zou in ieder geval nogmaals aangeven dat je het erg lang vind omdat jullie al vanaf augustus 2018 proberen en dat echt blijven benadrukken dat jullie dan al 3 jaar bezig zijn. Dat ze geen hsg willen doen snap ik trouwens wel. Wij hebben bijvoorbeeld ook nooit zaadonderzoek gehad omdat ik ook al eerder een miskraam had gehad. Ze gaan er dan toch wel van uit dat het een en ander gewoon werkt zoals het hoort en dat doet het ook, anders was je eerder niet zwanger geworden.
Voordat ik naar de gynaecoloog werd doorgestuurd voelde het voor mij ook echt als aftellen, omdat mijn cyclus zo onregelmatig was dat ik er echt geen vertrouwen in had nog zwanger te worden voor het jaar afliep. elke maand voelt dan toch als een onnodig te vele maand. Helaas geen tips dus. Behalve dat ik hoop dat je de hoop niet helemaal opgeeft tot augustus. Je weet nu immers wel dat alles er goed uit ziet en werkt en dat je al eens eerder zwanger bent geworden, dus dat mogelijk nog eens zou kunnen gebeuren, ook zonder de IUI.
Dag Manon, Bedankt voor je reactie. Dat helpt ook wel om e.e.a. te relativeren. In het gehele proces wisselen de rationele overtuigingen en de emotionele reacties elkaar af, dat maakt het soms gewoon pittig. Bedankt voor je tips voor het gesprek woensdag, ik zal het meenemen.
Begrijp ik goed dat jij inmiddels wel hulp krijgt van de gynaecoloog? Zo ja, hoe ervaar je dat?
Ik kreeg wel al hulp aan het eind van het jaar, omdat ik inderdaad (zoals al gedacht) wel duidelijk verminderd vruchtbaar was met reden (geen eisprong). Dus in dat opzicht heb ik geluk dat er niet na het eerste jaar proberen nog weer een ga het maar nog een jaar proberen bovenop kwam. Ik ervaar het als heel prettig. De echo's zijn vrijwel altijd bij dezelfde persoon en ze leeft echt met me mee. Bij de laatste miskraam belde ze bijvoorbeeld nog een keer extra de middag van de afspraak om te vragen hoe het met me ging. Het veranderde niets aan de situatie, dus echt beter voelde ik me niet door het belletje natuurlijk, maar ik waardeerde toch dat ze dat even deed. In het begin voelde ik me ongemakkelijk bij de afspraken, gezien je toch elke keer half naakt op de stoel ligt, maar het wende snel als je een of meerdere afspraken per week hebt.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Proberen ronde 16 plus
reacties (10) Verversen