Hallo allemaal,

Ik wil even mijn hart luchten. Heb 2 kids en vorig jaar mei zwanger geworden wat helaas na 9.5 week een miskraam werd. Curretage als gevolg.
2e kind en 3e zwangerschap waren beide in de eerste ronde raak. Nu ben ik net in ronde 15 aangekomen na de curretage.
We hebben alle onderzoeken al gehad in het ziekenhuis en heb al een HSG gehad. Er is bij beide niks te vinden.. Alles ziet er goed uit.
ik heb wel een bloeonderzoek gedaan waar uit kwam dat ik hormonaal wat uit balans was dus daar slik ik nu supplementen voor.

De één na de ander wordt in mijn omgeving zwanger en ik ben nu dus al 15 rondes verder en er gebeurt niks. Aan de ene kant ben ik heel blij dat er niks is gevonden natuurlijk maar aan de andere kant is het extra frustrerend omdat je weet dat er niks is en waarom lukt het dan niet.
Ik weet ook dat hier mensen zijn die nog langer bezig zijn, die nog geen kinderen hebben maar elke situatie is anders. Dus ik wil hier geen mensen mee tegen de borst stuiten en ik weet dat ik blij moet zijn met mijn 2 kinderen :)
Ik ben erg benieuwd of er meiden zijn die in hetzelfde schuitje zitten, hoe ga je hiermee om?Heb je tips wat ik nog meer kan doen?
Mijn cyclus is overigens ook helemaal goed. Altijd 26 dagen en voel me eisprong dus daar ligt het ook niet aan.

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Proberen ronde 11-15


reacties (10)    Verversen


  • LittlePea

    Ik had al 1 dochter en mensen zeiden serieus dat ik tenminste al 1 had en daar blij en tevreden mee moest zijn... Dat t krijgen van kinderen heus niet zo belangrijk was.
    Het is gewoon heel akelig als je zo'n wens nog hebt en t wordt niet vervuld. Er is niks aan de hand, dat weet je... Hebben jullie ook al een semen test laten doen? Kan best zijn dat daar iets aan de hand is nu....

  • hoopdoetleven

    Nee.. dat nog niet.. maar het is 2 keer gelukt zou daar dus nu opeens dan wat mis mee kunnen zijn??
    Hoe kunnen ze dat testen?

    Ja ik vind dat ook zo naar ik krijg ook zoveel opmerkingen naar mn hoofd.. Ik wuif het meestal weg en doe maar alsof het me niet raakt..

  • LittlePea

    Dat was bij ons t eerste wat getest is namelijk... Dat gaat volgens mij een eerste keer via de huisarts maar jullie hebben ook al meerdere onderzoeken gehad zeg je. Vreemd dat ze dat dan niet gedaan hebben. Dan moet je partner een zaadlozing in een plastic containertje doen en dat wordt in het lab van t ziekenhuis dan gecontroleerd. Kan best dat daar een blokkade ofzo zit, probleem ligt lang niet altijd bij de vrouw namelijk...

  • hoopdoetleven

    Ik dacht dat het wat anders was haha :)
    ja dat heeft hij al gedaan en daar kwam niks uit. Dat was allemaal goed ..

  • Lindaaaaaaaa

    Ik 1 mk en 1 bbz. Eindelijk na 3 jaar goed zwanger en nu 33.5 week.
    Ik heb veel gehad aan een psycholoog van het ziekenhuis. Ik haatte de mensen om me heen die zwanger waren. Liet het niet merken maar dat met mezelf. Ik gaf mezelf de schuld terwijl het gewoon domme pech was .

    Ben zo blij met dit wondertje wat straks hopelijk ter wereld mag komen

  • hoopdoetleven

    Pfff.. al je wachten is beloond. Ik herken het wel.. Ik reageer het ook niet op de mensen af maar inderdaad ik krop het op omdat ik het gevoel heb dat ik er ook niet met andere mensen over kan praten..

  • Nora9

    Het lijkt me vreselijk om een kleintje te moeten verliezen.

    Wat ik vaak hoor is dat je er niet vanuit kan gaan dat als 1 zwangerschap lang of juist kort duurt dat de andere hetzelfde is.

    Ik heb geen ervaring met al zwanger zijn geweest en het niet lukken. Wij zijn nu ruim drie jaar bezig voor nr 1 en volgens mij begon ik het vertrouwen vanaf ronde 6 al te verliezen. Inmiddels hebben we de iui behandelingen gehad en zitten we nu in het voortraject van IVF. Bij ons is er ook niks gevonden. Ik ben er zelf nu achteraan gegaan dat m'n schildklierwaarde niet goed was, waar ik nu voor onder behandeling sta bij een internist. Het schijnt dat hormonen e.d. ook echt in de weg kunnen staan, dus wie weet helpen je supplementen.

    Hoe je het vertrouwen houdt? Geen idee eerlijk gezegd. Ik denk als de wens groot genoeg is dan heb je er heel veel voor over en blijf je ervoor vechten. Dit geeft je weer hoop en moed om toch weer door te gaan. Erover praten met de mensen die je vertrouwt wanneer je dit zelf wil en eventueel met een professional mocht het echt te veel worden in je hoofd.

    Verder is het hopen dat het uiteindelijk toch gegund is en je straks met een kleintje in je armen zit

  • hoopdoetleven

    Dat was ook echt vreselijk.. Mijn schildklier is 2 keer onderzocht en die was prima in orde dus daar kan het ook niet aan liggen hahaha...
    Voor jou ook al zo'n lang traject.. dan heb ik ook maar weer nog meer respect voor jou.
    Ik hoop dat de IVF snel opgestart is en dat je snel resultaat hebt <3 dank je wel voor je woorden

  • Nora9

    Wie weet zijn het de hormonen. Hopelijk hoeven jullie niet lang meer te wachten

  • hoopdoetleven

    Ik hoop het.., daar ben ik nu hard mee aan het werk met supplementen enzo.
    Ik hoop het ook <3

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50