Hoi lieve meiden, Ik ben nog niet zo heel lang lid van babybytes maar heb er al wel veel rond gekeken en steun opgedaan. Sinds vandaag helaas weer ongesteld en zit er nu even helemaal doorheen 😔 Wij zitten inmiddels in ronde 11 en het voelt als eeuwen wachten. Ik ben ruim 2 jaar geleden gestopt met de pil om op tijd te ‘ontpillen’ en vanaf 11 maanden geleden wilden we ‘er voor gaan’. Helaas tot op heden nog niets... Omdat ik een vrij onregelmatige cyclus had en twijfelde of alles wel goed zat (en nogal ongeduldig van aard ben🙈) zijn we begin dit jaar langs de gyn geweest. Daar was zover ze konden zien alles goed bij mij en mijn man.. de cyclussen werden al wat regelmatiger (31-36 dagen) en ze raadde ons aan het gewoon nog wat tijd te geven. Eerst stelde me dat gerust maar naarmate de maanden verstrijken wordt ik toch steeds onrustiger.. Ik heb lang getwijfeld om hier een topic te openen maar omdat ik het eigenlijk met niemand kan delen en die behoefte wel heb doe ik het toch maar.. Hoe lukt(e) het jullie om positief te blijven? En in welke ronde is het uiteindelijk gelukt als het zover mocht komen? Liefs❤️
Allereerst: het is zwaar als het zo lang duurt en daar heb je helemaal gelijk in! Zelf heb ik het ook twee keer meegemaakt, mijn oudste kind is uiteindelijk zonder medische hulp gekomen, na 18 rondes proberen. De tweede was er ook spontaan en tot onze grote verbazing ook snel. En inmiddels ben ik 30 weken zwanger van nummer 3, daar hadden we 30 rondes en 2 ICSI trajecten voor nodig. (Zie blogs) Probeer vooral wat afleiding te zoeken zodat je je focus niet alleen op je kinderwens legt en steun elkaar, wat er ook gebeurt. Zorg dat je blijft praten en zoek ook steun bij lotgenoten, zoals via Freya of De verdwaalde ooievaar. Heel veel Sterkte en succes! ❤🍀🍀🍀
❤️ Dankjewel voor je lieve reactie en Wat onwijs fijn dat het jullie gegund is! Zwanger van de derde, wauw. Dat geeft me weer goede hoop! Ik merk dat vooral tijdens mijn menstruatie ik veel pieker en tijdens de ‘wachtweken’ voel ik van alles ;) maar daartussen lukt het gelukkig wel om de focus elders op te leggen. Afgelopen maand heb ik temperatuur bijgehouden en ovulatie testen gedaan omdat dat misschien nuttige info is als we als nog besluiten een medisch traject in te gaan.. Maar dat alles bijhouden zorgt er wel voor dat je het niet helemaal ‘los kunt laten’. Ik ben net 30 geworden en op de een of andere manier voelt het nu alsof er ‘een tijdslimiet is’ ofzo.. super suf maar dat schiet steeds meer door mijn hoofd.. bedankt voor je tips! 💋
Wij gaan ronde 20 in. Heel rot, kut zeg maar gewoon, maar niks aan te doen denk ik maar zo. Ik ben echt wel eens verdrietig, boos en gefrustreerd en dat mag, die gevoelens mogen er zijn. Maar ik blijf daar niet in hangen, het veranderd toch niks aan de zaak en mij zo voelen word ik zelf ook weer niet vrolijker van. We wachten nu tot de vruchtbaarheidsonderzoeken doorgaan en in de tussen tijd proberen mijn vriend en ik het gewoon fijn zelf. Misschien raak ik in de tussentijd nog zwanger en zo niet, dan raak ik vast en zeker wel een keer zwanger. Met hulp van het zoekenhuis of zonder hulp, tja wie zal het zeggen. Maar ik ben er van overtuigd dat ik ooit zwanger ga raken 😁 Mijn vriend zegt altijd "Mooie dingen kosten tijd, daarom duurt het wat langer bij ons". Misschien heeft het bij ons wel gewoon wat meer tijd nodig. We gaan het meemaken de komende maanden.
De hoop zakt me soms echt wel in de schoenen, hoor haha. Ik ben echt niet altijd maar positief etc. Een tijdje terug was ik er écht een aantal dagen hélemaal klaar mee en toen stond ik op het punt om weer aan de anticonceptie te gaan 😂🙈 Maar goed, daar schieten we al hélemaal niks mee op.
Het is zwaar. Heel zwaar! Maar hou je vast aan het geen wat komen gaat. Ooit word ons geduld beloond ❤️ En kijk in de tussentijd vooral naar de dingen die je wél hebt en niet extreem naar het geen wat je nog niet hebt!
Zoek afleiding, en blijf echt met elkaar praten. Praten is zo belangrijk in zo'n situatie. En zoek ook contact met lotgenoten, dat helpt mij vaak ook!
@ Babywish2020 Jeetje ronde 20.. wat onwijs knap dat je zo positief bent en blijft! Bij mij gaat dat ook in vlagen.. Het ene moment heb ik er alle vertrouwen in en andere momenten zoals nu ben ik de hoop een beetje verloren.. komt vast wel weer goed.. Hou jij je temperatuur of ovulatie bij of iets dergelijks? En weten de mensen in jou omgeving dat jullie als zo lang bezig zijn? Dat vind ik ook zoiets lastige.. wie vertel je het wel en wie niet.. Ik hoop van harte dat het jullie gegund is nog voordat het medische traject start 😘❤️
Temperatuur nooit bij gehouden. Wel vanaf ronde 11 tot 17 ovulatietesten gebruikt maar daar ben ik weer mee gestopt. Dit omdat mijn cyclus varieert van 25-28 dagen (regelmatig dus!) en ik dus weet wanneer mijn vruchtbare periode is en ik heb ovulatiepijn! Dus ovulatie testen zijn eigelijk overbodig voor mij dus.. En ze kwamen mij de strot uit dus heb ze heerlijk aan de kant gegooid 😂
Een paar vriendinnen weten het van mij! En mijn schoonouders. Met mijn vriendinnen bespreek ik het zo afentoe wel, met mijn schoonouders bijna tot helemaal niet. Of mijn vriend het met hun bespreekt, weet ik niet. Een paar vrienden van mijn vriend weten volgens mij ook dat we bezig zijn voor een kindje, maar ik weet niet of hun ook weten hoelang we al aan het proberen zijn. Dat is iets tussen mijn vriend en hun, daar bemoei ik me niet mee 🤣😁
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Proberen ronde 11-15
reacties (7) Verversen