Ik zie regelmatig de vraag langskomen “ ik wil thuismoeder worden, ervaringen?” Etc. Of juist “ik wil meer werken “ Ik vroeg mij af hoe het hier op BB verdeeld is. Zelf doe ik alleen de kranten s ochtends vroeg. Heb een HBO maar kies ( sowieso zo lang ze klein zijn) om verder thuis te zijn.
Ik werk omdat ik het wil en van mezelf moet. Ik vind het fijn om financieel onafhankelijk te zijn. Ik vind mijn baan ook heel leuk dus dat maakt dat ik ook graag wil blijven werken. Ik heb nu weer zwangerschapsverlof en ik hoop dat ik eind mei weer kan gaan werken. Ik werkte altijd 40+ uur en ga dan beginnen met 30 uur.
Tijdens mijn studies, woonden we al samen en tien kwamen we ook rond met 1 loon. Moeten werken is dus een beetje relatief denk ik 😁 ik moet werken omdat we nu een huis afbetalen en ik niet meer elke cent wil moeten omdraaien... Voor mij zou thuisblijven ook niks zijn, ik ben graag hele tijd bezig. Altijd gehaast Enzo, dat is nu eenmaal mijn karakter...
Ik moet werken en dat wil ik zelf ook graag. Voordat ik (opnieuw) zwanger werd wilde ik zelfs een halve dag extra. Nu vind ik 3 dagen voorlopig weer eventjes genoeg 👍🏽
Ik en mijn partner werken evenveel. Ook zometeen als de baby er is gaan we beiden 1 dag minder werken om thuis te zijn met de baby. Meestal is het alleen de vrouw die minder gaat werken, maar ik vind het fijn dat mijn man het ook gaat doen.
Ik werk omdat het moet. Maar ik vind even het huis uit ook wel lekker. Als het niet nodig zou zijn zou ik denk ik wat uren minder werken, al werk ik nu ook niet zoveel
Ik wil werken en er zijn dagen bij dat ik blij ben dat ik de dames bij het kinderdagverblijf af kan zetten en even geen dagen hoef te vullen met boekjes lezen, luiers verschonen, eten klaar maken en weer het standaard rondje door het park. Echt. Twee dagen thuis is de max.
Ik zou ook niet weten wat ik precies mis als ik werk Jullie mannen (van de vrouwen die niet werken) missen dan waarschijnlijk zo'n beetje alles, ofzo?
Daarnaast. Anno 2020 vind ik financiële onafhankelijkheid een groot goed. Je eigen broek op kunnen houden en niet afhankelijk van de bijstand of een chalet op een camping. Ik besef mij terdege dat je niet alles voor het zeggen hebt in je leven maar geen eigen inkomen genereren is voor mij geen optie en vind ik ook waardeloos voorbeeld voor mijn dochters.
Ik vind het juist zo jammer dat we in Nederland het hele ‘wij’ gevoel verliezen. Mijn man en ik zijn getrouwd in gemeenschap van goederen, dus zijn inkomen is ook mijn inkomen, we verdelen de taken gewoon anders. Wij als familie zijn één, zo zie ik dat. Waarom is het waardeloos om aan je kind te laten zien dat je graag bij hem of haar bent en graag tijd en aandacht in hem investeert? Ik heb een hele fijne kindertijd gehad omdat m’n moeder er altijd was. Ik vind het prima als moeders werken hoor, ben zelf ook aan het solliciteren maar hoop echt een baan te vinden voor maar 2 dagen, dan ben ik nogsteeds niet financieel ‘onafhankelijk’. Maar goed, stel mijn man komt te overlijden kan ik dan gaan werken toch? Hoef echt niet onafhankelijk te zijn van mijn eigen man nu!
Dat mag je vinden, ik zie dat anders Alleen termen als “ waardeloos” komen een gesprek niet ten goede. Ik vind het geen “ waardeloos “ voorbeeld als ik thuis ben om voor hen te zorgen. Als je er in een relatie vanuit gaat dat je uiteindelijk in de bijstand alleen in een chalet eindigd vind ik best een somber idee. Dan blijf ik liever in de jaren 50.
En dat gezegd hebbende , er is hier een dame op bb heel blij en trots met dr chalet 😉
Maar ik hoef toch geen gesprek te voeren? Een forum is toch juist om je mening te geven. Net zoals iedereen hier doet?
Dat ik het een waardeloos voorbeeld vind betekend niet dat jij/jullie het ook waardeloos vinden en dat blijkt ook.
Ik ageer alleen tegen de mythe dat kennelijk vrijwel altijd alleen de moeders thuis moeten/kunnen/willen blijven voor een goede band met het kind. Vaders werken dan 40+ en hebben kennelijk geen band met hun kind want ja, 40 uur +werken als vrouw is belachelijk maar als man de normaalste zaak van de wereld. En dat diezelfde moeders zich niet lijken te realiseren dat ze zichzelf in een kwetsbare positie zetten als de relatie overgaat. Zij kunnen thuis zijn omdat hun man dat financiert. Zij noemen het luxe, ik noem het waardeloos en heel tricky is deze dure tijd.
Maar goed. Heilige huisjes omtrappen op babybytes is tricky. Want:
'wij vertrouwen elkaar volledig en gaan niet uit elkaar' 'ik ga toch gewoon weer werken als we uit elkaar gaan?' 'wij zijn toch in gemeenschap van goederen getrouwd?'
Tegen zulke argumenten kan ik niet op. Maar besef wel dat als je er een tijd uit bent geweest op de arbeidsmarkt, je geen eigen spaarrekening en inkomen hebt je nergens bent in NL. En dan is de armoedegrens heel dichtbij voor jou en je kind.
Maar nogmaals. BB is nogal conservatief op dit gebied dus de discussie niet waard.
Ik werk omdat ik een goede baan heb ( HBO) ben en het meeste verdien, ik werk omdat ik financieel onafhankelijk ben en wil blijven, ik werk omdat ik zelf mijn huis heb gekocht en hier verantwoordelijk voor ben, ik werk omdat ik een leuke baan heb met veel vrijheid, ik werk omdat ik een voorbeeld wil zijn voor me kids, ik werk omdat ik anders gek wordt thuis, ik werk om me huis te ontvluchten, ik werk om met andere dingen bezig te zijn dan het huishouden en kids. Ik werk 28 uur, dit wil ik graag naar 24 veranderen als mijn financien dit toelaten. En ik zou wel weer een studie willen oppakken als de kids wat ouder zijn.
Door mijn werk ben ik een leukere moeder. Ik vind mijn werk leuk, en vind het heerlijk om iets echt voor mezelf te doen. Ik kan ook heel slecht thuis zitten. Zit nu 5 weken thuis door de lockdown, maar kan niet wachten om weer aan het werk te mogen!
Was net weer een paar maanden aan het werk toen ik opnieuw zwanger raakte en nadat ik het bekend had gemaakt kreeg ik te horen dat mijn contract niet werd verlengt eind dit jaar(is inmiddels afgelopen). In het gesprek 2 maanden voor ik het bekend maakte zou ik komend jaar nog via hun starten met een opleiding. Maar goed.
Nu dus thuis. Wil wel weer aan het werk, maar denk erover wat anders te gaan doen na dit gebeuren(ook al weet ik het nog niet zeker, passie ligt wel bij de ouderenzorg, maar heb ook een diploma voor (medisch) secretaresse. Dan heb ik toch wat regelmatigere tijden en dagen dan in de zorg, dat was nu namelijk wel eens lastig met de kinderen. Maar we gaan het zien. Eerst maar eens bevallen😊
Weet wel dat ik werk wel nodig heb om het gezinsleven vol te kunnen houden. Voelde me in die 3 jaar dat ik bij onze 2 kinderen thuis ben geweest best eenzaam. Enige wat ik had waren de kinderen. Af en toe eens een vriendin, maar die werkte ook, dus die zag niet veel. Zat 24/7 in de kinderen en hoewel ik dat heel leuk vond, had ik ook behoefte aan andere dingen. Andere praat, andere mensen die me niet alleen als moeder zagen. Dus hier toen toch de stap na 3 jaar genomen te gaan werken en weet nu al dat ik dat weer wil. Denk weer voor max 24 uur. We redden het prima om het inkomen van mijn man, maar die extraatjes was toch wel lekker voor iedereen.
Ik moet werken maar merk steeds meer dat ik liever thuis zou zijn, vooral ook om alles goed te plannen met 4 kinderen. Maar merk ook hoe ouder ze worden hoe duurder het wordt. Onze dochter wil straks heel graag paardrijden, nu vind ik het fijn dat ze dat mag doen want nu kunnen we het betalen. We hebben ook een tijd met heel weinig geld moeten rond komen en er ligt dan toch altijd een druk op je en dat vond ik ook niet fijn. Ik heb een leuke baan en een leuk team, dus wat dat betreft is dat ook heel fijn. Ga iig met plezier naar mn werk, maar wel vaak erg moe.
Ik ben thuis degene die het meest verdient. Wij werken allebei parttime, ik werk 28 uur en onregelmatig en mijn man 32 uur en onregelmatig. We kunnen het zo afwisselen dat wij maar maximaal 9 uur opvang over 3 dagen nodig hebben. Vaak komt mijn man iets eerder naar huis en eventueel kan ik wat later beginnen (hij 6-15 en ik 14:30-22). Wij hebben een goede verdeling, maar als ik eerlijk ben.... Zou ik graag 20-24 uur per week werken. Het is dat het vanwege mijn salaris nodig is dat ik 28 uur werk en anders mijn man graag naar 28 uur zou gaan, maar ik vind het vaak net te veel. Wat ik wel leuk vind is dat mijn man ook een hele hechte band heeft met onze dochter. Als ik thuis ben, breng ik haar toch altijd naar bed vanwege de bv en als ik er niet ben dan redden ze het prima met zijn tweeën. Dat vind ik wel een heel groot voordeel. Als ik thuis ben dan is alles "mama" en als ik er niet ben is alles natuurlijk "papa". Dat vinden we allebei wel een groot voordeel van onze werktijden
Ik werkte full time, na de eerste werkten we beide 4 dagen. Nu ben ik van plan 3 dagen te gaan werken, aangezien mijn inkomen met het afronden van m’n opleiding zodanig zal stijgen dat ik daarmee niet minder ga verdienen.
Ik ben al een jaar thuisblijfmoeder, heerlijk! Ik heb wel universitaire bachelor + master gedaan dus ben nu aan het solliciteren... zonder succes nog, maar vind dat helemaal niet erg! Het liefst blijf ik thuis tot alle kids naar de basisschool gaan (heb er pas 1 hoor, ik droom nog even haha). Maar ik ben bang dat m’n diploma’s dan niks meer waard zijn en ik geen werk meer kan vinden... zonde van m’n studies! En m’n zoontje is niet eenkennig dus zou een gastoudergezin met andere kindjes heel leuk voor hem vinden. Hij is nu 1 dag per week bij oma met z’n nichtjes, feest!🎉 Klein detail: de geboortedag van mijn zoontje is ook mijn afstudeerdatum. Ik had met 37 weken eindpresentatie van m’n scriptie en de dag van de bevalling kreeg ik m’n resultaten binnen, dik geslaagd!😊
M’n man heeft een eigen bedrijf in de bouw waar we prima mee rondkomen. We kunnen niet elk jaar op vakantie maar dat hoeft ook niet, het is goed zo🥰
Ik werk nu omdat het niet hoeft en vanwege de kleine,heb ik ook gedaan toen de oudste 2 jong waren.Als ze op een gegeven moment zelfstandiger worden(vanaf 2 /3 jaar)kon ik weer parttime werken.Ieder zijn situatie maar ik ben blij dat ik niks hoef te missen van mijn kinderen
Ik wil werken, maar hoeft niet. Een paar dagen thuis vind ik heerlijk, maar heb ook uitdaging nodig. De muren komen op me af, als ik te lang thuis zit. En mijn wereldje vind ik klein. Mis dan de contacten met mijn collega's en de cliënten
Ik wil niets liever dan hier zijn bij baby, dus ik blijf thuis 😊. Partner werkt ook vanuit huis. We komen gelukkig prima rond, maar waarschijnlijk gaat partner vanaf januari naar 5 dagen ipv 4, zodat we nog wat extra kunnen sparen. We zijn ook aan het kijken om enkel eigen tijden in te delen zodat hij s' ochtends en 's avonds zou werken en we tussendoor iets leuks kunnen doen met z'n allen. Dat lijkt me helemaal geweldig 😍
Ik werk omdat het moet, maar ben er ook achter dat ik het ook fijn vindt om wel onder andere mensen te zijn. Even praten en ouwehoeren over iets anders. Maar ik werk alleen nachten, 5 nachten en dan 8 dagen vrij zodat ik meer vrij heb dan ik eerst had waardoor ik meer tijd aan de kinderen kan besteden en ik hetzelfde salaris nu heb als ik ervoor had maar nu per maand 45 uur minder werk. :-)
Ik heb ingevuld dat ik wil en moet werken, maar misschien als we ons leven echt drastisch zouden veranderen zouden we het op het loon van mijn man kunnen. Maar dat is voor mij nooit een optie geweest, want ik vind mijn werk veel te leuk! Ik werk 3 dagen en haal er echt voldoening uit.
Ik wil en moet werken. Zonder mijn inkomen wordt het wel erg krap en moet mijn man sowieso 5 dagen werken. Ik gun hem ook een dag vrij in de week. Ik werkte voor de baby kwam 4 dagen en neem nu 1 dag verlof. Maar ik overweeg sterk om na de zomer 3,5 dag te gaan werken. Als docent zijnde moet ik nog best veel doen buiten mijn werkdagen om en mijn hoop is dat ik dan op die vrije halve dag flink wat werk kan verzetten en ik wil er niet te veel op achteruit gaan. Thuisblijfmoeder worden is absoluut niets voor mij. Ik heb extra verlof opgenomen zodat ik nu 6 maanden thuis blijf met de kleine, maar ik kan niet zeggen dat ik ervan geniet. Mijn dagen zijn verschrikkelijk monotoon. Ik kijk er dus wel naar uit om straks iets anders te doen dan alleen maar moederen.
Ik wil en moet werken. Zonder mijn inkomen wordt het wel erg krap en moet mijn man sowieso 5 dagen werken. Ik gun hem ook een dag vrij in de week. Ik werkte voor de baby kwam 4 dagen en neem nu 1 dag verlof. Maar ik overweeg sterk om na de zomer 3,5 dag te gaan werken. Als docent zijnde moet ik nog best veel doen buiten mijn werkdagen om en mijn hoop is dat ik dan op die vrije halve dag flink wat werk kan verzetten en ik wil er niet te veel op achteruit gaan. Thuisblijfmoeder worden is absoluut niets voor mij. Ik heb extra verlof opgenomen zodat ik nu 6 maanden thuis blijf met de kleine, maar ik kan niet zeggen dat ik ervan geniet. Mijn dagen zijn verschrikkelijk monotoon. Ik kijk er dus wel naar uit om straks iets anders te doen dan alleen maar moederen.
Ik werk drie dagen, maar zou liever 2 werken. Ik ben van 4,5 naar 3 gegaan toen onze oudste werd geboren. Nu gaat mijn man van 5 naar 4 dagen. Als het in de toekomst financieel mogelijk is wil ik nog 'n dag minderen.
Mijn man werkt (meer dan) voltijds en heeft een goed loon, ik hoef dus niet te werken financieel gezien. Ik werk toch, maar zo'n 16 uur per week, ik werk als zelfstandig logopedist en doe mijn werk super graag. Ik zou wel graag meer werken, maar vind het ook belangrijk dat ik er ben voor de kinderen. Voorlopig houd ik het dus zo als het is en als de kinderen groter worden en me minder nodig zullen hebben, dan ga ik vermoedelijk wel mijn uren uitbreiden.
Ik werk 3 dagen in de week, al had ik 2 dagen ook prima gevonden, maar voor mijn functie mag dat niet en geldt een minimum aantal uren. Voor de corona konden we al een dag thuis werken en dat scheelde wel weer vond ik.
Ik zou ook altijd wel willen blijven werken, vind wel belangrijk om zelf ook wat pensioen en inkomen enz op te bouwen. Mocht er iets gebeuren, zoals een scheiding of overlijden dan heb ik zelf nog wat inkomen. Daarnaast denk ik dat we net rond kunnen komen van alleen mijn partners inkomen, maar dan zouden we wat kleiner moeten gaan wonen en zal bijvoorbeeld de jaarlijkse vakantie ook niet altijd meer kunnen denk ik en dat vind ik ook wel heel fijn, even ertussenuit met het gezin. Dus ik werk omdat ik het wil en ook wel omdat het moet om te kunnen leven zoals we nu doen.
Ik dacht altijd dat ik het meest gelukkig zou worden van thuisblijfmoeder zijn. Daar heb ik me in vergist! Ik ben blij dat ik weer aan het werk kan. Ik hou enorm van onze dochter hoor, maar ik zie ook de hele dag zooi in huis (niet gek met een kleintje en 2 honden) en ik kan daar enorm slecht tegen. Ik ga per januari weer 3 dagen per week werken en ik heb er enorm veel zin in! Sowieso zouden we niet op 1 salaris kunnen leven.
Normaal werk ik 4 om 5 dagen en onregelmatig. Ik vind het heerlijk en ik vind mijn werk echt ontzettend leuk. Kan dan ook eigenlijk niet wachten tot ik in juli eindelijk weer aan de slag mag, nu ik sinds eind oktober thuis zit ivm de zwangerschap! Ik mis echt wel mijn collega's en de klanten. Daarbij verdien ik aanzienlijk meer dan mijn vriend. Niet erg, want ook hij vindt zijn werk hartstikke leuk. Wel heb ik besloten om de weken dat ik 5 dagen werk een dag minder te werken. Dus 4 om 4 ga doen. Is allemaal al geregeld met mijn baas en geen probleem :) We zouden het met mijn salaris prima redden, maar om dezelfde reden als mij blijft mijn vriend ook gewoon werken. Is het moeten, nee, niet op financieel gebied? We zouden van zijn salaris prima rondkomen, met hier en daar wat aanpassingen. Maar aangezien ik toch werk, is zijn inkomen eigenlijk een soort extraatje :) Gaat ook veel van zijn salaris nu al direct naar de spaarrekening van de kleine man. Is het moeten voor de sociale contacten en banden die wij beide de afgelopen 12 jaar bij de baas hebben opgebouwd, ja dat denk ik wel :)
Ik ben op dit moment thuis maar het is niets voor mij. Helaas is er niet of nauwelijks werk; helemaal omdat ik part time zoek (wat in Italie uitzonderlijk is). Ik hoop met 2021 een baan te vinden die goed te combineren is met de familie
Ik ben na geboorte van beide dochters 28 uur blijven werken. Onze zoon is nu 3 mnd en ik begin over 6 wk weer met werken. Na verlof vakantie en 5 wk onbetaald verlof opgenomen. Als ik straks weer ga werken, neem ik 6 uur ouderschapsverlof p week op. Ga dus 22 u werken ipv 28 uur. Door wisselende diensten en om het weekend werken hebben we geen kdv of bso nodig als ik 22 uur werk. Mijn moeder past 4 keer p mnd op en verder kunnen mijn man en ik het samen rond krijgen. Vond 28 uur best veel altijd, vooral omdat het geen hele dagen werken zijn. Werkte vaak 4 of 5 dagen. Nu met 3 kinderen, speelafspraakjes, zwemles en andere sport is 22 uur net wat makkelijker. Man werkt wel volledig.
Als ik thuismoeder zou zijn zou ik m’n hele gezin afslachten hahaha.. Daarbij, vind ik het verschrikkelijk zonde als je goede papieren hebt en er niks mee doet. Zo’n gat op je cv kan er voor zorgen dat je nooit meer werk krijgt op je niveau. En opmerkingen als: je hebt toch kinderen om ze zien op te groeien etc? Ja klopt, maar ik wil ook gewoon financieel onafhankelijk zijn en wat uitdaging hebben in mijn leven 😁
Sluit me volledig aan bij je verhaal. Ik werk en ik ben ook een betere en gelukkigere moeder als ik werk.. En ja ik werk gewoon fulltime. En ja ik hou van mij kinderen. En idd heb niet voor niets gestudeerd tot mijn 24e.. anders had ik op mijn 17e wel lekker gestopt. ;)
Ik zit nu sinds de zomervakantie thuis, ivm geen oppas meer en nergens plek op de opvang. Maar het bevalt me wel, mijn jongste word volgende week 3, en heb besloten om thuis te blijven tot ze naar school gaat, en dsn ga ik wel weer soliciteren voor een baan. Dan 3 dgn perweek en alleen onder schooltijd. Mischien ga ik dit jaar nog een cursus doen oid.
Ik moet blijven werken om rond te kunnen komen, maar moet er zelf ook niet aan denken om thuismoeder te zijn. Vind het heerlijk om te werken en even geen moeder te zijn. Ik werk om het weekend en dan past mijn man op, dus ze gaat 1,5 dag naar een gastouder. Meer zou ik ook niet willen😊
Ik moet er niet aan denken om alleen maar thuis te zijn met de kinderen. Toen ik met verlof was, kwamen de muren al op mij af. Ik blijf liever deels werken. Even wat anders dan poepluierpraat. Ik werk dus nu drie dagen. Een prima balans tussen privé en werk en nu de kinderen schoolgaand zijn, heb ik ook meer tijd voor mijzelf, heerlijk.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Polls
reacties (42) Verversen