Bij de de eerste 2 wisten we het niet. Nu deze zwangerschap wil ik het wel weten😊 zeker omdat onze zoon nog geen 2 is al nummer 3 komt... is dan wel handig kan ik de kleertjes in de kast laten liggen want zoonlief verhuist dan naar een andere kamer kunnen we baby ver laten zoals hij is😊
Bij de eerste drie wisten we het niet. Vond ik heel speciaal 😀 nu zwanger van de vierde en hebben we er voor gekozen om het wel te willen weten. Maar eigenlijk lijkt het me heel kaal ofzo om dan na de geboorte mijn ouders te bellen met nou ze of hij is er hoor haha Maar goed we proberen de oudere kinderen erbij te betrekken en zij willen het graag weten😀 Nog 1,5 week en dan weten we het😀
We wilden het bij beide heel graag weten. Ik ben gewoon te nieuwsgierig:-) Ik vind de bevalling al een verrassing op zich dat is het leuk vind om die verrassing halverwege mee te maken. Het is ook zo fijn voorbereiden.
Het personeel mag hier eigenlijk het geslacht niet onthullen geloof ik, maar what happens in de echokamer stays in de echokamer dus veel mensen weten het toch voor de bevalling. Wij ook. We waren TE nieuwsgierig.
Zwanger van nr. 3 en we weten het geslacht pas na de bevalling! Al ben ik enorm nieuwsgierig, maar wil het nu nog niet weten. Volgende week hebben we de 20 weken echo, hopelijk is ons kindje gezond!
Ik wilde het bij de oudste niet weten, ik wilde zelfs geen 20 weken echo. Ik dacht dat een verrassing leuker zou zijn - een van de laatste verrassingen van moeder natuur - dat vond ik mooi. Maar met 23 weken moest ik de 20 weken echo alsnog, om medische redenen. Toen besloot ik spontaan dat ik dan ook het geslacht wilde weten, ik was zo nieuwsgierig.
Tot mijn verbazing bleek dat voor mij persoonlijk heel goed uit te pakken. Hoewel ik al de hele zwangerschap heel intens met de baby bezig was geweest (echt een wenskind, na 10 jaar proberen eindelijk zwanger), werd voor mijn gevoel de band met de kleine in mijn buik veel dieper toen ik wist dat hij een jongetje was. Daarvóór noemde ik de baby "hij of zij" of "het", of "de kleine". Het bleef een beetje 'afstandelijk', niet omdat het me iets uitmaakte welk geslacht er kwam, maar gewoon omdat ik beide opties open hield. Dat voelde overigens tot dat moment helemaal niet problematisch hoor. Maar erná was het toch ineens veel echter. Kon ik gericht kleertjes kopen. En kon ik in ieder geval alvast afscheid nemen van de roze jurkjes, waar ik tijdens mijn zwangerschap totaal onverwacht spontaan verliefd op was geworden. Was mijn oudste een meisje geweest, dan had ik afscheid moeten nemen van al mijn dromen over een jongensbaby, nu was het omgekeerd en moest ik afscheid nemen van al mijn meisjesfantasieën. Toen hij eenmaal geboren werd, was dat proces van 'afscheid nemen' al achter de rug - en hoefde ik dus geen 'teleurstelling' weg te slikken. (Die er dus andersom net zo zou zijn geweest.)
Na deze ervaring wist ik het bij de jongste zeker: Deze keer wilde ik het weten! Ik heb het in ieder geval als heel positief ervaren. Er komt bij mij geen volgende baby, maar als er een zou komen, dan zou ik het zeker weer willen weten. Veel te fijn!
Wij wisten het bij beide zwangerschappen wat het is/zou worden. Bij de volgende hebben we afgesproken dat we het niet willen weten. Bij de eerste wilde we het beide graag weten. Nu wilde mijn partner het voornamelijk weten en ik vond een verrassing wel leuk. Dus hebben we het afgesproken dat het bij de volgende een verrassing blijft.
Ik wist het bij de eerste niet en bij de tweede wel. Ik dacht altijd dat een verassing leuker zou zijn, maat heb bij de 2de ervaren dat het echt super leuk is om het al wel te weten (ik had het overigens niet gedeeld met de omgeving). Ik vond het onwijs leuk bij de 2de om me te kunnen voorbereiden op een ventje ... makkelijker voor het geboortekaartje, leuker voor het kamertje, een echt jongens pakje als eerste kleertjes ... maar wel alles stiekem.
Wij wisten het bij de eerste niet, bewust voor gekozen! Een extra cadeautje na de bevalling vind ik😍...kers op de taart! Nu zwanger van de tweede en weer enorm nieuwsgierig maar wij willen het weer niet weten😁!!
Ik was bij de eerste zo ontzettend nieuwsgierig en de zwangerschap kwam als een verrassing en daarom dacht ik, dat ik wat beter met de baby zou kunnen bonden als ik wist wat het was maar toen we het wisten, had ik niet het wauw gevoel dat ik verwacht had. Daarom bij de tweede wilden we het beide niet weten om het verrassingseffect zo lang mogelijk vast te houden. Bij beide had het geen effect op de bonding trouwens. Het grootste verschil is toch wel de spanning tijdens de bevalling, wordt het een jongen/meisje, hoe zal hij/zij eruit zien etc. Bij de eerste had ik heel erg het gevoel te wachten tot ze er eindelijk eens uit was, want we wisten toch wel dat het een meisje werd. Het was niet zo 'spannend' meer, zeg maar.
Ik wist het bij alle drie, met name voor mijn man was het anders zodra het van baby naar zoon of dochter ging.... wij noemden ze alledrie ook bij de naam zodra we die hadden.... voor ons voelde dat heel goed!
Bij nummer 1 en 2 wisten we het niet. ... bij de 3de wel.... 4de niet.... en bij de 5de wilde ik het toch wel weten. Er is echt voor allebei de keuzes iets te zeggen. Wat de een vindt hoeft voor jou niet te gelden. Ik vind het toch wel iets hebben om heel bewust naar de geboorte van zoon of dochter toe te leven... dus om het vooraf te weten. Heb het allebei gedaan en het zegt toch iets dat ik het bij de 5de al wist
Twijfel je? Ik wist het bij de eerste niet en bij de tweede wel. Bij de tweede wilde ik het heel graag weten, puur nieuwsgierigheid. Maar toen ik het wist, had ik helemaal geen blij gevoel. Niet vanwege teleurstelling geslacht, maar meer omdat de verrassing eraf was. Dus nu weer voor de verrassing gekozen, maar ik ben wel heeeeel nieuwsgierig.
Heb jij een voorgevoel? Ik heb heel erg een jongetjes gevoel! En ik ben ook heel erg nieuwsgierig maar dat niet weten vind ik zooo speciaal, gaat het straks allemaal waard zijn!
Ik heb een heel erg meisjesgevoel, maar m’n oma zei laatst het gevoel te hebben dat het een jongetje is en m’n dochter ook. Dus misschien zit ik wel helemaal verkeerd.... nog maar een week of 15/16 wachten. Heerlijk om er over te fantaseren inderdaad.
Oh nee twijfel ABSOLUUT niet wij weten het wederom voor de derde x niet, maar was gewoon heel benieuwd hoeveel daadwerkelijk het niet willen weten want om mij heen ken ik niemand die het niet wil weten als wij het wel zouden weten zouden we daarna ook tegen elkaar zeggen nou dat was het dan, denk dat ik de rest van mijn zwangerschap het 'minder' leuk zou vinden omdat wij altijd zo genieten van fantaseren
Ik denk dat als we het niet geweten hadden onze kinderen andere namen hadden gehad gezien we pas gingen zoeken toen we wisten wat het geslacht was. En zo dus ook gericht gezocht hebben. Ik vond het in ieder geval fijn om te weten.
Heb heel lang geroepen dat ik het niet wilde weten. Maar door medisch noodzaak moest ik iedere week naar ziekenhuis en toen hebben mijn man en ik besloten dat we het wel wilden weten. Was voor de zusters/gyn/vk ool fijner dan konden zij zich niet verspreken. We hebben het ook gewoon verteld tegen onze omgeving, want mijn man kon niet altijd mee naar ziekenhuis en dan moest ik vervoer regelen.
Vind het wel fijn dat ik nu gerichter inkopen heb kunnen doen, bv kleding en aankleding van de kamer en box. Ook was het fijn om al te spreken/wennen over de naam (wat de naam wordt weet alleen mijn man, mijn hondje en ik)
Ik ga er vanuit dat je voor de geboorte bedoelt want ja, uiteindelijk wilt toch iedereen het geslacht wel weten. Wij vonden het zelf het leukste om het geslacht 'pas' te weten na de geboorte. Geen onnodig veel kleding gekocht, je niet kunnen verspreken over het geslacht en het gaf vooral de bevalling een extra boost. De welbekende kers op de taart. Ik kan het iedereen echt aanbevelen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Polls
reacties (30) Verversen