Mijn dochtertje van 3,5 luistert echt ontzettend slecht. En denkt al snel dat alles een grapje is. Voorbeeld: we moeten weg, ik zeg mama doet nog even speldjes in je haar. Loopt ze ineens weg.. Ik kan daar echt heel slecht tegen, en als dit een paar keer achter elkaar gebeurt. Wordt ik echt boos... Meestal spreek ik dan met stemverheffing (ben ik niet trots op) dat ze moet luisteren. Daarna voel ik me dan weer schuldig dat ik maar zo weinig geduld heb.... Hebben jullie hier ook last van, en hoe pakken jullie dit aan?
Hier ook.... lekker peutergedrag denk ik. Ik zeg gewoon oke dan gaat mama alleen want zonder schoenen kun je niet naar buiten. Is het zo over.... Ook zo met de gordel omdoen in de auto, gaat ze express raar zitten dat t niet kan. Als ze niet luistert zet ik dr gewoon terug op de stoep. Zit ze snel weer..... want ze gaat veeeel liever mee. Maar zik zou dr nooit echt thuislaten of buiten de auto laten staan hoor haha. Soms word ik er ook beetje moe van hoor, vooral als kleine zus loopt te piepen. Voel ik me ook meteen schuldig omdat ze dan toch weer zo lief is
Het gaat gelukkig al een stuk beter wanneer ik haar voor 2 keuzes stel.
Ik weet dat ik op tijd moet beginnen met vertrekken, maar soms is er gewoon haast onverwachts en dat zijn de onverwachte momenten, die het moeilijkst zijn ;)
Hier een meisje van 2.5 die af en toe niet wil luisteren.. met een baby van 3maanden erbij gebeurt het wel eens dat ik mijn geduld verlies.. achteraf voel ik me dan altijd schuldig, vooral omdat ze echt kan komen knuffelen als ze weet dat ze te ver is gegaan..
Die kindjes weten gewoon hoe ze u rond hun vinger kunnen winden :-)
Hier is het ook vaak een gevecht. Blij te horen dat ik niet de enige ben. Ik zet hem af en toe in de hoek en dat werkt soms wel. Hij loopt ook heel vaak weg en vindt het vooral ook allemaal erg leuk. Hij lacht vaak terwijl ik net boos ben. Tja.
Ik vind deze leeftijd (3) erg pittig.. mijn lieve meisje die bijna altijd wel goed luisterde en goed at, is nu echt een bijdehante snotaap die rustig een uur doet over 1 boterham.. pffff
Ik denk dat alle peuters dat doen. Lekker dwars zijn. Ik neem iig genoeg tijd, dus ruim van tevoren al schoenen en jas aandoen etc. dan stress ik iig niet dat ik te laat kom oid. Ik pak m'n zoontje beet en trek z'n kleren aan enz. Ik ga niet in discussie. Hij moet aankleden, klaar. Ooit komt er een dag dat het over gaat haha
Hier ook zelfde gedrag. Hoewel het nu weer beter gaat. Ik geef meestal al 10 minuten van te voren aan dat we weg gaan en herhaal dat een paar keer. We moeten helaas regelmatig eruit om zijn broer te halen dus dan begrijp ik wel dat hij liever wil verder spelen. Bij mij wisseld het soms heb ik heel veel geduld en soms wordt ik boos en dan pak ik hem beet en doe zijn schoenen aan. Daarna benoem ik wat er is gebeurd en dat ik het niet leuk vind om boos te worden dat werkt altijd goed. Meestal tel ik tot 3 als hij niet wil luisteren bij 3 dan komt hijnaar me toe
Herkenbaar met mijn zoontje. Hij wilt sochtends niet omkleden. Op werkdagen werd ik eerst boos maar nu zeg ik ok dan help ik je niet. Dan leg ik zijn kleren op de grond en de ene keer kleed hij zich dan zelf om en de andere keer mag ik na 2 keer 'dreigen dat ik dan alleen weg ga' te zeggen hem toch helpen. Het is zwaar frustrerend elke dag weer hetzelfde maar hoop dat het snel over is...
Herkenbaar. De manier, nu kom je hier en luister eens naar mama, werkt niet. Verstoppen, weglopen, pak me dan mama! Ik geef ook meestal een keuze. Wil jij eerst aankleden of je broertje? Wil je vlechtjes of staartjes? En dan zegt zei bijv speldjes, en dan mag ik iig aan haar haar zitten.
Verder blijven zeggen waarom we weggaan en waarom ze even speldjes in dr haar moet doen. We gaan toch naar oma? Owja, en dan komt ze weer.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Peuters
reacties (13) Verversen