Nachtvoedingen
- moho
-
11 2524 22/10/2016
Inmiddels is ons ukje alweer 2 en een halve week jong en ja, ik weet het wat kun je rond deze tijd nou verwachten qua doorslapen, helemaal niets natuurlijk.
Maar damn! Wat vind ik die nachtvoedingen zwaar...
Terwijl mn man heerlijk naast me ligt te snurken probeer ik mezelf al knikkebollend wakker te houden tijdens het voeden. Vervolgens draait hij zich om in zijn slaap en trekt op die manier alle dekens van me af, het enige wat ik denk : natuurlijk, geeft niks hoor, ook al zit ik bijna bloot rechtop in bed te voeden... Koud? 's winters als het vriest dan is het pas koud....
Toch kan ik de jaloezie qua nachtrust niet onderdrukken en met een flinke ruk trek ik de dekens terug, al hopende dat hij er wakker van zal worden en realiseert dat het voor mij wel stil en eenzaam is zo midden in de nacht qua voeden. Maar nee, meneer slaapt nadat hij een klein beetje heeft liggen draaien weer verder.
Er zijn moeder die het blijkbaar fantastisch vinden om dat momentje van voeden met hun kind te hebben. Ik vind het vooral erg zwaar.
Vooral wanneer peuter 1 of peuter 2 vervolgens ook wakker worden omdat de lieve kleine baby erg moet huilen wanneer tussen de ene en de andere borst de luier ook nog verschoond moet worden.
En manlief? Die niet niets, slaapt gewoon verder, zelfs nadat ik hem meerdere keren wakker probeer te schudden vanwege 1 vd peuters. Uiteindelijk besluit ik dan toch zelf die zorg ook maar op me te nemen. Dat bespaart me een hoop ergernis, want als hij toch de zorg op zich neemt is hij nog zo slaapdronken dat hij onredelijk reageert op de huilende peuter (s), terwijl het enige wat zij op dat moment nodig hebben en dikke knuffel en wat liefde is.
Uiteindelijk val kan toch weer in slaap, soms met ons ukje nog op de borst of naast me in bed (ik weet t, dat wordt ten zeerste afgeraden door alle kraamhulpen en consultatiebureaus, maar het overkomt me soms gewoon door de vermoeidheid) om vervolgens 2 a 3 uur later dit hele verhaal te herleven.
En dan bent uiteindelijk vanzelf een keer de ochtend aan. Iedere met hoor ik mijn man weer zeggen : ze hebben goed geslapen he vannacht? En steeds kan ik mn sarcasme dan niet onderdrukken een alleen maar beamen dat hij goed heeft geslapen.
Wat mij betreft worden de voedingen verromantiseerd. Dat intieme moment met je baby... En enkele keer vind ik het heerlijk, maar over het algemeen vind ik het vooral heeeeeel zwaar.
Nu ga ik weer een poging doen om te slapen, aangezien ons ukhe tegen mn borst in slaap is gevallen. Het tikken van dit bericht was voor mij nu een goede afleiding. (er zullen door de slaperigheid vast wat swypefouten tussen zitten, excuses hiervoor)
Weltrusten, slaap zacht xx
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Oktober 2016
reacties (11) Verversen