Diegenen die mijn blogs hebben gelezen, weten waarover ik het heb, ik heb hierover al eens geschreven. Wie het (nog) niet gelezen heeft, even ter info: we hebben problemen met de buren, waarom weten we niet, willen ze niet over praten.
Vandaag was het weer zover, de burenruzie laait weer op. Er staat een oude muur aan de andere kant van hun tuin (van de buren van onze buren dus) en die is blijkbaar gisteren namiddag rond 18u omgevallen, recht in de tuin van onze lieve (ironisch) buren. Ikzelf had het pas deze middag gezien, dus vraag ik aan die andere mensen, of zij weten wat er precies gebeurd is. Komt onze lieve buurman ertussen, zegt die, alsof jullie niks gezien hebben zeker. Ja, onze kids hebben gisteren rond 18u nog buiten gespeeld, maar nee, ik kijk niet steeds bij de buren wat er daar gaande is, dus nee, ik had het nog niet gezien. En uit het niets begint hij ons uit te schelden, dat mijn man een verdoken drinker is, dat ik aan de Prozac zit, dat ik zelden of nooit kook, dat we allerhande werken zonder vergunning laten doen in de tuin en dat hij ons zou kunnen overdragen aan de politie daarvoor, noem maar op. Ten eerste, al deze dingen zijn niet waar, waar haalt hij het toch? Ten tweede, wat heeft dat te maken met de situatie waar het mee begonnen is? Niets toch?
En ik dacht dat zijn vriendin redelijker was, vraag daarna aan haar (vriendelijk) waarom hij zulke dingen zegt tegen ons omdat we het niet begrijpen, maar ook zij begint uit te vliegen tegen mij. Zij beweert zelfs dat onze problemen begonnen zijn onmiddellijk toen mijn man en ik daar zijn komen wonen, pardon, wij woonden er eerst? Maar dat strijdt zij af. (Wij wonen er al sinds 2001, zij zijn pas in 2008 hierheen verhuisd) Maar dit laatste terzijde. Ik moet toegeven, ik ben toen mijn kalmte verloren... Had dat niet moeten doen, maar zijn beledigen zomaar zonder aanleiding, tja, bij mij vloog het er uit razernij ook uit...
Hoe zouden jullie reageren op zoiets? Ik verloor mijn kalmte, schaam me erover, maar hoe moet ik me beheersen...? En hoe ga ik ermee om? Wat zeg ik tegen mijn kinderen? En hoe gedraag ik me tegen de hunne? Want die meisjes waren eerst terughoudend, dan weer vriendelijk, maar nu opnieuw weten ze niet hoe ze zich moeten gedragen naar ons toe. Ze willen lachen maar durven precies niet. En ook van onze oudste zoontjes (3,5 jaar) krijg ik de vraag waarom de buurpapa en buurmama zo boos doen tegen ons... Wat zeg ik tegen hun, hoe leg ik dit uit?
Nb mijn man is bang dat buurman ooit 1 vd kids zou slaan oid. Zoals hij tegen zowel ons als de kids doet, ben ik daar eerlijk gezegd ook wel bang voor, vooral als die gedronken heeft. En wat doen we dan? ML heeft al gezegd dat hij hem dan te lijf zal gaan, maar is dat dan de oplossing? Of zou politie een betere aanpak zijn...?
En nog 1 ding: volgens de buurvrouw is het: zij hun leven, wij het onze, geen bemoeienissen van geen van ons. Maar wat doen we dan met al het uitlachen wat wij al te verduren kregen afgelopen zomer, en wat ons dus waarschijnlijk ook deze zomer te wachten staat? Wij houden ons afzijdig, ook al gebeurt er bij hun iets heel lachwekkends of belachelijks (buurman die uit hangmat of trampoline valt, wij doen alsof we het niet zagen) maar zij hebben vorige zomer zelfs de spot gedreven met mijn schoonmoeder en mijn zus... Hoe reageer ik daarop zonder mijn kalmte te verliezen...?
Tijd om buurtbemiddeling in te schakelen. Dit kan via woningcorporatie, gemeente of rechtstreeks naar buurtbemiddeling in jouw gemeente (even google gebruiken). En nee, dit gaat niet zoals op tv bij bonje met de buren ;)
Ter aanvulling op een andere reactie hier. Bij buurtbemiddeling heb je geen bewijzen nodig, want daar kijken zij juist niet naar. Foto's en geluidsopnames heeft dus geen zin en dat hoef je dus niet eerst voor elkaar te hebben voordat je daar een melding doet.
soms is er een soort buurtbemiddeling via de gemeente of de buurt te regelen. Kunnen ze je bij de gemeente niet helpen ga dan naar de politie om daar advies te vragen. DIngen opnemen vind ik ook een hele goede. Geluidsopnames van wat ze hebben gezegd. Dan heb je ook werkelijk bewijs als het nodig is. Maar je moet dan een heel gesprek op nemen ook jou reactie. Maar dan niet uit de slof schieten. Ik snap dat je uit de slof schiet maar dat werkt al heel snel tegen je. Hou in je hoofd jij bent beter als hun. Je man moet de buurman niet aanvallen. Nooit niet. Dan is jou man de schuldige en ook hij word dan veroordeeld. Ook al is het uit zelfverdediging van je kids. Hier in Nl zou dat betekenen dat je geen VOG meer kan krijgen en dan kan je een heel aantal beroepen ook niet meer uitvoeren. Het kan dus verstrekkende gevolgen hebben.
Tijd voor mediation. Misschien kan je bij de gemeente waar je woont informatie verkrijgen hierover. Iedere gemeente heeft wel een soort van buurtbemiddelingsloket.
Ik vind het bijna een verhaal voor de rijdende rechter Kun je geen mediation vragen, via de wijkagent ofzo? Pestgedrag hoef je niet te accepteren.... Ook al kun je niks afdwingen..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in off topic
reacties (10) Verversen