Ik lig al sinds 4u 's nachts te draaien en keren in mijn bed en ik kan de slaap niet meer vatten..
Sinds 17 maart ben ik technisch werkloos door de Corona crisis. Ik ben verantwoordelijke voor een groep poetsdames en gezien zij niet meer hoefden te werken was er alsook geen werk meer voor mij.
Weken gingen voorbij waarbij ik niks hoorde van de werkgever tot eind april waarin men een gefaseerde opstart zou willen voorbereiden waarbij telkens week om week nieuwe poetsdames zouden opstarten. In het kantoor waar ik werk zijn we met 8 en zouden we enkel met een kleine bezetting opstarten. Gezien ik als laatste er ben bij gekomen zou ik dus als laatste mogen opstarten.
Lang verhaal kort , er waren veel onduidelijkheden maar tot gister was ik dus nog steeds thuis.. collega nummer 4 in de wachtrij zou eindelijk vanaf woensdag halftijds mogen opstarten. Ik had nog even gebeld naar mijn kantoorveranrwoordelijke met de vraag of ik binnen de 2 weken zou kunnen opstarten gezien ik mijn suikertest wou inplannen. "Neen je moet nog niet herbeginnen" was het antwoord.
Tevens dat ik momenteel leef van een uitkering en ik dus wel dolgraag terug zou werken had ik me er bij neergelegd dat er alweer minstens 2 weken bij zouden komen.
In België zijn de winkels sinds kort open en mag je terug je familie zien dus zo erg zijn de laatste weken niet meer geweest. Ik had plannen gemaakt om de komende 2 weken te vullen en ik keek vol verwachting uit naar het bericht dat ik terug aan de slag zou kunnen gaan.
Dat bericht kwam snel , gister avond om 18u kreeg ik telefoon van de overkoepelende manager met de melding dat er in een ander kantoor in onze buurt 3 zieken waren gemeld en of ik morgen ( lees vandaag) terug fulltime aan de slag kon.
Natuurlijk was ik meteen blij met het nieuws , al het praktische werd geregeld en ik legde de telefoon neer.
Daarna sloeg het echter in als een "bom" . Terug ineens fulltime aan het werk na 2,5maand thuis. Er is zoveel veranderd kwa werkwijze op het werk omwille van de corona maatregelen en het vervelendste van alles is dat ik naar een onbekende stad moet , 3 kwartier rijden van ons thuis met collega's die ik nog nooit gesproken heb.
Tot voor mijn zwangerschap kon ik onverwachtse gebeurtenissen gemakkelijker plaatsen maar ik merk dat mijn hormonen de bovenhand nemen.. Ik lig al sinds 4u s nachts te piekeren over hoe het zal zijn , of ik toch wel optijd zal aankomen/de weg zal vinden, hoe mijn collega's gaan zijn en vooral, hoe lang deze situatie gaat duren... de regio manager sprak over 1 week, 2 weken, daarna terug onduidelijkheid..
Ik heb 2,5 maand zonder stress geleefd wat natuurlijk perfect was voor ons kleine mannetje in mijn buik maar ik heb het gevoel dat ik nu een extra dosis krijg voor de voorbije 2,5 maand.
Daarnet nog een huilbui gehad omdat mijn vriend naar het werk vertrok.. Hij is iedere dag thuis om 14u dus hebben we ook heel wat quality time gehad samen en vind het echt enorm wennen dat ik nu ineens van de ene op de andere dag toch terug aan het werk moet..
Ik weet dat ik niet mag klagen maar ik doe het toch.. ;)
Nog dames die zich in soortgelijke situatie kunnen vinden?..

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen


reacties (5)    Verversen


  • Anoniem_zwanger_vrouwtje

    1e werkdag viel reuze mee..! Alle stress natuurlijk voor niks.. deed zelf deugt om terug aan het werk te gaan.
    Zal het maar op de hormonen steken... 🤭

  • Esther270720

    Ik ben ook, na negen weken thuis, vorige week weer begonnen met werken. Ik moest even wennen, maar je zit zo weer in het ritme hoor :) Ik vind het iig heerlijk dat ik nog even contact heb met collega’s voordat ik over vier weken met verlof ga!

  • Narnar

    Wat vervelend dat je de verandering zo slecht trekt, het is ook heel begrijpelijk. Nieuwe situaties kunnen mij ook bang maken, vaak gaat het al beter nadat je een week aan het werk bent geweest. Straf jezelf niet teveel dat je je zo voelt, emoties kan je niet altijd onder controle houden. Kijk even aan hoe het gaat aankomende week, en als je er dan nog steeds mee zit kan je misschien vragen of je een dag of twee minder kan gaan werken, mocht dit financieel haalbaar zijn. Meditatie of yoga kan ook helpen om met de stress om te gaan. Als ik snachts wakker lig ga ik er vaak even uit om even te zitten en iets te drinken. Wellicht helpt dat jou ook om je gedachten weer rustig te krijgen. Succes!

  • Ja19

    Begrijp ik het nou goed? Moet je 45 minuten rijden met collega's in één auto?

    Lastig he al die maatregelen. Wel fijn dat jij weer kan beginnen met werken.

  • Anoniem_zwanger_vrouwtje

    Nee nee zit alleen in de wagen ;)

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50