Het is begonnen toen we voor baby nr 1 wilden gaan. Ging allemaal niet heel snel, dus op een gegeven moment werd het geplande seks. Man had hier moeite mee, maar ja als je maar 1x in de maand vruchtbaar bent is het zonde om precies dan geen seks te hebben toch. Weet je zeker dat er geen baby komt. Uiteindelijk zwanger. Vervolgens wilden we baby nr 2. Was eigenlijk direct zwanger, zonder geplande seks. Helaas een missed abortion. Het heeft vervolgens 2 jaar geduurd om zwanger te worden en dat het is blijven plakken. Heb nog 3 miskramen gehad, zwanger worden was soms vrij snel weer maar er heeft ook bijna een jaar zonder zwangerschap tussen gezeten. Nou ja de spontaniteit was er op een gegeven moment wel vanaf, klopt. Ovulatietesten en geplande seks. Man kreeg steeds meer moeite met de geplande seks. Maar had ook steeds meer afkeer, zo noemt hij het, van seks. Buiten de geplande seks om wilde hij ook niks want het was allemaal al zo geforceerd vond hij. 'Het draait voor jou alleen om een baby' Nou ja wel die ovulatiedag ja, maar als t aan mij lag hadden we gewoon die week erop seks hoor terwijl ik dan niet vruchtbaar was. Maar hij wilde niet. Nu inmiddels is de laatste keer seks vorig jaar oktober geweest en toen is onze dochter verwekt. Man heeft nog steeds afkeer van seks.
Mij geeft t t gevoel dat hij me niet meer aantrekkelijk vind.
Hij verwijt mij dat ik het niet begrijp. Ik begrijp het inderdaad niet. Vind het eerlijk gezegd ook heel overdreven.
Er zijn zoveel stellen die als ze een kindje willen geplande seks hebben. Ovulatietesten zijn er niet voor niets. En al helemaal..in onze situatie ging het ook helemaal niet vanzelf.
Ik weet niet wat ik moet doen. Een relatie zonder seks kun je toch geen relatie noemen. Ik heb weleens gedacht ik neem t initiatief gewoon, maar ik durf het niet eens. Als hij aangeeft er zo'n afkeer van te hebben, waarom zou ik het dan proberen..
Kijk de serie sex love & goop eens. Daar gaat het er over dat verschillende mensen verschillende talen hebben. Ook in seks... Ik vond het verhelderend. En mijn man ook waarom zijn meer directe aanpak bij mij niet werkt.
Wie weet kun je het gewoon eens opzetten als hij er ook is. Dat kan een gespreksstarter zijn.
Ben benieuwd of meer mensen deze serie hebben gezien al.
Ik heb geen adviezen en ik praat er hier op Babybytes eigenlijk ook niet over, omdat ik me schaam dat het hier ook zo is als bij jou. En ik bang ben voor onbegrip van anderen. Mijn man heeft geen behoefte aan seks. Zijn libido is nooit hoog geweest, maar het is nu zo laag dat we ongeveer 1,5 jaar geen seks meer hebben gehad. Ik voelde me daardoor erg onaantrekkelijk. Ik ben altijd al te zwaar geweest (ook toen we verkering hadden), maar ik ben er na 2 kinderen en 15 jaar later niet lichter op geworden. Dus tips van anderen over sexy lingerie en dergelijke kon ik niks mee. Ten eerste zie ik er naakt allesbehalve sexy uit en ten tweede is er in mijn maat geen sexy lingerie te vinden. Maar goed... Het vreemde is dat onze relatie verder helemaal goed is. Ik heb het seks willen hebben inmiddels losgelaten. Want ik werd daar niet vrolijker door. En sinds ik dat doe, heb ik meer rust in mijn hoofd gekregen. En ik kijk weer in de spiegel met het gevoel dat ik er wel mag zijn. Ik heb een leuk koppie, een open uiterlijk en een mooie glimlach. Ja, ik wil nog steeds heel wat kilo's kwijt, maar die kilo's maken me niet langer meer in mijn hoofd onaantrekkelijk. Ik ga ervan uit dat onze relatie zonder seks is. En als er wel een keer seks is, dan is dat mooi meegenomen. Sommigen zullen het niet begrijpen, maar we houden echt wel van elkaar. We voelen elkaar aan, kunnen met elkaar lachen en leuke dingen doen. Een relatie zonder seks is echt nog wel een relatie. Hopelijk vinden jullie weer een weg waar jullie samen blij mee zijn.
zonder dat je het wilt iets doen kan er voor zorgen dat je er afkeer voor krijgt ja. Ik vind het verhaal niet eens heel vreemd klinken alleen heel vaak staat er dan vrouw ipv man. Jij voelt die afkeer niet, daarom kun je je niet in zijn schoenen verplaatsten. logisch, Misschien is in gesprek gaan met een seksuoloog om zo toch te kijken hoe het samen weer leuk kan worden. verder praten met verwijten heeft geen zin. Want je moet elkaar weer leuk gaan vinden. In die verliefde fase zit je ook graag aan elkaar. Wat vind je leuk van elkaar. Maar contact. Ook fysiek. Maar zonder seks. Dus knuffelen, masseren, zoenen etc. Kijk zelf wat fijn is en waar de grens ligt. Ga elkaar weer leuk vinden. Misschien dat zo langzaam bij hem de behoefte weer terug komt om toch seks te hebben. Laat hem daarin lijden.
Wil geen seks, vind ik een groot woord. Ik kan ook niet op commando ineens maar seks hebben. Ook niet terwijl ik wist dat we maar 1x per maand maar een kans hebben. Dat geldt voor de meesten hier haha. En met pech bij sommigen nog veel langer. Maar seks op commando nee, ik denk dat je inderdaad toch moet kijken hoe je intimiteit terug kan brengen. Dus dat het niet zo'n moeten dingetje gaat worden. Laat de ovu testen ook los en bekijk het gewoon per keer.
Begin eens met de intimiteit terug te brengen zonder seks. Knuffelen, kussen, tegen elkaar aanhangen op de bank, lepeltje lepeltje in bed. Eerst weer SAMEN comfortabel worden met intimiteit en lichamelijk contact zonder seks. En als dat weer lekker loopt, komt de seks vanzelf. Maar ik zou t initiatief even bij hem laten in het “doorpakken”.
Je hebt al veel goede adviezen gehad. Wat een vervelend probleem voor jou en ook voor je man. Liefde en aandacht voor elkaar. Dus zit je samen op de bank, knuffel dan met je man. Zonder dat je verder wil. Het is heel begrijpelijk dat je lichamelijk contact wil. Er ligt zoveel tussen knuffelen/hand vasthouden en sex. Begin bij het begin. Zoals je dat doet wanneer je net een nieuw vriendje hebt. Maak 's avonds eens wat lekkers voor hem klaar en kruip lekkr tegen hem aan en doe dat ook een als jullie samen in bed liggen. Gewoon alleen samen liggen. Wanneer hij zegt een afkeer te hebben van seks dan moet het initiatief voor seks uiteindelijk weer van hem komen. Probeer om niet de aandacht voor elkaar uit het oog te verliezen alleen doordat jullie geen seks meer hebben. Samen eens weggaan, echt alleen jullie tweeen en het gezellig hebben samen. Creeer die momenten.
Ja man heeft het duidelijk anders en belastender ervaren dan jij. Probeer erover in gesprek te blijven. Ik begrijp eigenlijk wel dat het zo geforceerd werd dat hij er geen zin meer in had. Zo voelde het voor mij en mijn partner ook, ook buiten de vruchtbare dagen om. Seks werd gewoon een ding, of we nou wilden of niet. Iets wat moest gebeuren. Blijkbaar heeft je man hier nog steeds last van, ondanks dat het proberen zwanger te worden nu al even geleden is. Misschien kun je kijken of hij open staat voor het idee hier hulp bij te zoeken. Maar eerlijk gezegd maakt dat het probleem misschien nog groter. Het vrijblijvende en leuke is er gewoon af. In ieder geval voor hem en in ieder geval op dit moment. Om het dan extra te forceren zal het niet verbeteren. Als het andersom was geweest en jij er geen zin in had had je het ook niet prettig gevonden als je man het wel probeerde te forceren. Communicatie is in dit geval echt het belangrijkste. Misschien kun je proberen op een andere manier intimiteit te zoeken. Meer de tijd nemen om lekker te knuffelen in de ochtend zonder direct verwachtingen van seks. Elkaar meer zoenen, strelen of masseren. Seks in niet het belangrijkste wat er is om intimiteit en verbinding met elkaar te voelen.
Tja hier tegenstrijdig advies. Bij ons is praten over seks echt een domper. Dan gaan we elkaar verwijten, excuses zoeken, ... Maakte het allemaal erger.
Ik zou zelf gewoon proberen zijn lust weer aan te wakkeren. Twee setjes lingerie laten zien online, vragen welke hij leuker zou vinden bij je. Diepere decolete voor een dagje. Hem een kus geven en zeggen lekker ding, daarna gewoon verder gaan met je ding. Billen knijpen. Zulke dingen 😅 Zou hier goed werken. Hij weet dan ook wel wat je aan het doen bent, maar dan beseft hij ook dat je moeite wil doen. Of een vibrator oid kopen voor "jezelf", dat je man beseft dat je seks ook nog leuk vindt.
Mannen zijn heel gevoelig aan geplande seks, die van mij niet (die vraagt elke dag wel wnr ik ovuleer en wnr we moeten seksen), ik word er zelf niet goed van, de spontaniteit is er helemaal af en de seks is die dagen helemaal niet zo lekker. Dus ik snap je man wel 😉
Ik moet eerlijk zeggen dat ik je man echt wel begrijp. Geplande seks vindt niet iedereen leuk en juist door het vele moeten is bij hem die afkeer ontwikkeld. Ik lees eigenlijk niets geks, behalve dan jouw onbegrip. Waarom denk je dat hij jou onaantrekkelijk vindt? Dat is een aanname. Geef aan dat je hem wilt helpen hiermee. Wellicht is een afspraak met een psycholoog dan wel seksuoloog een oplossing. Met verwijten over en weer komen jullie niet verder.
Au.. dat laatste zinnetje dat niemand dit waarschijnlijk herkent, zegt voor mij wel dat je hem echt heel raar en apart vindt. Probeer eerst respect voor hem te krijgen, probeer hem te begrijpen, probeer te praten zonder vooroordelen. ik vind het heel normaal van hem. Bij ons zijn de rollen een soort van omgedraaid. Ik wil heel graag nog meer kinderen maar als er ooit een moment komt dat het niet lukt, zou ik het liever bij 1 houden dan gepland seks hebben. Ja zoveel stellen doen het, maar ik ga er van binnen kapot aan. Die leegte daarna, dat is echt niet te beschrijven, ik kan er dagen beroerd van zijn. Zooo waardeloos als ik me kan voelen, als je seks hebt voor de ander. En dan heb ik het niet over iemand een pleziertje doen, maar meerdere keren omdat seks nu eenmaal hoort. Het is belangrijk dat je hem tegemoet komt. Jij wilt seks, dan zal je er voor moeten werken. Investeer in quality time, spreek desnoods een tijd af dat je geen seks gaat hebben. Dan is de druk er af. Dan weet hij dat je met knuffelen zonder dat het om seks gaat. Het draait niet alleen om seks, je mag hem best laten zien dat hij het waard is om aandacht aan te besteden zonder seks te hebben. Dat gevoel dat jij hebt dat je niet aantrekkelijk bent, geloof me, hij heeft het nog 20x erger. Het initiatief moet van jou komen maar niet het initiatief om seks te hebben. Dus: "mag ik je knuffelen? Zullen we afspreken dat we vandaag sowieso geen seks hebben, want ik weet dat je er een hekel aan hebt. Maar ik mis je, het gaat me niet om seks, het gaat me om jou. Ik wil bij je zijn." Wij hebben ook verschillende stadiums: knuffelen, knussen (knuffelen +kussen), kneksen (mix tussen knuffelen, zoenen en mini-beetje seks, maar kleren blijven aan). Dat geeft mij de vrijheid om mezelf te laten gaan tot zover ik wil, want ik weet dat m'n partner niet opeens aan seks begint, terwijl ik dat niet wil. En ja, dit is een lang en genant verhaal, maar als ik jou er maar een mini beetje mee kan helpen is dat het waard.
Ik probeerde dit te verwoorden, maar kreeg het niet aan elkaar gelijmd. Jij hebt de juiste woorden gevonden. Vooral dat je aangeeft vanavond geen poging te doen voor seks, maar gewoon even tijd wil hebben voor elkaar. Dikke plus! Zo wil ik het ook heel graag. Bij ons zijn de rollen namelijk ook omgekeerd. Elke keer als mijn man me kuste, dacht ik "ugh gaan we weer.. ik heb geen zin, waarom wil hij nou weer meteen seks?". Het was een kusje he.... Dus hij zei dan ook "waarom denk je toch altijd dat ik meteen seks wil?!". Dus ja ook wij hebben afgesproken dat hij of ik aangeeft dat er geen seks komt ipv wel. En dan kan het er altijd nog van komen natuurlijk, maar de verwachting is weg
Ja heerlijk eh, die ontspanning als de verplichting weg is. En complimentjes overdag doen het ook goed. Maar dan wel in een tijd dat je afspreekt geen seks te hebben anders is het te doorzichtig haha. En wel echt gemeend natuurlijk.
Wat ik zelf weleens prettig vind om weer eens rustig aan te beginnen bij het begin. Gezellig ontspannen avondje houden... Als jullie er van houden elkaar een massage geven en eigenlijk niets verwachten. Knuffelen en elkaar weer opnieuw opzoeken.
Zorgen dat je de drempel verlaagt. Hij heeft een afkeer van seks, maar dat hoeft geen afkeer van intimiteit te zijn. Knuffele met pyjama aan is net zo goed intimiteit, maar geen seks.
Verwijten erbuiten laten, dit maakt het helaas niet beter (al lucht het wellicht tijdelijk je eigen emotie even) Desnoods met behulp van een relatietherapeute erbij.
Vrouwen gaan er anders om met deze situaties dan mannen. Mijn man vond het vreselijk dat ik ovulatietesten deed. Vond dat ik er teveel mee bezig was. Maar ik dacht er dus anders over.
Hij was ook niet altijd te porren voor sex. Ik heb dat meer. In behoeftes kun je dus ook verschillen. Wij praten daar gewoon over. En weten dat van elkaar. Nu durft hij minder omdat ik zwanger ben. En dat begrijp ik.
Door te praten en soms zelf ook initiatief te nemen kwamen wij samen een stuk verder. Dat heeft bij ons geholpen. Maar zit hem dus niet alleen in sex. Samen lachen, knuffelen of gezellig maken op de bank met een film of anders tijd samen creëeren zijn ook belangrijk.
En ik denk dat jij erg onzeker bent geworden hierdoor. Je twijfelt of je nog wel aantrekkelijk genoeg bent. En dat kan ik me voorstellen. Hij kan omgekeerd denken dat als jij ook geen initiatief neemt het wel wat mee zal vallen in je behoefte aan sex met hem. Dus ga in gesprek met hem. Vraag hem dit soort dingen of geef aan dat je het mist. Of neem toch ondank alles zelf ook initiatief. Was dit ook zo tussen jullie voordat je samen aan kinderen begon?
Voor een deel herkenbaar dus. Maar het blijft denk ik ook zo als jullie samen er niets aan doen.
Voor we aan kinderen begonnen was ons seksleven prima. Gewoon goed.
We hebben het er gisteren nog over gehad. Ik geef dan aan dat ik het idee heb dat het aan mij ligt, dat hij mij niet meer aantrekkelijk vind. Het enige wat hij zegt is dat die verplichte seks alles heeft verpest en dat hij een afkeer heeft wat seks betreft. Heb hem geadviseerd om de huisarts te bellen en het er met iemand over te hebben. En die persoon moet in mijn ogen een professional zijn, niet ik.
De rest doen we wel. Samen filmpje kijken oid. Maar knuffelen ook niet.
Deels heeft hij inderdaad gelijk. Die miskramen en verplichte seks heeft inderdaad alles verpest. Ik vond die tijd ook heus niet leuk. Omdat ik wist dat hij het niet leuk vond en ook al had ik geen zin, toch zin maken.
Maar dat je nu echt serieus afkeer hebt van.. Dat vind ik wel heel heftig en begrijp ik gewoon niet
Ik denk dat professionele hulp een goed ding is. Hopelijk staat hij ervoor open. Vind het zo naar dat jullie dit overkomt terwijl het anders altijd goed is geweest. Je maakt het bespreekbaar, dar is zo belangrijk. Ik hoop dat jullie elkaar weer vinden op dit gebied
Wat hij voelt, voelt hij. Dat heb jij te begrijpen. Zeggen dat het overdreven of onzin is en dat andere mensen dat toch ook niet hebben, werkt totaal niet. Andere mensen zijn andere mensen. Je kan lust moeilijk forceren en als hij seks nu met moeten, ovulaties, baby’s maar ook miskramen associeert, dan kan ik me ergens wel voorstellen dat het ‘sexy’ we wel een beetje af is. Ik vind zelf dat intimiteit belangrijk is in een relatie en het is fijn als het seks is maar knuffelen etc lijkt mij stap 1. Ik denk dat het voor jullie tijd is om seks weer een beetje te resetten. Geen babymoment meer maar een moment voor jullie twee. Nóóit een ‘moetje’, niet vanwege een ovulatie, ook niet omdat ‘je relatie toch anders geen relatie is’, maar omdat je het zelf fijn vindt. Lijkt mij iets om met een seksuoloog over te praten :)
Mijn man vond dat ook helemaal niets hoor. Ik hoefde geen ovulatie test te doen en geplande seks dan was het gewoon niets. En moest al helemaal niet zeggen dat ik vruchtbare dagen had. Dan was het klaar voor het begon.
Ik zou beginnen met goede gesprekken.
En daarna zou je eens als hij aan douche is erbij gaan staan ligt uit en voortouw nemen. Mijn man heeft mij zo keer met kleren en al onder de douche getrokken. Maar zo vonden we elkaar wel weer terug. En uiteindelijk is onze baby er ook (bijna dan). Nu hebben we wel onthouding uit angst voor prematuur geboren worden. Maar er is zoveel meer ook hè dan seks. Knuffelen. Samen liggen. Samen slapen. Samen film. Samen diepe gesprekken. Elkaar begrijpen. Elkaar vertrouwen. Massage geven aan elkaar. Je mag zeggen hè dat je hem mist in je gesprek. En vooral belangrijk niet meteen over de seks gebrek spreken. Dat nekt hier dan ook. 🤫 Dan wordt het gesprek niet leuker.
Ga samen praten...echt praten... Vraag hem wat hem bezighoudt. Wat hij graag wil in de relatie... Ga hem weer zien als mens en je man die naar liefde en warmte verlangt...en niet als spermadonor... Ik zeg niet dat jij hem zo ziet... Maar het lijkt erop dat hij zich wel zo voelt
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (32) Verversen