Hoi, ik begin in augustus weer met een opleiding en hierdoor moet mijn zoontje aanstaande maandag voor het eerst 4 dagen in de week naar het kinderdagverblijf. Voor mij voelt het alsof ik enorm veel van zijn opvoeding ga missen en dat ik hem zelf ook erg ga missen. Na mijn zwangerschap heb ik thuis gezeten en was ik dus elke dag met hem. Ik ben blij dat ik de eerste 9 maanden van zijn leven elk uur van de dag met hem was, maar alsnog! Hoe zijn jullie hier mee om gegaan?
Heel erg bedankt voor jullie reacties allemaal! Ik denk dat ik snel ga inzien dat ik me een beetje aanstel en het ook goed voor zijn ontwikkeling verder is :)
Heel herkenbaar. Bij mijn eerste kon ik thuis blijven tot ze 4 maanden was, nu moet ik opnieuw starten na 9 weken (pas volgend jaar maar vanaf 6 maanden op werkverwijdering) ik krijg het al benauwd bij het idee alleen maar ik weet wel nog hoe fijn mijn eerste het vond in het kdv. Ik denk dat het vaak voor de ouders moeilijker is dan voor de kleintjes :)
Herkenbaar, maar is vooral voor mama moeilijk uiteindelijk denk ik. Althans hier. We hadden 2 weken vakantie en zoon staat nu al te springen wanneer mag ik weer gaan ;-) en ik vind het lastig om hem komende week weer te brengen. Hij is bijna 4.
Ik werk zelf met baby’s (vanaf 12 weken) en moeders. Zie heeeel veel moeders die het er heel moeilijk mee hebben. Hele normale reactie dus! Moet er zelf ook niet aan denken Nu ik weer een kleintje heb.
Wel is het zo dat kids het (na de wenperiode!) vaak HEEL leuk hebben. En de wenperiode met kids van 9/10 maanden is Vaak zwaarder en langer dan dat ze jonger zijn. Ligt beetje aan het kindje maar de eenkennigheid is dan op z’n heftigst .. Gaat echt over, hou dat in je achterhoofd en voel je vooral niet schuldig . En probeer je zo goed en rustig mogelijk te voelen als je hem brengt, ze voelen alles namelijk 😅
Herkenbaar. Ik heb heel wat afgejankt! Onze oudste ging toen zij 4 maanden was 1 dag per week naar de opvang toe en 2 dagen per week naar opa&oma, zodat ik 3 dagen per week naar kantoor kon. Oh, wat miste ik m'n dochter! Vergelijkbaar met heimwee! Ook met (bedrijfs)uitstapjes of etentjes, mijn hoofd was er dan wel bij, maar mijn hart en gedachten continu bij mijn dochter. Gelukkig kan ik zeggen dat het schuldgevoel wegging, toen ik het vertrouwen had dat ze het ook zonder mama leuk heeft :) Komt goed!
Zelf had ik er bij beide kinderen niet zoveel moeite mee. Dochterlief ging vanaf 10 weken naar de gastouderopvang en zoonlief vanaf 3 maanden. Het ging direct prima en ze hebben daar 4 heerlijke jaren gehad tot ze naar school gingen. 😊
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Algemeen
reacties (10) Verversen