hooi dames!!
zoals jullie weten heb ik al 2 kids,van mijn ex vriend.sinds 2 jaar heb ik een schat van een man weer,waarmee ik oud ga worden.we bouwen aan de toekomst.nu is het geval,er zit altijd 1 persoon in de weg,laat ik zeggen,de "vader" van de kids... vader wil ik hem eigenlijk helmaal niet noemmen,want het is gewoon een grote klootzak.wij hebben onderling wat afspraken gemaakt wat betreft de kinderen. zo zouden ze om de week een weekend komen.het is al zovaak gebeurd dat meneer op het laatste moment afzegde.wat natuurlijk hier een hoop verdriet bij de kids opleverde.nu is de jongste al helemaal niet meer happig om naar dr vader te gaan. elke keer elende met de overdracht,en een hoop tranen en geschreeuw.dus als hij de straat uit was,was niet aleen zij,maar ook ik helemaal uit onze doen.heb vaak jankend op de bank gezeten,omdat ik dit dr ook niet wil aandoen. mijn oudste is daar echt het lievelingetje van opa en oma van vaders kant,en wordt door en door verwend.
zo kwamen ze voor 2 weken geleden thuis,de oudste kreeg 10 euro,omdat ze een mooi raport had,en de jongste 6 euro.... vind het zo ontzettend sneu.. we hebben het wel gelijk getrokken,maar het gaat mij om het pricipe,toch?? de jongste wordt er altijd minder behandeld!
zo had ik meneer ook gevraagd(3 weken geleden) om dit keer zwemgeld te betalen,(á 60 euro)... wat denk je??? helemaal niks,zo ook 5 weken geleden met nieuwe kleertje voor de oudste,weer helmaal niks!
het is niet aleen het financieele,maar vind gewoon dat meneer helemaal geen verantwoordelijkheids gevoel in zijn donder heeft! hij is toch ook een ouder?? alles komt op de schouders van mij en mijn vriend neer,en gelukkig wil mijn man lief dat ook allemaal doen.
nu heb ik voor 2 weken geleden besloten samen met mijn kerel dat de vader voor ons even uit beeld blijft.
ik heb hem meerdere smsjes gestuurt,maar wat denk je???.....niks geen reacktie of wat dan ook. dit is zo ontzettend frustreerend! ik heb gister de kids ook ingelicht( de dingen die ze moetten weten dan,niet alles)
de oudste begreep me gelukkig heel goed,en neemt het goed op.
de jongste deert het geen moer,die is allang blij dat ze geen buikpijn meer heeft van de stres om naar papa te gaan.ik wil ze niks onthouden,maar vind dat dit momenteel een betere optie is.....
is dit nou heel erg?? wat zouden jullie doen??
zo zeg,dat lucht op!! hahahaha
p.s vandaag mijn nod.... dag 38*....wacht tot de 18e met testen...als ik me kan inhouden!
sturen jullie een beetje geluk deze kant op??
reacties (0)