Het is hier in mijn huis het midden- oosten in het klein en dat is de schuld van Nijntje. Je weet wel, Nijntje met haar gemene, zwarte kraaloogjes en die sluwe X als lach.
De terroristische groepering ´nijn´ heeft zich genesteld in mijn huis en heeft het in het speciaal voorzien op mijn dochter. Het begon allemaal toen mijn dochter in de box lag en ik het eten klaarmaakte. Boven de box hangt een nijntje-mobiel, zo eentje met 4 nijntjes die ronddraait en daarbij een liedje speelt. Terwijl ik in de keuken bezig was hoorde ik plots een afgrijselijke kreet, gevolgd door een mix van hartverscheurend snikken en oorverdovend krijsen. Natuurlijk stoof ik direct op de box af, want ik dacht minstens dat die in elkaar geklapt was met mijn dochter als middenpunt.
Was de box maar ingeklapt, dan was het leed nog te overzien geweest. Het was vele malen erger. Gele Nijn, de Bin Laden onder de Nijnen, had een zelfmoordaanslag beraamd, zich losgemaakt van de mobiel om precies bovenop het gezichtje van mijn dochter te landen! Het gevolg galmt nog na in mijn hoofd!
Nu zitten we dus met een terror-Nijn opgescheept. Bij elk krijsje kirren we tegen ons aanbiddelijke dochtertje ´Zit Nijn je weer te plagen?´ of ´Heeft Terror-Nijn nu alweer je speentje afgepakt?´
Mijn arme, lieve meisje. Het zielige schaap! Zo klein nog en dan onderworpen aan de gemene grillen van Nijntje.
Maar het is nog vele malen erger. Toen ik mijn krijsende, rood aangelopen dochtertje vond, met gele Nijn op haar hoofd en het stomme wijsje nog draaiend, kon ik niks anders doen dan in een hysterische, ongecontroleerde maar heerlijke slappe lach uitbarsten.
reacties (0)