Nesteldrang

Nooit verwacht, toch gekomen. Ik heb nesteldrang. Al moet ik niet overdrijven. Ik dweil nog steeds niet dagelijks de keukenvloer en ook de ramen worden niet wekelijks gezeemd.

Eigenlijk beperkt mijn nesteldrang zich tot alles wat met de baby te maken heeft. Ik krijg opeens de kriebels dat de kamer nog niet af is. Wekenlang heeft manlief geboord, getimmerd, geverfd en geschuurd nadat hij uit zijn werk kwam, en toen was het BIJNA af. En als manlief ergens heel veel en heel vaak mee bezig is geweest, en het is BIJNA klaar, stopt hij ermee. Want, zo vindt hij ´ik mag toch ook weleens een avondje niks doen´ en ´het is bijna klaar, die laatste dingetjes zijn zo gedaan´. Het probleem is dat die ´laatste dingetjes´ altijd blijven liggen. Wij wonen nu 3,5 jaar in dit huis en de woonkamer mist nog steeds een stukje van 5 cm. plint omdat dat ´met een paar minuutjes is gedaan´ en de spiegel bij de wastafel is ook nog steeds niet opgehangen want ´dat is met een uurtje klaar´. Zo is mijn man. Verder houd ik echt ontzettend veel van hem.

Maar dat de babykamer BIJNA klaar is, bezorgde mij enorme kriebels. Nachtenlang lag ik gestresst met harde buiken wakker want stel dat.... het moet af, het moet klaar en wel NU! Manlief begreep het niet, want ik moest nog zoveel weken. Er is tijd zat. Als de baby nu komt, slaapt ze toch in het wiegje bij ons (of in de couveuse) en dan komt die kamer echt wel klaar. Nu ja, om een lang verhaal kort te maken is manlief na een flinke huilbui van mijn kant toch maar weer de kamer ingedoken en nu is het echt BIJNA, BIJNA klaar.

Dat geeft mij de kriebels om de kraamzorg-uitzetlijst klaar te maken. Nog een mutsje erbij, nog wat rompetjes in maat 50 aangezien ik alleen maat 56 had, en allerhande saaie dingen als onderbroeken groter dan die van mijn wederhelft en kraamverband waarvan manlief geschokt uitriep ´zitten er hier echt maar 12 in???´ Tja, hij weet niet beter dat er in die kleine, schattige doosjes OB al en stuk of 50 zitten, hoeveel moesten er dan wel niet in zo´n megapak zitten. 12 dus.

Maar goed, al die spulletjes moesten natuurlijk allemaal op 1 dag gekocht worden. Alles. Dus heb ik 4 uur door de stad gelopen met tassen vol babystuff en mamastuff (zo klinkt kraamverband nog best hip!) en moest ik tot overmaat van ramp ook nog naar de BMW-dealer om wat spullen op te halen om onze gezinsauto op te knappen. Tussen ons gezegd en gezwegen, die mensen daar zijn echt verschikkelijk arrogant omdat zij ergens de mening zijn toegedaan dat MIJN bmw er niet helemaal toe doet, omdat die van hen nou eenmaal ietsjes duurder is. Toegegeven, als ik bij de dealer sta, voel ik me ook als een kind bij de jamin omdat het nou eenmaal prachtige auto´s zijn maar ze hoeven mij niet zo neerbuigend te behandelen omdat mijn BMW nou eenmaal ietsjes ouder is dan de BMW´s die daar staan want het is TOCH een BMW. Nee, ze doen echt neerbuigend en arrogant en dat heeft er helemaal niets met mijn hormonen te maken. Ik zal wel even een foto plaatsen van mijn nostalgische BMW, nog eentje met echt karakter, zo´n mooi, hoekig, agressief exemplaar! Ja echt, ik ben verliefd.

Maar goed, verder over nesteldrang. Ik was dus moe. Ik heb nooit geweten dat een mens zo moe kan zijn. Duizenden venijnige duiveltjes prikten in mijn benen en mijn hele lichaam trilde van moeheid. Dus toen manlief thuiskwam uit zijn werk vroeg ik hem of hij ´even de vaatwasser uit wilde ruimen´. Manlief plofte op de bank met een ´nou echt ff geen zin in´. Tja, bedacht ik me, hij heeft een ontzettende lange dag gemaakt (5.00 ging de wekker en 21.00 was hij thuis) en heeft gelijk daarna nog even op de babykamer geklust dus ik doe het wel even. Hij is ook moe. Maar toen ik mij bukte om de vaatwasser uit te ruimen, kwam er gelijk een hele golf maagzuur mee. Drie keer raden wie de schuld kreeg.... arme manlief kreeg over zich heen dat hij ´graag wilde dat ik heel de nacht wakker zou liggen van de maagzuur en dat het hem helemaal niks kan schelen hoe ik me voel en dat hij tot overmaat van ramp de overgebleven shoarma niet gelijk in een bakje in de vriezer had gedaan!!!´

Manlief, mijn hormonen ook wel eens zat, reageerde met een ´denk je dat ik niet moe ben, ik heb heel de dag hard gewerkt!´

Tja..... ´EN IK BEN ZEKER EEN LUI VARKEN!!!!!!´

Nou ja, om een lang verhaal kort te maken, na veel gejank van mijn kant en veel knuffels van zijn kant is het allemaal weer goed gemaakt, totdat manlief zei dat ´alles toch niet in 1 dag gekocht hoeft te worden?´

Mannen begrijpen er echt helemaal niks van. Soms voel ik ons een beetje ´Jan Jans en de kinderen´ waarin mijn man net zo stom kan reageren als Jan en ik net zo onredelijk kan zijn als Jans. Alleen die kinderen missen nog. En die kat komt helemaal nooit binnen.

Over katten gesproken, en dat is echt het laatste stukje want dit willen jullie allemaal niet lezen maar ik moet het even kwijt.

Sommige van jullie zullen misschien nog een blog kunnen herinneren van een ander bb-lid over haar kat. Wijlen haar kat, trouwens die nu natuurlijk de allerliefste kat van heel de wereld was, maar toen was hij dat echt niet. Het was een blog over die kat, over de kinderwagen, over vlooien en dergelijke.

Nou, over die kat heb ik gedroomd. Want die kat was bij mij, toen nog springlevend overigens. Waarom die kat bij mij was weet ik niet, want geen weldenkend mens laat haar geliefde kat over aan mijn zorgen. Ik ben tegen dierenmishandeling hoor, en ik vind dat ALS je een huisdier hebt, je er ook goed voor moet zorgen maar ik ben geen dierenvriend, en al helemaal geen kattenvriend want die stomme katten zitten je altijd aan te kijken alsof ze elk moment kunnen toeslaan. Ja, ik ben zelfs een beetje bang voor katten.

Maar ik dwaal af. In mijn droom was die kat bij mij. En die kat heeft geen vlooien achtergelaten in mijn kinderwagen. Die kat heeft iets gedaan wat vele malen erger was. Die kat heeft in mijn nieuwe, mooie, schone, maagdelijk witte wiegje, van een rieten mandje met de meest ouderwetste, schattigste, kneuterigste witte bekleding EEN DROL ACHTERGELATEN!!! Wat een rotkat en heel even was ik VOOR dierenmishandeling!

Maar goed, het gaat hier om een overleden kat dus laat ik het voor me houden wat ik die kat allemaal heb aangedaan.