Behang kijken

Voor de mensen die denken dat samen behangen een aanslag is op je gelukkige huwelijk, heb ik een leuk nieuwtje: behang kopen, nee, behang KIJKEN is dat al. Maar waarschijnlijk alleen als je zwanger bent.

Het begon allemaal, natuurlijk, met manlief die niet 'rechts' zei toen ik rechts af moest slaan, maar 'rechts' zei met een hoofdletter of 3 erachteraan. Ik zei dat hij ook kon zeggen 'wil je hier naar rechts gaan, mopje' waarop hij zei dat ik er dan allang voorbij was, waarop ik zei dat het ook helemaal niet uitmaakt, omdat ik altijd de 2e pas naar rechts ging, waarop hij zei dat het heel erg omrijden is wat ik doe, waarop ik zei dat het wel meevalt, omdat je dan een stoplicht vermijdt. Jullie begrijpen het: ruzie! Ik riep dat hij dan maar moest zeggen waar ik heen moest, waarop hij riep dat ik het zelf maar uit moet zoeken want hij kan toch niks goed doen.

Het kwam erop neer dat ik, heel kinderachtig, rondjes bleef rijden om de woningboulevard heen omdat hij maar moest zeggen waar ik heen moest, want hij wist het zo goed.

Ja echt, ik ben al 25 en ja echt, ik moet binnen niet al te lange tijd een kind opvoeden tot volwaardige en stabiele volwassene en nee, ik heb ook geen idee hoe ik dat moet gaan doen maar ach, wij moeders zijn allemaal een beetje gebrekkig, toch?

Uiteindelijk had ik dan toch geparkeerd en weigerde ik mee te gaan de gamma in, want ik had er helemaal geen zin meer in. Manlief zei dat ik normaal moest doen, daar had hij een punt, maar ik had weer een punt toen ik zei dat hij mij niet zwanger had moeten maken, als hij wilde dat ik normaal bleef doen.

Ik mee de gamma in want anders kijkt hij alleen maar naar behang met schattige beertjes en ik ben allergisch voor schattige beertjes in de babykamer (niets ten nadele van mensen die WEL houden van schattige beertjes in de babykamer) waar het mij midden in de gamma allemaal teveel werd: janken! Normaal gesproken heb ik er niet zo'n problemen mee om in janken uit te barsten, zolang ik maar alleen ben, of met manlief. De gamma staat niet bepaald hoog in mijn lijstje om 's heerlijk een potje te gaan janken maar ach... soms kun je ze niet tegenhouden. Geen hysterische 'je vind me niet meer lie-hie-hief' huilbui met allemaal snot enzo, gewoon wat traantjes wegpinken, wat kusjes, wat 'sorry, maar ik ben gewoon zwanger en moe en ik ben overgenomen door aliens en ik weet het allemaal ook niet meer zo goed huilbui. In de gamma. Midden in de gamma. Waar het gelukkig rustig was.

Maar terug naar behang...

Ik keek even naar een dieppaars behangetje, maar vond het toch wat te donker. Wel nog heel even serieus over nagedacht toen manlief zei dat zijn moeder had gezegd: 'jullie doen toch geen paars behang he, dat vind ik net een rouwkamer lijken'. Ja, mijn schoonmoeder zou een goede kans kunnen maken bij de verkiezing 'welke vrouw heeft het gekste brein'. Maar ja, omdat mijn schoonmoeder had gezegd 'toch geen paars behang' wilde ik juist paars behang, zo ben ik dan ook wel weer waarmee ik best 2e zou kunnen worden op de verkiezing. Maar dan moet ik weer jaren tegen paars behang aankijken wat ik eigenlijk toch wat te donker vind maar alleen gekocht heb omdat schoonmoeder het niet wil en dat is eigenlijk best kinderachtig, maar dat was ik die dag toch al.

Verder is het behang uitzoeken nogal een lastig verhaal, manlief wil schattige beertjes, jullie weten mijn standpunt, ik kijk vooral naar vrolijke, speelse bloemetjes en kringeltjes en toen kwamen we eigenlijk een beetje uit op... het vogelige lief! behang. Ik vind het behang heel erg leuk, alleen HEEFT iedereen het al, en omdat IEDEREEN het al heeft, wil ik het niet meer. Niet dat ik zo heel principieel ben, ik bedoel, ik BEN wel heel erg principieel maar mijn principes liggen dan ook wel weer zo hoog dat ik er in geval van nood altijd onderdoor kan. Je weet wel, het 16-jarige principe van 'niet zoenen op een eerste date, behalve als het ECHT de liefde van je leven is' waarbij ik moet zeggen dat ik echt heel vaak, ECHT de liefde van mijn leven tegengekomen ben op mijn eerste date zo rond mijn 16e.

Maar goed, mijn principe van vogeltjes-behang ligt wat anders. Dat gaat namelijk niet om MIJ, maar om MIJN DOCHTER en dan liggen je principes opeens een heel stuk lager, zodat je er niet meer onderdoor kan maar ook weer niet zo laag dat je er makkelijk overheen kan stappen.

We twijfelen dus nog. Vogeltjes-behang is het behang wat ik zonder nadenken gekocht zou hebben, als niet half nederland al vogeltjes-behang had, waarop manlief zei dat ik me niks van aan moest trekken wat andere mensen hadden, waarop ik geirriteerd reageerde dat hij het allemaal niet begreep.

Al met al wou ik dus gewoon even kwijt dat ik OOK een kutdag had, aangezien het vandaag nationale kutdagen-blogs is.