Zwanger of toch niet?

2 weken geleden had ik eindelijk een positieve test in mijn handen, wat was ik blij ik maakte mijn man wakker met de worden goedemorgen papa van 3! Hij begreep er helemaal niks van. Ik wijt het aan nog slaapdronken. Ik was de hele dag in de wolken en kon alleen maar lachen. Ik ben gelijk door gereden naar mijn zus om haar een jilz te geven. Ze zei wat lief waaraan heb ik dat te danken. Dus ik zeg dat ik het voorlopig niet mag drinken. Ze was zo blij voor ons dat ze ervan moest huilen. Ik vind het zo fijn dat ik zo'n goede band met haarh heb dat ik dit met haar kan delen. Ik was pas van plan om het de rest na de eerste echo bij de verloskundige te vertellen. Voornamelijk omdat de jongens anders zo lang moeten wachten voordat de baby er eindelijk is. Ik vond het zelf wat te lang duren tot de 0 9 weken, dus had ik een echo ingepland voor met 6 weken om te kijken hoever ik ben en of alles goed was ivm eerdere miskraam toch wat onzeker. Helaas kwam diezelfde dag al een donkere wolk boven mijn blije zwangerschapswolk. Ik verloor bloed en de buikpijn werd ook erger. Uiteindelijk de verloskundige gebeld en die kon er weinig positiefs over zeggen. Ze zei ik zou het mooier voor je willen maken maar zoals jij het omschrijft klinkt het toch echt als een miskraam. Nu heb ik woensdag een echo in het ziekenhuis om te kijken of mijn baarmoeder leeg is. Mijn zus heeft sterk het vermoeden/de hoop dat er gewoon nog een baby in mijn buik zit. We zullen het zien, tot nu toe vind ik het heel lang duren dat wachten. Ik hoop ook heel erg dat ik nog gewoon zwanger ben, maar mijn gevoel zegt van niet. Ik voel me leeg, ik heb de eerste 2 dagen alleen maar kunnen huilen. Stiekem hoop ik dat mijn gevoel het fout heeft, maar ben bang van niet. Voor nu is het afwachten....