Twee dagen na het slechte nieuws
Het is nu twee dagen geleden dat ik het slechte nieuws heb ontvangen dat mijn kindje is overleden met 9 weken. Iets dat helaas bij veel vrouwen gebeurt. Dat wil niet zeggen dat ik het maar moet accepteren en dat ik niet verdrietig mag zijn. Voor ons was dit kindje het mooiste wat ons kon overkomen en nu is het er niet meer.
Vanmorgen heb ik de afdeling gynaecologie gebeld met de vraag of ik vandaag langs mocht komen. Gelukkig heb ik een afspraak rond de klok van 2. Ik wil weten waar ik aan toe ben en wat ik kan doen om mijn kindje ter wereld te laten komen om er vervolgens afscheid van te nemen. Aan de ene kant wil ik de pillen om het vruchtje zelf nog te kunnen zien, maar ik ben heel bang voor de pijn en voor de verschrikking dat uit mij komt qua bloed en stolsels. Dan denk ik ook weer van pfoeh dan is een curretage onder narcose ook heel aantrekkelijk. Alleen dan kan ik het vruchtje niet zien, want het is dan kapot. Ik vind het dus heel erg lastig, maar dit afwachten vind ik ook niks..
Ik merk dat het uitschrijven van mijn gevoelens mij erg goed helpt. Het relativeren van alle wirwar aan gedachtes. Het op een rijtje krijgen. Ik ben blij dat ik met een paar uurtjes naar de gyn mag en dat ik dan meer duidelijkheid krijg.
reacties (0)