Zwanger!!!

Na de bevalling van ons doodgeboren dochtertje besloten we meteen om er weer voor te gaan.
18 april had ik controle echo en alles was in orde en kregen groen licht... Ik had toen ook mijn eerste regels na de bevalling. De eerste twee ronde ben ik er nogal wat veel mee bezig geweest waardoor ik bij ronde 3 mezelf verplichte om even er afstand van te houden. Ik gebruikte vorige cyclussen ovulatietesten en op zich niet echt nodig mits ik telkens wel vruchtbaar slijm had en last had rond de ovulatie... Bij de 2de ronde dacht ik echt zwanger te zijn... Ik was namelijk 3 dagen voor NOD misselijk gedurende 3 dagen... Helaas dag voor verjaardag ongesteld geworden... Nu deze ronde besloten om geen testjes te gebruiken en op gevoel af te gaan... Ik had het in de maand juni ook extreem moeilijk emotioneel. Ik heb toen besloten om naar huisarts te gaan en die heeft me toen thuis gezet en een psycholoog aangeraden... Dit was een vrij grote stap voor me, maar ik moest eindelijk eens aan mezelf denken!

Eerste gesprek was vrij zwaar en barstte telkens in tranen uit. Rond die periode had ik ook mijn eisprong denk ik als ik mocht afgaan op slijmverlies tenminste... Dus geprobeerd om het gezellig te maken, lukte vrij goed :-) had een klein voorgevoel dat we weer te laat of te vroeg zouden geweest zijn, maar ik legde er bij neer... Ik stelde me gerust door te zeggen dat ik eerst aan mezelf moest denken. Hoe dichter we bij mijn NOD kwamen, hoe meer ik er begon aan te denken. Wat was het moeilijk om mijn gedachten te verzetten. Ik had me voorgenomen om pas te testen na mijn NOD. En dit lukte vrij goed, dankzij het weer waardoor ik geen zin had om te voet naar de winkel te gaan :-) De week van NOD had ik ook niet echt symptomen... Ik was wel enorm moe en af en toe jeuk/branderig gevoel aan de tepels. En ik had wel 3 maal gedroomd dat ik zwanger was. Maar ik bleef mezelf toefluisteren dat ik het me allemaal inbeelde en het niets wou betekenen. Dag van NOD vrij goed kunnen afleiden met andere dingen, maar regels kwamen er maar niet door. Ik zei aan vriendje dat als ze er niet doorkwamen, ik morgen een testje zou gaan halen in het kruidvat. 's Middags samen met hem eentje gaan halen en eenmaal thuis meteen getest. Nou als ik mijn urine bekeek wat weinig en vrij donker was, dacht ik meteen aan een blaasontsteking... Naar badkamer gegeaan, testje gedaan en zag niet meteen (de eerste 5seconden) een streepje. Dus liep met het testje naar de living en legde hem op tafel. Toen keek ik in mijn ooghoek ernaar en zag ineens een streep... De traantjes liepen eruit en vriendje vroeg meteen wat er scheelde. Ik kreeg amper een woord eruit en zei hem dat hij moest komen kijken. Hij keek, maar verstond niet wat hij zag dus vroeg hij ja wat bedoeld het :-p ik zeg ja we zijn weer zwanger... En hij nam me meteen in zijn armen... We konden het beiden amper geloven... Na 3-4 maand zijn we opnieuw zwanger... Gelukkig, maar tegelijk ook enorm bang voor wat komen zal... We hopen zo dat alles deze keer goed afloopt...

Veels liefs,

Cindytje