Op dit moment weten alleen jullie, mijn man en de verloskundigepraktijk van mijn zwangerschap af. We wachten eerst de echo af en waarschijnlijk willen we dan tijdens Kerstmis de familie op de hoogte brengen. De 12 weken afwachten is ons nog nooit gelukt, maar wie weet komen we nu zover. Bij mijn vorige zwangerschap zag mijn moeder het al snel aan mijn ogen. Mijn vermoeidheid zal nu ook wel opvallen, maar door het griepvirus val ik misschien nog niet door de mand. Alleen onze dochter heeft oog voor detail. Tijdens een tractorritje met mijn man zei ze vanuit het niets: 'Papa, als ik een zusje krijg, gaat ze dan Sophie heten?' Mijn man was overrompeld en vroeg: 'hoe kom je erbij dat jij een zusje krijgt?' Ze hield haar handen bij haar navel en zei: 'mama's buik was eerst zo en is nu zo,' en met haar handen liet ze een iets dikker buikje zien. Dusss... mijn man belde mij overenthousiast op toen ik aan het werk was, vertelde mij dit verhaal terwijl mijn collega's naast me zaten. Ik ging er niet op in en hield het maar bij een vage opmerking als: 'nou, lekker is dat.' Thuis hebben we er natuurlijk wel smakelijk om gelachen en weer spookt die vraag door mijn hoofd: Ben ik echt nog maar 7 weken zwanger?
reacties (0)