Het houd niet op. binnenkort weer een operatie vanwege endometriose

afgelopen maandag ben ik voor een echo in het ziekenhuis geweest. zoals vele die mij volgen weten zijn mijn man en ik gestopt met het proberen voor een 2e kindje en ben ik begin november gestart met de pil om weer even rust te krijgen.

helaas was de buikpijn nog altijd niet verdwenen. het was minder dus hoefde niet meer aan de tramadol maar het zeurde nog en moest dus aan de paracetamol blijven. ik heb vorige week een belafspraak gehad met mijn gynecoloog en afgelopen maandag een echo gehad.

nu gisteren heb ik mijn gynecoloog gesproken over de uitslag en op de echo is te zien dat er iets in de buikholte achter mijn baarmoeder zit.

aangezien ik een endometriose pat ben is de kans dat dit endometriose  is heel groot.

de kans dat dit dus weg gehaald moet worden is vrij groot maar dat er een kijkoperatie nodig gaat zijn is zeker.

ze moeten gaan kijken hoe het er nu van binnen uit ziet en of ze stukke endometriose kunnen weg halen zodat mijn darmklachten maar ook buikpijn (baksteen gevoel) weg gaan. het gevoel dat er in mijn buik iets zit klopt dus. ze willen ook zien hoe de rest er bij ligt en of de ene eileider die ik heb doorgankelijk is en schoon.

de vraag is nu echter of dit in het vumc gedaan gaat worden of dat het vumc advies gaat geven aan mijn ziekenhuis.

ik krijg voor de zekerheid al een verwijsbrief opgestuurd en mijn arts zou met de hoofd van afdeling gynecologie in het vumc gaan overleggen wat te doen want deze arts was naast het hoofd van deze afdeling DE specialist in endometriose. ze wilde er niet al te veel tijd over heen laten gaan ivm de pijn die ik op het moment heb.

ze sprak wel al over iui en ivf maar ik wil zelf gewoon eerst dit hele endometriose traject afsluiten.

dat ik zelf er voor had gekozen om weer even aan de pil te gaan was dus een goede beslissing en als de operatie heeft plaats gevonden en we weten hoe het er binnen voor staat kunnen we de keuzes gaan maken of we echt voor iui of ivf gaan. voor nu wil ik rust maar het lijkt me niet gegund te zijn.

daarnaast heb ik te horen gekregen dat mijn overige klachten waar van er gedacht werd dat dit door de schildklier kwam en waar van ze later spraken over een bijnieruitputting komt door lange tijd stress. we hebben het niet over maanden stress maar jaren stress wat nu een uitwerking heeft op mijn lijf. ze kunnen een bijnieruitputting niet vast stellen maar de arts is er vrij zeker van dat mijn klachten komen door jaren van stress. want wat ik allemaal voor mijn kiezen heb gehad in de afgelopen 7 jaar is niet niks en blijkbaar kan dit zo'n werking geven dat je lichaam functies gaat uitschakelen.

ik moet een verwijzing krijgen voor een psygoloog om te kijken hoe ik het een en ander moet verwerken en hoe ik om kan leren te gaan met stress. ik heb dus maandag weer een afspraak bij de huisarts voor die verwijzing. geen idee hoe dat verder gaat zijn.

al met al ben ik voorlopig dus nog niet klaar.