Niet meer op vakantie...

mijn man wil de aankomende 1,5 jaar niet meer op vakantie.

de rede is de driftbuien waar we op het moment mee te maken hebben.

we waren vorige week een week in een vakantie huisje in het buitenland maar man o man wat een hel!

correctie de eerste 2 dagen waren een hel daarna was het gelukkig al weer wat beter.

ons zoontje van 2 jaar en 9 maanden heeft op dit moment een behoorlijke eigen wil en wijkt hier op geen enkele mogelijkheid vanaf. op het moment dat wij standvastig zijn en hem niet zijn zin geven (das dus altijd) krijgt hij driftbuien en lijkt het voor de buitenwereld alsof we hem mishandelen. ik kan het redelijk naast mij neerleggen en kijk er niet meer zo vanop als ik weer eens wordt nagekeken in de supermarkt maar mijn man had dit dus nog nooit mee gemaakt het gevolg was dus een lege kar en savonds geen eten....

ik moet toe geven dat die 2 dagen in dat huisje echt een hel waren en ik ons zoontje ook nog niet eerder zo dwars had gezien. het kan natuurlijk vanalles zijn: onrust vanwege een andere omgeving het feit dat we veel van huis zijn geweest en hij de weken voor onze vakantie veel is ondergebracht bij opa's en oma's en zijn tante. het kan zijn dat hij gewoon niet lekker is. het kan zijn dat hij moe is van alle indrukken enz enz. maar goed we wisten ons niet echt raad die 2 dagen en kregen door ons zoontje zelf ook nog eens ruzie omdat mijn man naar huis wilde en ik aangaf niet thuis te gaan zitten. mijn rede dat ik niet naar huis wilde was heel simpel: hier kon ik nog leuke dingen met hem gaan doen zoals zwemmen naar de speelhal of kinderboederij of speeltuin. thuis hebben wel dit ook wel maar niet op loopafstand + ik zelf wilde gewoon even uit ons huis zijn en ik had zelf het idee dat zodra we thuis zouden komen en het niet beter zou zijn we dus toch nergens heen zouden gaan. na deze 2 dagen kibbelen hbben we met elkaar gesproken en gaf ik ook aan dat alleen maar in de auto zitten of boodschappen doen niet leuk is voor zo'n kleintje en dat we vanalles konden doen in dat park waar we zaten.... mijn man wilde naar huis en ik was het echt zat en besloot om te gaan zwemmen. mijn man ging met tegenzin mee maar eenmaal daar aangekomen zag je ons zoontje weer veranderen in het leuke lieve jongentje. dit gaf ons wel weer hoop voor de aankomende dagen. gelukkig op wat kleine driftbuien na veranderde hij vanaf de eerste keer zwemmen. zelfs auto ritten van 5 uur tussen door ging ook goed en de terug rit van 6 uur ging ook perfect. ik zelf was gesloopt want in zo'n huisje ben je toch elke keer aan het opruimen/schoonmaken en koken dus tja je verplaatst je dagenlijkse dingen gewoon naar een andere locatie. naast dus de eerste 2 nachten van maar 4 uur slaap en de onrust was ik al opgelucht dat de 3 dagen daarna al stukken beter gingen maar echt uitgerust was ik niet. bij thuiskomst moest ik meteen weer mijn koffer pakken voor een weekend wellness met een vriendin. dit was een verassing voor haar omdat ze dit jaar 30 is geworden. met een gerust hart ging ik weg want ons zoontje was weer zich zelf. ik was ook heel blij dat ik het zo gepland had want nu kon ik zelf even opladen.

het weekend wellness was echt heerlijk! we hadden een lunch buffet en een dinerbuffet. onze dag begon rustig we gingen even zwemmen en een sauna in die niet al te heet was daarna geluncht en na de lunch deden we een opgieting wat de eerste keer was voor mijn vriendin. daarna gingen we een wijntje drinken met een stukje brood en aoli vervolgens grote lol gehad om een actie van mij.

ik wilde naar een show opgieting maar het was er echt enorm druk en voor deze opgietingen moest je of weken daarvoor kaartjes hebben gekocht of in de rij staan. ik wist niet dat dit die dag er was dus heb in de rij gestaan. eerste keer kon ik alleen boven zitten en besloot dit niet te doen maar na de 2e x in de rij te hebben gestaan van zeker een half uur kon ik weer alleen boven zitten terwijl ik normaal beneden zit. omdat ik het toch graag wilde mee maken besloot ik toch bovenaan in de hoek bij de reling van de trap te gaan zitten.... ik dacht joh dat doe ik wel even.... de deuren gingen dicht en het werd in mijn gevoel al snel benauwd en al snel telde het scherm af en kwamen de 2 opgieters binnen op dit moment kreeg ik een soort van hyper gevoel ik moest er uit en wel nu! ik spron over de reling en vloog naar buiten. de show was nog geen 10 seconden begonnen en ik stond al buiten helemaal in paniek. de mensen die de deuren in de gaten hielden gaven aan dat het goed was dat ik direct naar me lichaam luisterde maar ik voelde me erg schuldig. na even bij gekomen te zijn moesten mijn vriendin en ik er wel om lachen want ze had niet verwacht dat ik na 10 seconden al zou vluchten. achteraf denk ik dat als ik niet had geluisterd ik neer had gegaan wat ook niet goed had geweest voor deze show opgieting.

maar goed we zijn daarna lekker gaan eten en daarna nog een avondje verder gaan relaxen eenmaal klaar dat was zo rond 22:00 besloten we naar het hotel te gaan. ook het hotel was prachtig en bedden lagen lekker. we zijn rond 23:00 een wijntje gaan doen met een klein portie bitterballen daarna rond 00:10 gingen we weer richting de kamer om lekker te gaan slapen en na nog meer gesprekken zijn we rond 01:00 echt gaan slapen. rond 8:30 9:00 werden we wakker en na gedouched en opgemaakt te zijn gingen we richting het ontbijt en rond 11:00 gingen we weer richting huis. beide waren we super relax en ontspannen en helemaal opgeladen en mijn vriendin vond het de beste cadeau die ze kon krijgen en in de drukte die ze op dit moment heeft kwam dit heel goed uit.

binnen de eerste 5 seconden thuis was dit gevoel al meteen weg! het bleek dat ons zoontje weer onhandelbaar was maar ook mijn man werkte erg tegen. ik kon wel janken want na echt ontspannen te zijn geweest kwam ik weer in een hel maar had ik niet alleen een bijna 3 jarige dwarsligger maar mijn man was ook niet te genieten. na veel stress en dwarsheid viel ons zoontje op mijn schoot in slaap en heeft 2,5 uur uiteindelijk op de bank geslapen en mijn man ook ik heb deze rust gepakt om te kijken of ik me weer rustig kan krijgen maar ondanks een film lukte dit niet. het huis was een bende en vies en ben uiteindelijk maar begonnen met opruimen en voor zover dit kon schoonmaken. eenmaal het eten op tafel begon het gegil van ons zoontje weer... uiteindelijk na 1 uur kwam hij bij mij zitten en snikkend kreeg ik een knuffel van hem en wilde hij wel wat eten. rond 18:30 zijn we hem naar bed gaan brengen en rond 20:00 was het nog steeds gillen en onrust. hij had weer ruzie gehad met mijn man ( die botste de hele dag al met elkaar) het is alsof ik 2 broertjes uit elkaar moet houden alleen is er een bijna 3 en de andere 34..... gelukkig kwam mijn man na zelf weer rustig te zijn geworden naar boven en pakte ons zoontje op om hem te troosten en gelukkig ging ons zoontje eindelijk slapen.

door de stress en drukte was ik zo opgefokt dat ik tot zeker 3:00 heb wakker gelegen. hartkloppingen en onrust dat ik had.

vanmorgen gaf ik dit ook aan maar daar wordt dan niet echt op gereageerd! benieuwd hoe vandaag gaat lopen nu de vakantie weer voorbij is. mijn man heeft gisteren avond aangegeven dat hij voorlopig niet meer op vakantie wil want het is toch niet meer zo ontspannen als vroeger voor we kinderen hadden...  ik weet niet zo goed hoe ik daar op moet reageren want ik heb van de 3 dagen dat ons zoontje wel rustig was erg genoten. ik vraag me dus ook af of dit gedrag van ons zoontje met 2 jaar en 9 maanden normaal is en dat het met 3 jaar en bijv 5 maanden weer beter gaat... op dit moment kijk ik terug op een drukke onrustige vakantie en van de 2 weken dat hij duurde heb ik maar 4 dagen echt genoten dus dat is niet veel. zijn wij echt het enige gezin die deze onrust hebben zijn we te streng? of is het normaal dat een bijna 3 jarige elke dag gemiddeld 5 driftbuien heeft? maar goed eerst maar eens kijken hoe het vandaag bij mij gaat nu het normale leven weer opgepakt gaat worden....... groetjes een niet zo relaxte moeder!