Morgen 31 weken zwanger van ons derde wonder en ik moet toegeven ik ben geen super woman.
Maar toch wil ik dat niet toegeven en er ook niet aan toe geven.
Ik wil alles hetzelfde doen als ik toen ik niet zwanger was. Op de een of andere manier wil ik niet toegeven dat ik het lichamelijk best zwaar heb en eigenlijk niet meer alles kan.
Ik werk 24 uur en mijn bekken doen pijn. Als ik op sta heb ik het gevoel dat iemand me in elkaar schopt van onderen.
Dan heb ik nog 2 kindjes lopen en de jongste is echt een boefje. Lekker ondeugend. Maar moet je constant in de gaten houden.
En als de jongste de nachten door zou slapen zou ik iets meer rust krijgen.
Ik voel aan mijn lichaam dat ik rustiger aan moet doen. Bekken pijn. Benen in de avond dikker door vocht. Laatste avonden misselijk.
Maar waarom lukt het me niet om dat gewoon toe te geven.
Manlief is nu voor zijn werk in het buitenland. Bijna een week nu. Dus die kan ook niet helpen.
Pfff hulp vragen is niet mijn ding. Misschien toch als ik vrij ben een stapje terug doen.
reacties (0)