....Het worden er twee!

Schreef ik een paar weken geleden nog dat ik hoopte dat het goed zou gaan, heb ik in nu alweer heel erg veel nieuws. Wat een spannende weken! Ik had al sinds de start van de zwangerschap het idee; het gaat mis óf het worden er twee. Had zelfs al op de site van de tweelingvereniging zitten kijken.

Het begon met de echo, de echoscopiste zei gelijk, ja hoor, ik zie een kloppend hartje...en ik dacht...wat een groot kind...en eh...ik zie twee hartjes!  Zegt de echoscopiste; Jij voelt vast al heel veel, want het zijn er twee!

Dat is toch stiekem even schrikken, maar het werd nog erger..ze zei. Ze zitten in 1 vruchtzak! Dat is een heel erg hoog risico zwangerschap, met risico op verstrengeling van de navelstrengen, en risico op TTS (transfusor transfuse syndroom waarbij het ene kindje teveel en het andere kindje te weinig bloed krijgt, en ze allebei dood kunnen gaan). Je moet naar de gynaecoloog

We waren heel erg geschrokken. 40% mortaliteit..tot 20 weken. dus maar 60% kans dat we levende kindjes krijgen

Gelukkig konden we snel terecht bij de echoscopiste van het ziekenhuis. Die vertelde gelijk dat ze altijd inwendige echo's maakt bij de termijn die ik had, omdat je anders het tussenschot niet goed kunt zien. Dus ja, zo gezegd zo gedaan. En binnen twee seconden zei ze; nee hoor, het is wél een een-eiige tweeling die de placenta deelt, en het buitenste vruchtvlies, maar het binnenste vlies delen ze niet!

Wat een geluk is dat! Twee kindjes, een-eiig. Wel een placenta die ze delen, dus dat geeft nog steeds een risico van 10-15% op TTS, maar dat is te behandelen (wel met risico's). Nou ja, wij zijn helemaal gelukkig. Elke twee weken krijg ik een echo, en ik mag alleen in het ziekenhuis bevallen. Ze zullen me inleiden met 36 weken, daarboven wordt het risico voor de twee kindjes te groot.

En als ik ga bevallen, wordt er een heel OK team voor mij alleen in het ziekenhuis gehouden (dus net zo lang tot ze eruit zijn), zodat ik zo snel mogelijk alsnog voor een sectio kan als het tweede kindje er niet uit wil of de bevalling niet wil vorderen.

Ach, dat is pas over een heel aantal weken. Op naar de volgende echo, op 9 juni

We hebben het wel al aan zijn broer, en onze ouders verteld. Nog niet aan de rest van de familie, want we willen eerst proberen de 20 weken te halen. Tot die tijd toch nog wel veel risico's, en geen zin om dat met de hele wereld te delen.

Nou ja, hier kan ik lekker anoniem alles kwijt. dus daar komtie IK BEN ZWANGER VAN EEN ÉÉN EIIGE TWEELING!

Nou nog namen bedenken. Voor de meisjes zijn we er denk ik voorlopig uit (al dachten we bij Jeroen tot 36 weken dat hij Kevin zou heten...), voor de jongens is het moeilijker. Nou ja, we hebben nog 25 weken te gaan zullen we maar zeggen!