Althans, dat vind ik. Na zondag en maandag aan de ctg gelegen te hebben ivm minder leven en hoge bloeddruk, ben ik overgenomen door het ziekenhuis. Nadat mijn bloeddruk maandag hoger was dan zondag hebben we allerlei bloeddruk verlagende recepten en tussendoortjes gezocht. Gelijk maandagavond mee gestart, je weet immers nooit of het werkt. Kan in ieder geval geen kwaad! Vanochtend moesten wij terug naar het ziekenhuis om mijn bloeddruk te meten en dan konden wij onze vragen stellen aan een gynaecoloog. Eerst even gezeten, wat gekletst en daarna bloeddruk gemeten. Hij was lager !! Waar mijn bloeddruk afgelopen maandag nog 135/95 was, was het nu 130/85. Evengoed nog hoog maar het volgen van de recepten heeft zijn vruchten afgeworpen! Zo zien wij dat in ieder geval.. Ik dacht dat ik mij verder niet meer druk hoefde te maken totdat ze begon over inleiden.. Inleiden? Waarom? Wanneer? Mijn bloeddruk is toch gezakt... Ik was even van mijn apropos. Ondanks dat mijn bloeddruk gezakt is, is het nog niet goed. Aangezien ze geen risico willen nemen, willen ze mij na de 38 weken inleiden. Volgende week donderdag moet ik terugkomen. Dan gaan ze kijken of ik al ontsluiting heb. Zo niet, plaatsen ze een ballon om zo alles te rekken. Holy sh*t, het gaat zo anders dan ik van te voren bedacht heb. Van een goede makkelijke zwangerschap zonder kwaaltjes naar een hoge bloeddruk 4 weken voor mijn uitgerekende datum. Van een thuisbevalling naar een ziekenhuis bevalling. Van spontaan bevallen naar inleiden.. Ik dacht dat ik wel over de 40 weken zou lopen omdat het de eerste is en ze gemiddeld iets kleiner is. Nu wordt het geboren met ongeveer 38 / 38.5 week.. Van denken dat je nog 3 weken hebt naar 1.5 week. Het komt nu onwijs dichtbij en ik word er bloednerveus van.. Hoe zal het gaan? Doet het plaatsen van een ballonnetje zeer? Hoelang zal het duren? Komt het toch nog spontaan op gang? Wat kan ik nog wel met zo'n ballonnetje en wat niet meer... Ja, misschien overdreven maar dat soort vragen komen nu allemaal in mij op. Ik weet dat je een bevalling niet kunt plannen en je moet het nemen zoals het gaat, maar nu het zo dichtbij komt is het toch wel spannender dan verwacht. Ik ben weer even mijn verhaal kwijt.. :) veel liefs!
reacties (0)