Sterk gevoel om kindjes te krijgen

Hey, 



Ik heb even een nieuwe topic aangemaakt omdat ik nieuw ben op de site en er zoveel toppic's zijn.



mijn man en ik zijn 3,5 jaar samen, vanaf oktober 2016 getrouwd, een lieve Franse bull, een eigen huis gekocht wat we aan het verbouwen zijn maar dit jaar wel af komt en beide stabiele inkomsten. Ik wordt dit jaar 26 en mijn partner 28.



Sinds enkele weken valt het mezelf steeds meer op dat ik steeds meer geïnteresseerd ben om zelf een kindje te krijgen. Ik heb dan ook sindskort echt een drang en blijf er continu aan denken. Ik kan het gevoel niet goed omschrijven. Het lijkt er ook op dat iedereen van mijn leeftijd op datzelfde p





unt zijn gekomen en ook daadwerkelijk zwanger worden. Dat zie en hoor ik dan bijv. op Facebook. Uit mijn vriendinnen kring ben ik eigenlijk de enigste die zich gesetteld heeft en toe is aan een ander hoofdstuk in mijn leven. De meeste vriendinnen zijn ook nog vrijgezel en gaan wekelijks stappen. Met hen kan ik dan ook niet over mijn gevoel praten omdat ze nog in een totaal andere fase zitten.





Vorige week had ik in een week tijd een babyshower en ging op kraamvisite, na de kraamvisite was ik helemaal verkocht. Maar dan af en toe krijg ik opeens de gedachte; moeten we niet nog wat tijd met elkaar doorbrengen samen?  Ik ben niet tevreden over mijn huidige werk, dus wil graag in maart een cursus gaan volgen, kan ik dat wel combineren met een zwangerschap? Krijg ik na de cursus snel een leuke baan?



Mijn partner weet dat ik hiermee zit en we hebben het hier ook al een aantal keren over gehad samen. Mijn gedachte was om van de zomer te stoppen met de Nuvaring, nog een keer heerlijk samen genieten van een vakantie en daarna zien wat het leven ons brengt. Maar toch vraag ik me af of die onzekerheid erbij hoort. Een kind nemen is niet zomaar iets en veranderd je leven voorgoed, iets waar ik me heel erg bewust van ben. Maar toch denk ik ben ik er wel klaar voor? Kun je er ooit wel echt klaar voor zijn?



graag zou ik positieve reacties van jullie willen ontvangen.



liefs x


460 x gelezen, 1

reacties (0)


  • Beriotje

    Voor ons is ons 1ste kindje nu vorige week net 6 jaar geleden, maar als ik er aan terug denk zou ik mijn leven nooit anders gewild hebben. We hebben elkaar leren kennen in 2008 en in 2010 zijn we gaan samenwonen. We hadden het er al een jaar over gehad en tegen de zomer van 2010 bleek ik zwanger van ons eerste kindje, ik was toen 22 jaar en dat voelde geweldig. Ik had dit nooit durven geloven en het was heel spannend, maar ik was ook heel onzeker als ik dit wel kon. Nu zijn we 7 jaar verder en heb ik een fantastisch gezin met mijn partner en 2 zoontjes en nog een derde kindje onverwacht op komst en dat zou ik voor niks willen ruilen. Na de geboorte van mijn eerste zoon was ik nog steeds onzeker en twijfelde ik constant als ik alles wel juist deed enz. maar mijn moedergevoelens hebben me altijd goed geleid door de tijd.

    Ik wens je heel veel plezier en veel geluk, maar als het goed voelt zou ik ervoor gaan. De toekomst heb je toch niet in de hand, je kan enkel je best doen en dan komt de rest vanzelf wel.

  • Sterre___

    Dankje Beriotje!

    Gefeliciteerd met jullie 3e wondertje, hoever ben je?

  • Sterre___

    Dankje Beriotje!

    Gefeliciteerd met jullie 3e wondertje, hoever ben je?

  • Beriotje

    Dank u. Ik ben nu 18 weken (4 maand en 2 weken). Morgen mag ik op controle bij de gynaecoloog en weten we wat ons laatste wondertje zal zijn.

  • Sterre___

    Dankje Beriotje!

    Gefeliciteerd met jullie 3e wondertje, hoever ben je?

  • Sterre___

    Dankje Beriotje!

    Gefeliciteerd met jullie 3e wondertje, hoever ben je?

  • Sterre___

    Dankje Beriotje!

    Gefeliciteerd met jullie 3e wondertje, hoever ben je?

  • Sterre___

    Dankje Beriotje!

    Gefeliciteerd met jullie 3e wondertje, hoever ben je?

  • Sterre___

    Dankje Beriotje!

    Gefeliciteerd met jullie 3e wondertje, hoever ben je?

  • raingirl

    Ik was 16 toen ik verkering keer met mijn man. Ik wist dat ik altijd kinderen zou willen in de toekomst. Toen ik 25 jaar was verhuisden we naar onze tweede woning en ikzelf werd overdonderd door klapperende eierstokken. We hebben toen afgesproken dat ik de pil niet meer zou slikken over een 4 maanden zodat we (vooral mijn man) nog konden wennen aan het idee om ouders te worden. We hielden rekening met dat we daarna nog moesten ontpillen etc maar hoopten wel met een half jaar zwanger te zijn, of anders binnen een jaar. Helaas bleek mijn man verminderd vruchtbaar en heeft het 2.5 jaar geduurd, via iui, voordat ik mijn eerste en enige positieve test in handen heb gekregen. Wat ik je wil meegeven is dat het een voorrecht is om ouders te mogen worden en nooit weet wat de toekomst zal brengen. Het is een hele verantwoording en het is goed dat je erover nadenkt maar het blijft altijd een sprong in het diepe, je weet nooit hoe het gaat verlopen. Ook de zwangerschap kan moeilijk zijn of de jaren die daarna volgen. Ook met werk is niks 100 % zeker. Je kan zeker je wens uitstellen tot na de zomer maar na de zomer zal er heus weer iets zijn waardoor je weer twijfelt. Het perfecte moment bestaat niet. Je merkt vanzelf wel wanneer je er klaar voor bent. Volg je hart.

  • Sterre___

    Jeejtje! Maar wat fijn om te lezen dat jullie kinderwens uiteindelijk toch is uitmogen komen!

    En wat je zegt klopt helemaal. Als dadelijk het moment zover is dat we zeggen we stoppen met anticonceptie zullen er zeker weer 1000 dingen door mijn hoofd gaan spoken. En inderdaad het is niet vanzelf sprekend om zwanger te raken.

    Maar ik was wel benieuwd naar de ervaringen van andere mensen. Je wordt bij zo'n keuze zo kwetsbaar, nooit gedacht!

    Het overvalt ook wel want maanden geleden moest ik er nog niet aan denken om aan kinderen te beginnen en opeens ben je er dagelijks over bezig.

  • Kimtwee

    Als jullie er klaar voor zijn, dan is het een mooie tijd om proberen zwanger te worden, toch? Ik kan het me wel voorstellen dat het gaat kriebelen als je gesetteld bent, als je weet dat je samen een toekomst wilt en als je ook weet dat je (in de toekomst) kinderen wilt. Ik denk dat dat het teken is dat je er aan toe bent. Je kunt je niet goed voorstellen wat voor verandering een kindje met zich brengt, maar die verandering is hetzelfde of het nu is, of over een paar jaar. Wel is het krijgen van een kindje heel bijzonder. Ik denk dat je nooit helemaal kunt weten of je er echt klaar voor bent en of je eerst meer tijd met elkaar door moet brengen. Die onzekerheid hoort er denk ik bij. Of jullie er nu voor moeten gaan of pas over een poos, is iets wat jullie alleen maar zelf kunnen beslissen. Veel succes! Ik had altijd graag moeder willen worden voor mijn dertigste, door omstandigheden is dat niet gelukt. Mijn partner wist eerst niet zo goed wanneer hij aan kinderen toe zou zijn, maar kort na ons trouwen zei hij uit het niets dat hij graag een kindje met me wilde. Toen onze zoon er was, heeft hij wel eens gezegd dat hij wilde dat hij eerder vader was geworden.

  • Sterre___

    Ik dacht eerst in het begin dat het een bevlieging was. Omdat ik er een half jaar geleden nog vrij zeker van was dat ik de komende jaren geen kinderen wilde, en dat het zou komen door mijn omgeving. Maar het gevoel blijft haha :-)

    Mijn partner zei heel in het begin van onze relatie dat hij absoluut geen kindere wilden, maar gelukkig is dat in de loop van onze relatie veranderd.

  • Florien84

    Mijn situatie was een stuk minder rooskleurig dan die van jou. Ik kende mijn vriend 2 maanden, hadden een huis met 1 slaapkamer en ik was en ben student. Ik werd onverwacht zwanger maar was en ben elke dag heel blij met mijn dochter. Wat ik hiermee wil zeggen, een situatie is nooit perfect en als die dat al wel is, kan het maar zo veranderen. Het komt echt goed. Wij wonen inmiddels in een normaal huis en ik ben nog steeds samen met de vader van mijn dochter. Een stukje twijfel is gezond, dat betekend namelijk dat je je keus zorgvuldig overweegt.

  • Sterre___

    Jeetje zeg lijkt me in eerste instantie geen makkelijke opgave en heel spannend als student zijnde en net samen zijn met je vriend. En wat fijn dat jullie nog steeds samen zijn!

    Je hebt gelijk, hoe goed je het ook wilt doen het kan niet altijd prefect zijn. Het zijn vooral de wisselende gedachtes maar ik denk vooral dat dat komt uit pure spanning.

  • Leylibaby

    Nou over de rest of je een leuke baantje enz kunt vinden heb ik eerlijk gezegd geen idee. Maar volg je gevoel als je klaar voor een baby bent zeg ik gewoon doen want het is het mooiste gevoel dat er leven in je groeit en dan voor je het weet dat je een heerlijk ruikende beebje in je armen hebt die zo van jou afhankelijk is. Veel succes met alles

  • Sterre___

    Bedankt Leylibaby, je hebt ook gelijk. Nu op dit moment denk ik dan ook weer zodra er kinderen in het spel zijn is het nog steeds belangrijk om regelmatig Quallity time te hebben. En een baan zal ook wel los lopen. Het blijft heel spannend en denk dat ik niet de enigste ben die zich op zo'n moment zich vanalles gaat bedenken.

  • Leylibaby

    Ja klopt er komt natuurlijk ook heel veel verantwoordelijkheid erbij. Maar het is ook zo dat eigenlijk alles wel vanzelf komt.en ziezo zijn er ook veel vrouwen die en kind opvoeden en werken dus waarom jij niet.

  • Sterre___

    Bedankt Leylibaby, je hebt ook gelijk. Nu op dit moment denk ik dan ook weer zodra er kinderen in het spel zijn is het nog steeds belangrijk om regelmatig Quallity time te hebben. En een baan zal ook wel los lopen. Het blijft heel spannend en denk dat ik niet de enigste ben die zich op zo'n moment zich vanalles gaat bedenken.