Jezelf gek maken... droom voorgoed loslaten?

Vanavond zit ik niet zo lekker in mijn vel. Ik ben heel gelukkig met mijn twee schatjes, maar nu de intake dichterbij komt maalt er vanalles in mijn hoofd. Het varieert van spanning, zou het ons nog eens gegunt zijn, doen we er wel verstandkg aan of doorbrwken we de band tussen onze dochter en zoon, hoe passen straks autostoeltjes in de auto, hoe 'verdelen' we de kids wie wie in de gaten houdt en al dit soort vragen van praktische aard. Vanavond is de vraag anders. Opeens kwam in me op 'wat als...'. Wat als mijn man inmiddels wel zaad heeft in zijn ejaculaat. Kan dat uberhaupt na zo vaak een negatieve uitkomst. kan het zijn dat onze nachtmerrie opeens voorbij is en kan het zijn dan we wel ki djes (biologisch) van ons twee kunnen krijgen? Toen is vastgesteld dat er geen obstructie zit, maar dat hij erfelijk belast is en daardoor geen zaad aanmaakt. Zijn broertje verwacht nu met ons schoonzusje hun eerste kindje, gewoon zomaar. gewoon spontaan, gewoon zonder medische hulp. Maar hoe dan?!? Bij mijn man is erfelijkheid vastgesteld als oorzaak, maar is dit wel zo? Of was het toentertijd domme pech, verkeerde momenten van testen en misschien ligt nu alles anders. Moeten we het toch nog laten testen, maar wat dan? twee kinderen van een donor, net zo eigen en dan een derde 'echt' van ons samen? Ik wil spontaan zwanger raken, ik wil na een liefdevolle avond in zijn armen in slaap vallen en twee weken later het geluk voelen van zwanger zijn. Ik wil per ongeluk zwanger raken, ik wil, ik wil, ik wil. En kndertussen weet ik ook wel hoe enorm we boffen met onze twee wereldwondertjes, maar dat verlangen. Ik heb na al die jaren alles gewoon nog niet verwerkt. Ik heb het totaal niet verwerkt en soms raap ik mezelf bij elkaar en gaan we weer door met het blije en positieve gezin uithangen en een ander moment stort ik ineen en verlang ik zou naar wat wij niet kunnen en verlang ik zo naar de kans om na een goede vrijpartij zwanger te kunnen raken.

goed, sorry voor de onsamenhangende blog, sorry voor het verwende gezeur terwijl we zo enorm boffen met de komst van M.adee en M.aeven. Maar het zit me dwars, het zit me enorm dwars. Hoe duidelijk is de test geweest dat mijn man erfelijk belast is, terwijl zijn broertje dat niet is. Wat is het waard, hoe kan dit dan? *zucht...

1453 x gelezen, 1

reacties (0)


  • Girlsmommy84

    Ik wil je een hele dikke knuffel geven!!!

  • mijn~meisje

    begrijp ik hieruit goed dat jullie dus altijd vrijen met bescherming? Verder erfelijkheid ligt wel een stukje ingewikkelder. Genen die een broers en of zussen hebben zijn niet gelijk. Verder kan er sprake zijn van mutaties ofwel spontane veranderingen in het dna. Maar ook niet alle genen van ouders worden door gegeven.. Waarschijnlijk heeft je man wel net dat gen gekregen en zijn broer niet. Soms moet een gen dubbel gekregen worden, dus en van de moeder en en van de vader. Er is dan een kans van 25% dat dit ook gebeurt etc. Veder wat je zegt. Het zijn nu al 100% jullie kinderen. Een ander kindje zal dat net zo zijn ook als die wel biologisch gezien van je man zal zijn. Verder een sperma test is natuurlijk ook zo te herhalen.

    En met psygologen etc. Je moet er gewoon 1 treffen waar het mee klikt waar je je verhaal bij kwijt kan en wil. Soms ik alleen het verhaal vertellen al genoeg. Jij het verhaal en de ander de juiste vragen zodat jij er over na kan gaan denken

  • Rupsie

    nee, wij gebruiken geen enkele anticonceptie. Een zwangerschap spontaan zou meer dan welkom zijn, maar een verlangen blijven. Bedankt voor je duidelijke uitleg over dna. het geeft wat meer inzicht van mogelijkheden waarom mijn man niet en zijn broer wel.

  • tweede83

    ik begrijp je verhaal wel, maar probeer er niet in door te draven. Met dingen wat als dit en wat als dat schieten we niks mee op, alhoewel ze wel heel begrijpelijk zijn. Je verlangen mag er natuurlijk zijn om een kindje te hebben van jullie samen, maar wees ook eerlijk naar jezelf. Gezien de situatie van je man kan het niet. Ik denk ook niet dat ze dit nogmaals gaan onderzoeken, gezien er een erfelijke belasting in het spel is. Het hoeft daarmee niet te betekenen dat zijn broertje dit ook moet hebben.. Je hebt 2 fantastische kinderen en je droomt ook van een derde, die droom ken ik ook! Ik denk eigenlijk helemaal niet na over wie doet dit of past dit .. vind dit wel leuk om dit van je te lezen. Maar denk dat het heel makkelijk mee zal groeien binnen in jullie gezin hoor! Maak je daar niet al te druk over. En misschien vinden je andere kids het wel helemaal te gek om broer en zus te worden! En misschien toch goed om een onafhankelijk persoon te zoeken om te beginnen met het verwerken van al je teleurstellingen? Er voor weg lopen kun je heel lang doen, maar het breekt je een keer op en dat komt altijd op een verkeerd moment, weet er alles van.. En verwend gezeur zou ik je verhaal niet noemen. Wel heel begrijpelijk hoor!

  • Rupsie

    Dank je wel voor je eerlijke reactie. Hihi, wij zeggen altijd als het ergens heel druk is, monkey town of bij een dagje uit, wie hou jij in de gaten? Zeker de jongste is zo onwijs ondernemend, dan weten we wie wie 'volgt' op de ontdekkingstocht haha.

    Ik heb er wel eens over gedacht om met iemand te gaan praten. Ik ben ook al met iemand wezen praten via de huisarts. Daar ben ik echt niet veel verder mee gekomen en in psychologen heb ik ook echt geen vertrouwen. Er moet wel iets komen hoor, maar wat precies weet ik niet. Of dat is om met iemand te praten of dat ik juist meer rust moet zoeken, gaan sporten en ontspannen. Ik wil altijd alle ballen hoog houden, daar loop ik vooral tegenaan. Sinds onze kinderwens zijn we in een sneltrein doorgedenderd zeg ik wel eens. En eigenlijk heb ik nooit de rust gepakt om tussentijds eens uit te stappen.

  • tweede83

    Ik heb in psychologen ook niet een heel groot vertrouwen, terwijl ze voor anderen wel heel goed kunnen zijn. Ik heb het geluk gehad een fijn verpleegkundig ggz medewerker te treffen via onze huisartsenpraktijk. Zij heeft me eigenlijk een spiegel voorgehouden toen, want ik wilde ook alle ballen hoog houden. Tot op zekere hoogte gelukt, maar uiteindelijk ging ik het wel verliezen. Misschien moet je nu eens overstappen naar een stoptrein? Denk goed om jezelf en zorg ook goed voor jezelf! Geniet van je gezin!

  • yvje1977

    Gedachtes kunnen soms onze grootste vijand zijn...Daarom is ons gevoel juist zo belangrijk. Zou het kunnen zijn dat jullie eerst nog wat antwoorden nodig hebben om een definitieve keuze te kunnen maken? Een genetisch 100% kindje van jullie samen gaat geen ander gevoel geven dan de 2 wondertjes die jullie al hebben, het is mogelijk alleen nog de kers op de taart die jullie dan nog gegund is!!

    Knuffel voor nu en succes met het maken van keuzes 💋

  • Rupsie

    Jij verwoord het precies zoals het is, heel mooi gezegd 'de kers op de taart'. THX!

  • Lumi

    Verwend gezeur? Waar dan? Ken jullie verhaal natuurlijk, maar meis jouw kennende denk ik dat je het opnieuw moet laten onderzoeken. Zeker nu zijn broertje wel een kindje krijgt. Maar kan het zijn dat hij niet erfelijk belast is? Zou zeker navraag doen.en natuurlijk zijn jullie twee knappe kindjes eigen, maar ik snap je verlangen ook

  • Rupsie

    Hey, mijn reactie op jou is niet geplaatst! Maar ik had geschreven dat we het tijdens de intake inderdaad willen bespreken. Zijn gegevens liggen ook bij MCK dus ik neem aan dat ze die erbij kan pakken en dat ze ook meer uitleg kan geven over erfelijkheid. Zijn vader is ook zijn biologische vader, dus waar hij het dan erfelijk heeft opgepakt. Misschien kan je ook drager zijn en het zo wel of nietr doorgeven? Allemaal vragen waar ik een eerlijk antwoord op wil.

  • Lumi

    Begrijpelijk, drager en niet tot uiting is zeker een optie.

  • Angela Sommer

    Pfff is soms niet eerlijk. Sterkte om dit te verwerken dikke knuffel