Dyen geboren!

Gisteren ochtend, merkte ik al van mezelf dat ik opeens zeer goed geslapen had,
En zelfs na een uurtje terug in slaap via tot 14u smiddags.
De hele dag lag mn buik wat overhoop en had ik ons kleintje niet gevoeld, ik dacht ik eet eens goed gesuikerd,
En zelfs toen voelde ik maar een klein tikje in me buik,... Ik begon me best zorgen te maken.

Om 00.00u begon ik wat krampen te krijgen.
Maar ik zei al tegen mn man 'ach wss weer een paar voorweeën das weer minder werk voor tijdens de bevalling.'
Om 01.00u had ik ze nog steeds, niet erg heftig maar wel regelmatig. Ze kwamen om de drie minuten een minuut lang.
Om 02.00u kreeg ik de telefoon in mijn handen geduwd van mijn man. De pijn was wat heftiger maar ik kon nog praten of lopen.
Ondertussen kwamen ze wel pas om de 4min. Een minuut. Maar ze waren wel feller.
De vroedvrouw zei dat ik binnen kon komen als ik niet meer kon praten van de pijn. (maar dat kon ik tot opt laatste nog bijna)
Om 02.30u kwamen ze opeens om de 2min een minuut lang. En mn man zei 'ik ga me op mn gemak klaar maken, ik help u en tegen drie uur vertrekken we! Of g nu wilt of niet!'
Dus zo gezegd zo gedaan. Hij trok propere kleren aan, heeft zelfs zn baardje nog wat bijgeschoren, mijn schoenen helpen aandoen, mn bevallingszakje gepakt. En we zijn vertrokken om 03.00u.
Hadden ons voorgenomen van op ons gemak te rijden, te tanken en voor mn man wat sigaretten bij het tankstation mee uit te halen.
Dus we stopte om te tanken, betaald en neemt voor mij een flesje cola mee, beseft ie opeens dat ie geen sigaretten gekocht heeft, loopt dus weer naar binnen, (ondertussen heb ik nog steeds om de 2-3min. Weeën)
Koopt zn sigaretten, komt terug aan de auto en beseft dat em ook nog ens zijn aansteker vergeten is thuis. --'
Dus loopt maar weer eens voor de laatste keer naar binnen! Uiteindelijk komen we om 4u !! Aan in het ziekenhuis.

Daar lag ik dan aan de monitor twee uur lang, en da stom ding registreerde niet tegoei! Elke keer dat die zei dat er niks aan de hand was, zatk op het toppunt van mijn wee!
En de vroedvrouwen kwamen maar elke keer zeggen 'oh der is blijkbaar nog niks aan de hand!'
Uiteindelijk hebben ze maar ens gevoeld en hadk 4cm opening!!
Na 2,5u kwamen ze nog eens voelen en hadk 5-6cm! En toch registreerde dz ding niks! Dus hadden ze door dat ze toch best bleven staan bij mij.
Ze zagen dan ook aan mijn reacties iedere keer dat het wel echt begonnen was en die monitor langs geen kanten werkte.
Dus om 7.30u voelde ze opnieuw.
7cm! Toen besloten ze mijn vliezen te breken, eenmaal die waren gebroken, werden mn weeën veeeeeel pijnlijker en feller.
En 4weeën later, zo een 10min. Verder opeens riep ik 'IK MOET NU PERSEN! HIJ KOMT NU!'
Terwijl keek de vroedvrouw op de klok, draaide zich om terwijl ze zei: 'maar nee mevr. 10min. Gelede. Had g nog maar... OH SHIT!!'
Bleek dat het hoofdje er al bijna uithing! Zei ze 'de gyne. Is pas om 8u hier die komt van thuis, dus we doen het onder ons, duwen op gevoel mevr.!'
2 keer persen, en ons prachtzoontje was geboren! 7.45u... 50cm en 3250gr.
Niet wat ik gewend ben, want mn andere kindjes waren groter en zwaarder, maar zo een pracht kereltje!
Mijn man is continu wakker gebleven, heeft me door dik en dun gesteund en gebabbeld en foto's gemaakt en heeft gehuild bij de geboorte!
En zei zelfs 'sgat kben zo trots op u, g deed da zo goed!'
Kben zo trots op mijn gezin! We zijn zo compleet nu!

Maar tis allemaal zo snel voor ons ventje gegaan dat ie wat in shock was en niet tegoei kon ademen,
Maar na een uurtje was da volledig over.
Tis een flinke eter, flinke slaper, maarja da kan ik nog niet voor de rest vn de dagen vertellen.
Tis wel echt een vinnig ventje, en probeert veel rond te kijken.
We zijn zo verliefd op em!
Foto's in album ;)