20 weken echo en ... ongerust.

Vandaag de dag ben ik 21 weken en 2 dagen zwanger. De babykamer is zo goed als af en gaf mij tot gisteren een erg voldaan gevoel. Ook de geboortebedankjes zijn gekocht in vollop in de maak en ook hierop was/ ben ik zo ontzendend trots.


En gisteren was het dan ook eindelijk tijd voor onze 20 weken echo.. met een erg klein en bang hartje op weg naar de gyneacoloog, Ben je op 500 meter van de praktijk krijg je telefoon ' Hallo mevrouw, de gyneacologe is weggeroepen voor een dringende bevalling! Wij hebben U afspraak daarom verzet naar 20u deze avond, onze excuses voor het ongemak'. Het enige wat ik zeggen kon was 'oké, bedankt, tot deze avond!'. Eenmaal op de inhaakknop geduwt zakte de moed mij haast letterlijk tot in de schoenen. En het enige dat ik zelf kon bedenken was 'Ach komop , als jij moest bevallen zou je ook graag je eigen gyneacoloog erbij hebben hoor, doodnormaal dat zulk dingen gebeuren!'.


Allemaal goed en wel, maar we waren nu op onze bestemming op een groot half uurtje rijden van thuis en ik had reeds opvang gezocht voor mijn zoontje. Dus dan zulle we van de vrije tijd maar even een genietomentje maken, zo gezegt zo gedaan en dus met het mooie weer maar een terrasje uitgezocht. Een uurtje later ineens telefoon van mijn schoonvader met de vraag of we graag bij hen zouden mee eten.. 'komt dat even goed uit! je graag!' hoorde ik mijn man nog zeggen. 


Een uur later zit je daar dan gezellig met zijn allen op tafel en 'hmmmm friet stoofvlees, heerlijk!' dat was zoooooooooooooooooooo lang geleden en toch, toch ging het eten mij niet zo goed af. De spanning voor de echo was zo groot, dat ik amper een hap over mijn lippen kreeg.


Tik tak tik tak... (ja want de tijd gaat traag als je moet wachten) eindelijk 19u45 en op naar de gyneacoloog. Eenmaal in de wachtzaal.. 1, 2, 3 ... oké nog 3 vrouwen voor mij.. oh wacht daar komt nummer 4 nog van het toilet. Goed, dus maar op het wachtbankje gaan zitten.. anderhalf uur later, was het eindelijk onze beurt.


'Hallo mevrouw, hoe gaat het met u? Heeft u ergens last van? Voelt u de baby goed schoppen? Hoe gaat het verder met u? Mijn excuses voor het lange wachten' en dan ..' we gaan eens kijken ,leg u maar in de stoel' en mijn hoofd schreeuwde binnenin luid en duidelijk 'EIN-DE-LIJK'.. Gel o de buik, apparaat op de buik, babytje te zien met de handjes voor het hoofdje en een mooi kloppend hartje en dan een oorverdovende stilte.. en vervolgens 'nu ja mevrouw, ik duw nogal hard en ik kan u zeggen dat de bovenlip in orde is en u kindje dus geen hazenlip zal hebben en ook het hartje functioneert goed.' MAAAR???? 'Ik kan echter een bepaalde structuur niet terug vinden in de hersentjes, alsook de voetjes en handjes en de niertjes krijg ik door de lighouding van de baby niet in beeld waardoor ik momenteel geen afwijkingen kan uitsluiten op alle gebieden' ( laat ons zeggen dat je hart dan even stopt) .. erg voorzichtig en stil rolden er enkel de woorden 'en wat nu?' over mijn lippen, nog nooit koste het zoveel moeite om zo weinig woorden uit te brengen.


'Ja mevrouw, nu ga ik u doorverwijzen naar een prof die gesprecialiseerd is in het maken van de 20 weken echo en het opsporen van afwijkingen. U kan morgen best het ziekenhuis bellen voor een afspraak zij gaan u goed verder helpen. Maak u niet te veel zorgen alles word gecontroleerd. Prettige avond nog mevrouw!' 


De autorit naar huis duurde .. zo leek het wel .. een eeuwigheid. En eenmaal thuis kwamen de tranen en de grootste onzekerheid en alweer de vraag 'wat nu?'. We zijn toen maar snel onder de lakens gekropen in de veronderstelling dat slapen mij wel rust en troost zou bieden in mijn hoofd.. maar ook dat was niet het geval. De uren kropen voorbij en eenmaal in de ochtend kon het niet snel genoeg 9u zijn.


Om 9u dan maar even het ziekenhuis gebeld voor een afspraak bij de prof. Echter weer niet zo een leuk nieuws 'ja mevrouw, de eerstvolgende afspraak die wij u kunnen geven is 7 juni.' zonder te weten wat ik anders moest zeggen antwoorde ik maar 'oh, ja, is goed bedankt' en het enige dat volgde was 'In orde mevrouw, het staat er op, prettige dag nog!' tuut tuut tuut tuut tuut ....


en alweer de vraag ' en nu?'

2624 x gelezen, 6

reacties (0)


  • xCiinndy

    Wat fijn om te lezen!!

  • Taanse

    Oh wat fijn!!! Gelukkig dat alles goed is en heel goed dat je gebeld hebt!

  • Mams91

    Aan iedereen die een reactie geplaatst heeft wil ik eerst al zeggen heel erg bedankt. Ik vond veel moed Door jullie berichten en heb dan ook mijn eigen gyneacoloog opgebeld en gezegd dat ik het er erg moeilijk mee had, wat ze zeker ook snapte. Om 15u n de namiddag kreeg ik van haar dan ook een telefoontje met de vraag of ik deze middag om 17u reeds aanwezig kon zijn bij de prof. Zo gezegd zo gedaan.. ook bij hem koste het wel wat moeite om alles goed in beeld te brengen maar uiteindelijk is het wel gelukt en is gelukkig alles wel in orde. Een hoop stress die van mijn schouders valt. Nogmaals bedankt allemaal!

  • Kaartje704

    Ahah wat erg! Lijkt wel of ze niks van haar werk snapt! Ze is toch hopelijk zelf ook specialist? Nee terugbellen, pffff

  • hienbabytie

    Terugbellen meid! Het is echt niet netjes hoe ze je behandelen. Kom voor jezelf op, gooi je hormonen in de strijd, overdrijf eventueel en eis een eerdere afspraak. Go Girl!

  • xCiinndy

    Zeker terug bellen en eisen dat je eerder gezien wordt. Een 20 weken echo is betrouwbaar tot maximaal 22w geloof ik? Kan je online wel vinden, je 5 weken laten wachten in onzekerheid is onmenselijk! Sta op je strepen, succes

  • meyzen

    Dat is schrikken, dat geloof ik! Hopelijk ligt hij de volgende echo goed en kunnen ze alles mooi zien en alles uitsluiten. En die maand is belachelijk lang, probeer nog terug te bellen hoor! Succes :heart

  • Taanse

    Nou wat belachelijk, meestal laten ze je een beetje bewegen zodat de baby in een andere positie komt te liggen en dan kunnen ze het wel zien. Ik zou bellen voor een nieuwe echo op korte termijn. Deze echo is er om afwijkingen op te sporen en zo vroeg mogelijk er nog wat aan doen als het nodig is. Op 7 juni ben je al 24 weken! Hij zal wel moe zijn geweest of incompetent. Ik heb al teveel meegemaakt om ze zomaar te geloven. En als het echt niet lukt kan je altijd nog een pretecho laten maken.

  • Charr1987

    Niet mee akkoord gaan! Ik ben normaal helemaal niet brutaal aangelegd maar ik heb gemerkt dat je dan overal achteraan loopt. Anders via je eigen vk of gyn regelen. Of terugbellen waar ze de 1e 20 weken echo gedaan hebben en vragen of hun kunnen helpen. 5 weken wachten is niet te doen. Succes meis!

  • Fijne-mie

    Ik zou dat ook doen terugbellen n maand is erg lang hoor

  • Melanietje1987

    Terug bellen en zeggen dat je eerder wil... Een maand onzekerheid is veel te lang! sterkte meid