Thuis op de bank

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik mijn laatste blog heb geschreven. De laatste blog was mijn dochter geboren en die is ondertussen ook al 3,5 jaar. De laatste maanden heb ik een beetje in een rollercoaster geleefd. Waar wij in augustus aan het praten waren over een meer definitieve vorm van birthcontrol bleek ik in september ineens zwanger. Nu denk je natuurlijk ja ja daar ben je echt wel zelf bij en dat klopt deels ook wel. Maar waar ik nomaal een zeer stabiele cyclus heb en er de klok op gelijk kon zetten wanneer ik een eisprong en menstruatie kreeg, bleef mijn menstruatie nu gewoon uit. Wel meerdere testen gedaan en deze waren negatief. Uiteindelijk naar de dokter gegaan en die gaf aan dat dit best wel kon gebeuren. Vervolgens hadden mijn man en ik een zeer gezellige avondje met een flesje wijn en schakelde bij mij mijn rationele gedachten volledig uit en dacht ik er niet over na. 

Uiteindelijk duurde het mij weer te lang dat mijn menstruatie maar niet kwam. Op de ochtend dat ik naar een crematie toe moest (hoe verzin je het ook) dacht ik even snel dat testje wel te doen om te zien dat hij weer negatief zou zijn. Ik had zo'n kruidvat test waar je de urine in moet druppelen. toen ik daar mee klaar was dacht ik: oh even een wekkertje pakken. Maar tijdens deze gedachte was de teststreep en controle streep al duidelijk blauw en aanwezig. GEEN TWIJFEL MOGELIJK, ik was zwanger! Oeps, dat zet je leven wel even op zijn kop zeg. Voor mij was er 0,0 twijfel of we het zouden houden of niet want daar kan en wil ik geen ingrijpende beslissingen in maken. 

Maar toen braken er wel weken van onzekerheid aan. Mijn man heeft een geblanceerde translocatie, wat in het kort erop neer komt dat er 2 stukjes van zijn chromosomen niet op zijn plek zitten maar verwisseld zijn. Als dat gaat delen met mijn chromosomen dan kan hier grote problemen in ontstaan. Dit kan een kindje inhouden wat waarscijnlijk niet eens levensvatbaar is na de geboorte. Ook is d ekans op een miskraam in de eerste 14 weken ongeveer 50%. Bij mijn dochter wisten we dit ook en dat heeft zoveel spanningen gegeven dat het bijna een echtscheiding betekende. Dit was 1 van de redenen om niet verder bezig te gaan voor meer dan 2 kinderen. Deze keer heb ik gekozen voor een vlokkentest aangezien deze eerder te doen is dan een vruchtwater punctie en bleek alles uiteindelijk helemaal goed te zitten en krijgen we er weer een mooie knul bij.

Sinds de uitslag binnen is heb ik wel mee rust gekregen, maar ineens heel veel hoofdpijn. En met heel veel hoofdpijn bedoel ik echt dagen achter elkaar en die dagen kan ik alleen op bed of op de bank doorbrengen. Vandaag begint dag 7 van hoofdpijn en met mijn werk en 2 kleine kinderen is dit echt niet te combineren. Wel ben ik in contact met het ziekenhuis over hoe nu verder, want het wel een beetje gekmakend op het moment. Afgelopen vrijdag extra naar het ziekenhuis geweest, maar als ik op de vraag of dit vaker gebeurd bij mijn medicatie vervolgend de bijsluiter voorgelezen krijg van een arts assistent voel ik me met een kluitje het riet in gestuurd. Met deze hoofdpijn kan je gewoon niet goed denken en voor je opkomen dus achteraf dacht ik wat gebeurde er nou eigenlijk. Vanmiddag gelukkig wel een telefonische afspraak met mijn gyn om dit te bespreken.

Voor nu is het thuis volhouden op de bank en hopen dat het morgen weer beter gaat.